گفته‌های خواندنی «کری گرانت» درباره بازیگری
تنها خوبی بازیگری این است که مجبور نیستی یک بار سنگین را بر روی دوش ات حمل کنی!

جایگاه کری گرانت بی تردید برای هر بازیگری غبطه برانگیز است. جذابیت ظاهری و شخصیت خونسرد و طعنه زن و تا حدی تودار گرانت، از او شمایلی بی همتا ساخت که بخشی از غرورانگیزترین دوران هالیوود شد. گرانت معمولا نقشهایی سرزنده و شیطنت آمیز در کمدی درام های پردیالوگ و پرتحرک بازی می کرد و با گذشت زمان و بالا رفتن سن هم این شوخ طبعی مردانه و حس طنز قوی اش را حفظ کرد. حضور او مخصوصا در کمدیهای پر تب و تاب هاوارد هاکس و جورج کیوکر، محملی برای ترسیم روابط مدرن زن و مرد و رقابت و حسادت و جدال و تلافی جویی های بین آنها شد. شخصیت کاریزماتیک و در عین حال انعطاف پذیر گرانت بر انواعی از ژانرهای سینمایی دهه های ۳۰ و ۴۰ و ۵۰ هالیوود فرمانروایی می کرد و به نقشهای فیلمهای آن دوران وزن و توان دراماتیک می بخشید. گرانت در چندین اثر طراز اول آلفرد هیچکاک هم بازی کرد و نشان داد که با برخورداری از یک تشخص محکم حرفه ای، در هر فیلمی قادر به درخشیدن است.

کری گرانت در سال ۱۹۰۴ در چنین روزی در شهر بریستول انگلستان متولد شد. به این بهانه نقل قولهای مشهور این ستارۀ بزرگ و گفته های بزرگان سینما دربارۀ او را مرور می کنیم.

* نقل قول های کری گرانت:

 

همه دوست دارند کری گرانت باشند. حتی خودم!

فرمول زندگی من تقریبا ساده است. صبح از خواب بیدار می شوم و شب به رختخواب می روم. اما در این میان به بهترین شکل ممکن خودم را سرگرم می کنم.

هر وقت کارَت را درست انجام دادی، انتظار پاداش هم داشته باش.

موقع درآوردن یک شخصیت، آنقدر از او تقلید می کنم تا لحظه ای برسد که یا من به او تبدیل شوم؛ یا او به من.

سعی می کنم از غرور دوری کنم. معتقدم که غرور، اعتراف ناخواستۀ آدم مغرور به شکستهایش در گذشته است.

پدرم همیشه می گفت: بگذار مردم خودت را ببینند نه لباست را. لباس در درجۀ دوم اهمیت قرار دارد.

(در سال ۱۹۴۴ بعد از اینکه گرانت جایزۀ اسکار را به بینگ کرازبی واگذار کرد گفت) من نمی توانم از بینگ کرازبی تقلید کنم. من کری گرانت ام و در همۀ فیلمها خودم هستم. سخت ترین کار در بازیگری «خود بودن» روی پرده است. مخصوصا وقتی که می دانی در هر لحظه میلیونها تماشاگر دارند نگاهت می کنند.

برای رسیدن به هدف ات، نباید گذشته ات را فراموش کنی. مهم است که بدانی از کجا آمده ای و به این طریق می توانی بفهمی به کجا داری می روی. من احتمالا حرفۀ بازیگری را به این خاطر انتخاب کرده ام که به دنبال تحسین و تأیید و محبت مردم بوده ام.

دلم می خواهد در یکی از آن موزیکال های بزرگ تکنی کالر با ریتا هیورث بازی کنم.

همۀ بازیگران صاحب یک کارخانه هستند. محصول خود را می سازند؛ و بعد رنگ آمیزی و نام گذاری و بسته بندی اش می کنند.

پرسونای من روی پرده، ترکیبی از جک بوچانان و نوئل کووارد و رکس هریسون است.

دوست دارم در بازی هایم دیالوگ بگویم؛ نه اینکه فریاد بزنم.

در دنیا فقط هفت ستارۀ سینما هستند که نامشان بانک داران آمریکایی را وادار می کند تا برای تولیدات سینمایی وام دهند. و تنها زن این لیست اینگرید برگمن است.


اینگرید برگمن و کری گرانت در بدنام (۱۹۴۶)

همیشه منتقدان من را به این متهم کرده اند که روی پرده، خودم هستم. اما این «خود بودن» پیچیده تر از آن چیزی ست که تصورش را می کنید.

(در پاسخ خبرنگاری که از او پرسید «کری گرانت کیست؟» گفت) هروقت جواب این سؤال را فهمیدید به من هم بگویید!

برای اینکه بتوانی یک نقش را خوب و تأثیرگذار درآوری، باید به شخصیت فیلمنامه ۵۰۰ تا جزئیات ریز اضافه کنی.

در واقع بازیگر نمی تواند توسط فیلمها با مخاطب رو به رو شود و روح او را لمس کند. او باید در جامعه مستقیما با مردم ارتباط برقرار کند.

چارلی چاپلین به میلیونها تماشاگر لذتی بزرگ بخشیده است و امیدوارم که دوباره به هالیوود برگردد. شخصا معتقدم که چاپلین کمونیست نیست. اما به هرحال گرایشات سیاسی او در مقابل فیلمهای بزرگ و سرگرم کننده ای که ساخته، چندان اهمیت ندارد.

همه به من می گویند که چه زندگی جالب و شگفت انگیزی داشته ام. اما گاهی اوقات فکر می کنم که در زندگی ام چیزی جز دلهره و نگرانی وجود نداشته است.

تنها خوبی بازیگری این است که مجبور نیستی یک بار سنگین را بر روی دوش ات حمل کنی!

با اینکه دارم پیر می شوم، شکل کمدی هایی که بازی می کنم هنوز مثل گذشته است. من به حکم جاذبه به سمت فیلمهایی کشیده می شوم که مرا در یک موقعیت غیرمنطقی قرار می دهند. همیشه در پایان قصه ها به دختر مورد علاقه ام می رسم. این پایانها دیگر دمده و کهنه شده است. الآن نویسندگان جوان هالیوود کمدی هایی با نگاه انتقادی مثل «آپارتمان» کار می کنند. شاید به این خاطر که فکر می کنند دنیا دارد به سوی تباهی می رود. (۱۹۶۱)

طلاق یک بازی است که بازیگرانش وکلا هستند.

غصه خوردن از اینکه داریم پیر می شویم هیچ فایده ای ندارد.

وقتی مردم به تو می گویند چه قدر جوان به نظر می رسی، در واقع می خواهند بگویند چه قدر پیر شده ای.

امروز بازیگران از بازی در نقشهای کمدی فرار می کنند. چون عدم موفقیت آن، بلافاصله خود را نشان می دهد. اگر بیننده هنگام تماشای کمدی نخندد، یعنی فیلم شکست خورده است. ساختن فیلم کمدی یک کار پرهزینه است که ممکن است نتیجه اش خوب از آب درنیاید. پس یک ریسک بزرگ است.

(گرانت بعد از همبازی شدن با آدری هپبورن در فیلم «معما» در مصاحبه ای گفت) تنها آرزویم در شب کریسمس، این است که در یک فیلم دیگر با آدری هپبورن همبازی شوم!


آدری هپبورن و کری گرانت در معما (۱۹۶۳)

تقریبا بیشتر بازیگران زن هالیوود جعلی و ساختگی اند. به استثنای اینگرید برگمن، گریس کلی، دبورا کر، و آدری هپبورن.

فکر می کنم همۀ عمرم را در سرگردانی به سر برده ام. تمام جوانی ام را صرف این کردم که بازیگر بزرگ هالیوود شوم. و بعد از اینکه به یک جایگاه رضایت بخش رسیدم، برای حفظ کردن اش باید در مقابل تغییرات مقاومت می کردم. اما بالاخره یک روز دیوارۀ دفاعی ام فرو ریخت. و فهمیدم که قبلا یک نیروی بزرگ درونی داشته ام که حالا از آن بی بهره ام.

دنیای هالیوود خیلی شبیه یک اتوبوس است. ستاره های جدید از در جلو وارد می شوند. و ستاره های قدیمی که به حاشیه رانده شده اند، از در عقبی خارج می شوند.

برت رینولدز کمدین محبوب من، انسانی باملاحظه و خوش فکر است.

بخش بزرگی از زندگی ام را در نوسان بین آرچی لیچ (نام اصلی گرانت) و کری گرانت گذرانده ام. نامطمئن از هر دوی آنها.

همانطور که در جوانی به افراد مسن خیلی کمک می کردم، حالا که پیر شده ام دیگران به من کمک می کنند.

قصد نوشتن اتوبیوگرافی ندارم و این را بر عهدۀ دیگران می گذارم. اما مطمئنم که آنها من را به جاسوس نازی ها یا چیزی شبیه این تبدیل می کنند! (۱۹۸۱)

اخیرا از جیمز استوارت پرسیدم که تا به حال به مرگ فکر کرده است؟ پاسخ او منفی بود. اما من خیلی به مرگ فکر می کنم. (۱۹۸۳)

* گفته های بزرگان سینما دربارۀ گرانت:

 

راجر ایبرت: «کری گرانت قطعا جذاب ترین مرد تاریخ سینماست. اما جذابیت به تنهایی از او یک ستاره نساخته است. به ندرت اتفاق افتاده که گرانت برای ارائۀ نقش هایش فقط از عنصر جذابیت بهره برده باشد. همیشه چیزی در ورای زیبایی ظاهری او پنهان شده است: یک نوع آرامش و خونسردی و بی تفاوتی که با توسل به آن، زنان مقابلش را ارزیابی می کند. شخصیت دووجهی گرانت به سیمای بازیگری او در فیلمهای مختلف اهمیت ویژه ای بخشیده است. او طنز و هیجان را ترکیب می کند؛ ترس و رمانس را در هم می آمیزد؛ و شوخی هایش همراه با لحنی تند و گزنده است. کری گرانت همیشه چیزی فراتر از آنچه تماشاگر انتظارش را دارد به تصویر می کشد.»

هاوارد هاکس: «کری گرانت بی رقیب است. او از همۀ بازیگران هالیوود سر است.»

اینگرید برگمن: «کری گرانت واقعا استثنائی ست. فکر می کنم دیگر آدری هپبورن برای او خیلی پیر شده! و گرانت الآن می تواند با هنرپیشه ای مثل جین فاندا در یک فیلم عاشقانه بازی کند!»

بیلی وایلدر: «کری گرانت در فیلمهایش می توانست وارد اتاق شود و بپرسد: «کسی اینجا اهل تنیس هست؟» و همین جملۀ ساده را با لحنی بگوید که به هیچ آدم دیگری شبیه نباشد. تا وقتی یک هنرپیشۀ بی استعداد را در یک نقش ندیده باشی، هنرپیشۀ قابل را تحسین نمی کنی. هنرپیشۀ خوب مثل طلای ناب می ماند.»

آلفرد هیچکاک: «در همۀ عمرم تنها هنرپیشه ای که دوستش داشته ام، کری گرانت است.»



گردآوری:گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع:caffecinema.com



 مطالب پیشنهادی:
کودک افغان از دست‌فروشی تا نامزدی در اسکار
«میترا حجار» سوار بر ترک موتور «محمدرضا فروتن»
«پایتخت 2» با علیرضا خمسه در نوروز 92 + عکس‌های جدید
تهیه‌کننده سریال «زمانه»: تنها می‌توانم ابراز شرمندگی کنم!
مجری معترض: آهنگ شهرام شپره در تلویزیون پخش می‌شود و من سانسور!