مجموعه‌های پلیسی در تلویزیون طرفدارهای خودش را دارد.
تلویزیون هم به این علاقه مخاطب بی‌توجه نیست، به همین دلیل مجموعه‌های زیادی را که در این گونه (ژانر)، می‌گنجد پخش می‌کند. از پلیس‌های خارجی مثل «شرلوک هلمز» و «هرکول پوآرو» بگیرید تا برسید به مجموعه «کارآگاه علوی» که چهارشنبه‌ها از شبکه اول سیما پخش می‌شود و سعی دارد یک کارآگاه ایرانی را نشان بدهد.
13 سال پیش
سیزده سال پیش تلویزیون مجموعه‌ای را به روی آنتن فرستاد که در ژانر جنایی- پلیسی می‌گنجید و کارگردان آن حسن هدایت بود. در زمان پخش، این کار که جزء اولین کارهای پلیسی ایرانی در تلویزیون بود، مخاطبان خودش را پیدا کرد. بعد از گذشت چند سال، به دلیل همان علاقه، تلویزیون تصمیم گرفت که دوباره سراغ این مجموعه برود. این بار هم هدایت کارگردانی را برعهده گرفت. خوبی کار در این است مخاطبانی كه قبلاً كارآگاه علوی را ندیده بودند، می‌توانند کار را دنبال کنند. اما تفاوت عمده مجموعه جدید با مجموعه قدیمی، علاوه بر داستان‌های تازه در تکنیک کار است. در آن دوران تصویرها با دوربین 16 میلی‌متری ضبط می‌شد؛ اما امروز دوربین‌های دیجیتال جایگزین شده است. دلیل مهم آن، راحت و ارزان بودن تصویربرداری با دوربین‌های دیجیتال است. هر قسمت این مجموعه، داستانی مستقل دارد و به عبارت دیگر داستان در یک قسمت شروع و در همان قسمت تمام می‌شود. دلیل آن هم کاملاً روشن است. در مجموعه‌هایی با قصه پلیسی، بهتر است که داستان در همان قسمت اول تمام شود، چرا که برای مخاطب دنبال کردن یک قصه پر از هیجان و تعلیق در یک قسمت راحت‌تر است تا این که بخواهد ادامه یک داستان پلیسی را در هفته آینده دنبال کند.
احمد نجفی در نقش كارآگاه علوی
ماجراهای مجموعه كارآگاه علوی در سال‌های 1320 تا 1330 رخ می‌دهد. این مجموعه در واقع به داستان بازگشت كارآگاه علوی پس از تبعید و دوباره به كار فراخوانده شدن او می‌پردازد. او در بازگشت، تصمیم می‌گیرد با پیگیری پرونده‌های عوامل رژیم شاه، پرده از فساد آنها بردارد.
دستیاران کارآگاه
در مجموعه قبلی نقش کارآگاه علوی را احمد نجفی بازی می‌کرد و طبیعی است که ادامه ماجراهای کارآگاه علوی هم باید با بازیگر قبلی این نقش باشد. به همین دلیل این بار هم نجفی عهده‌دار این نقش است. کارآگاه علوی این قسمت کمی پیرتر شده است، به هرحال طبق داستان، دوران تبعید تأثیراتی بر چهره و حتی رفتارهای او گذاشته است. كارآگاه علوی این بار سه دستیار اصلی دارد؛ اولی صدری با بازی یوسف مرادیان، دومی کازرونی با بازی محمدرضا عباسی نژاد و سومی كارآگاه كردبچه با بازی محمدعلی ساربان که هر سه داستان این مجموعه پلیسی را پیش می‌برند.
مکان‌های متعدد برای تصویر برداری
تـصـویـربـرداری مجموعه جدید، پاییز سال گذشته در وزارت امور خارجه آغاز شد و یک‌سال طول کشید که کار به آنتن برسد. همان‌طور که از داستان این کار مشخص است، داستان مربوط به سال‌های 1320 است. دورانی که طراحان صحنه برای زنده کردن آن باید زحمت‌های زیادی را متحمل بشوند. چرا که از آن دوران سال های زیادی نگذشته است و در عین حال شكل خیابان ها و وسایل هم تغییر كرده است . به همین دلیل طراح صحنه از فضای‌های قدیمی و خانه‌های قدیمی تهران و شهرستان ها برای بازسازی آن سال ها استفاده کرده است. حیاط وزارت امورخارجه در باغ ملی، خانه‌های قدیمی تهران، کرمانشاه، شهریار، رامسر و صد البته شهرک غزالی از جمله مكان‌هایی بوده که در این مجموعه استفاده شده است.
و اما کارآگاه علوی
13 سال پیش تعداد مجموعه‌های تلویزیونی و خصوصاً مجموعه‌هایی که داستان آن پلیسی باشد، کمتر از امروز بود. تعدد داستان‌های پلیسی از مخاطب امروزی یک کارآگاه حرفه‌ای ساخته است. برای همین است که او به سادگی جذب هر داستان و یا مجموعه پلیسی نمی‌شود. با این‌که مجموعه كارآگاه علوی بسیار خوش ساخت است و بازیگران هم به خوبی از پس نقش‌هایشان برآمده اند، اما چون داستان‌ها ساده است، مخاطب تا آخر داستان را حدس می‌زند. حس تعلیق که مهم‌ترین نکته مجموعه‌های پلیسی است، در این کار وجود ندارد. اما بازی‌ها، کارگردانی و طراحی صحنه خوب و قوی، سبب شده حداقل تصویر‌های جذابی در مقابل چشمان مخاطب قرار بگیرد.
دستیاران کارآگاه
در مجموعه قبلی نقش کارآگاه علوی را احمد نجفی بازی می‌کرد و طبیعی است که ادامه ماجراهای کارآگاه علوی هم باید با بازیگر قبلی این نقش باشد. به همین دلیل این بار هم نجفی عهده‌دار این نقش است. کارآگاه علوی این قسمت کمی پیرتر شده است، به هرحال طبق داستان، دوران تبعید تأثیراتی بر چهره و حتی رفتارهای او گذاشته است. كارآگاه علوی این بار سه دستیار اصلی دارد؛ اولی صدری با بازی یوسف مرادیان، دومی کازرونی با بازی محمدرضا عباسی نژاد و سومی كارآگاه كردبچه با بازی محمدعلی ساربان که هر سه داستان این مجموعه پلیسی را پیش می‌برند.
مکان‌های متعدد برای تصویر برداری
تـصـویـربـرداری مجموعه جدید، پاییز سال گذشته در وزارت امور خارجه آغاز شد و یک‌سال طول کشید که کار به آنتن برسد. همان‌طور که از داستان این کار مشخص است، داستان مربوط به سال‌های 1320 است. دورانی که طراحان صحنه برای زنده کردن آن باید زحمت‌های زیادی را متحمل بشوند. چرا که از آن دوران سال های زیادی نگذشته است و در عین حال شكل خیابان ها و وسایل هم تغییر كرده است . به همین دلیل طراح صحنه از فضای‌های قدیمی و خانه‌های قدیمی تهران و شهرستان ها برای بازسازی آن سال ها استفاده کرده است. حیاط وزارت امورخارجه در باغ ملی، خانه‌های قدیمی تهران، کرمانشاه، شهریار، رامسر و صد البته شهرک غزالی از جمله مكان‌هایی بوده که در این مجموعه استفاده شده است.
و اما کارآگاه علوی
13 سال پیش تعداد مجموعه‌های تلویزیونی و خصوصاً مجموعه‌هایی که داستان آن پلیسی باشد، کمتر از امروز بود. تعدد داستان‌های پلیسی از مخاطب امروزی یک کارآگاه حرفه‌ای ساخته است. برای همین است که او به سادگی جذب هر داستان و یا مجموعه پلیسی نمی‌شود. با این‌که مجموعه كارآگاه علوی بسیار خوش ساخت است و بازیگران هم به خوبی از پس نقش‌هایشان برآمده اند، اما چون داستان‌ها ساده است، مخاطب تا آخر داستان را حدس می‌زند. حس تعلیق که مهم‌ترین نکته مجموعه‌های پلیسی است، در این کار وجود ندارد. اما بازی‌ها، کارگردانی و طراحی صحنه خوب و قوی، سبب شده حداقل تصویر‌های جذابی در مقابل چشمان مخاطب قرار بگیرد.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: hamshahrionline.ir
مطالب پیشنهادی:
گفت‌و‌گو با «كارآگاه نجفی» یا همان «آقای علوی»!
گزارش تصویری پشت صحنه "سریال مختارنامه"
این هم یك جورش است!!
پاسخ به مهم‌ترین پرسش تاریخی تلویزیون!
اشكان خطیبی از دردسرهای درآوردن لهجه جنوبی می‌گوید!!