افشاگری آتشین مشرق از تلاش تهیه کننده اکسیدان برای توقیف فیلم ها...

چرا اکسیدان باید روی پرده سینماها بماند؟

 منوچهر محمدی  طی سال‌های اخیر تله‌فیلم‌های میلیاردی فراوانی برای ارگان حوزه هنری و سایر ارگان‌ها ساخته است. اما قبل از ساخت فیلم اکسیدان، ساز و کار تولید فیلم در حوزه هنری دربست در اختیار منوچهر محمدی بود.

پس  از دریافت این پیام، رابطه ارگانیک و سازمان یافته منوچهر محمدی در حوزه فیلمسازی  با حوزه هنری کمرنگ شد و «فرشته‌ها باهم می‌آیند» که اثری ضد فرزندآوری است، زمینه‌ای برای قطع همیشگی محمدی با سازمان حوزه هنری را موجب شد.

ارتباطات کاری موفق منوچهر محمدی

اما در سال‌های جنجالی پسامارمولک، عده‌ای سعی کردند منوچهر محمدی را تطهیر کنند و به بهانه تولید آثاری نظیر «طلا و مس»، نسبت ارزشی را به پیشوند عنوان تهیه کنندگی وی الصاق کنند. منوچهر محمدی چیزی بیشتر از یک تهیه کننده نیست که طی سال‌ها موفق شده بواسطه روابط سیاسی، به عنوان مدیر تولید از ارگان‌های مختلفی حمایت مالی دریافت کند و تله فیلم‌ بسازد و به اسم فیلم سینمایی در سینماهای مختلف اکران کند. حتی بواسطه فیلم جاودان «بازمانده» نیز نباید تقدیس شود. او جز ارتباط با عطاالله مهاجرانی، کار دیگری انجام نداده است. سیف الله داد فقید کارگردان بازمانده، همواره شأن خود را  حفظ می‌کرد و به همین دلیل حاضر نبود مستقیم وارد مذاکره با عطاالله مهاجرانی مسؤول سابق کمیته «حمایت از انقلاب اسلامی فلسطین» شود تا برای ساخت این فیلم بودجه‌ای را دریافت کند. منوچهر محمدی در سینما این روابط و طریق دریافت کمک مالی را از ابتدا خوب بلد بود و نباید او را تهیه کننده بازمانده برشمرد. در واقع او یک واسطه (مدیر تولید) بیشتر نیست و متاسفانه همین مراودات سبب شده که او را به عنوان تهیه کننده فیلم بازمانده بشناسیم.

اخراج منوچهر محمدی از حوزه هنری

اگر به سابقه محمدی رجوع کنیم درخواهیم یافت ، او با گربه لاته (گربه آوازه خوان) و فیلم وسترن ایرانی «هی جو» به عنوان تهیه کننده وارد سینما شد. محمدی حاضر است بنا به درخواست سفارش دهنده مواضع سیاسی و محتوایی آثارش را تغییر دهد به همین دلیل فیلم «ده رقمی» را در کارنامه‌اش دارد. با این تحلیل بدون در نظر گرفتن فیلم مارمولک، او یک سفارشی ساز دست چندم است و حوزه هنری با هوش و فراست مدیر عملگرا و آتش به اختیارش، محمدحمزه‌زاده مسئولان عالی رتبه  سینمایی این نهادحتی ارگان سازمان تبلیغات را به این نتیجه رساند که همکاری با منوچهر محمدی حاصلی جز خسران فرهنگی نخواهد داشت.

پس از اخراج منوچهر محمدی از حوزه هنری مشخص نشد که او در مقام تهیه کننده، با حمایت کدام نهاد فیلم شکست خورده «امکان مینا» را ساخت؟! امکان مینا آخرین ورق فیلمسازی ارگانی منوچهر محمدی را رقم زد. طبیعی است که محمدی پس از فیلم‌ مارمولک با ساختن فیلم «طلا و مس» ( به یقین ماحصل زحمت همایون اسعدیان است)، در دورانی که فیلم سفارشی - ارگانی می‌ساخت، روی موج ارزش نمایی سوار شده و  تابلوی «من تهیه کننده ارزشی هستم» را بالای سر داشت. اما پس از آنکه تمام ارگان‌های حامی‌اش از وی ناامید شدند در اقدامی عجیب دست به ساخت فیلم اکسیدان زد. ‌در واقع ساخت اکسیدان برای منوچهر محمدی یک هاراگیری (خودکشی به سبک سامورایی‌ها) محسوب می‌شود. او پس از ساخت مارمولک، سال‌ها تلاش کرده بود که چهره ارزشمندی از خود به جامعه فرهنگی نشان دهد و در شرایطی که حمایت‌های سازمانی از او به پایان رسید، فیلمی مثل اکسیدان را ساخته‌ است. 

آتش افروزی منوچهر محمدی برای پایین کشیدن گشت ارشاد و زندگی خصوصی از پرده سینماها

این متد فیلم سازی نوعی خودزنی است و مختص فیلمسازانی نظیر سعید سهیلی، قدرت اله صلح میرزایی، آرش معیریان، حسین فرحبخش و اصغر نعیمی است که روزگاری توسط منوچهر محمدی تکفیر می‌شدند. منوچهر محمدی با ژست ارزشی حین برگزاری جشنواره جنجالی سی‌ام فجر به عنوان میهمان تلفنی در برنامه هفت، حضور پیدا کرد و فیلمسازان نامبرده را تحت لوای نمایش خیانت، مورد انتقاد قرار دارد. منوچهر محمدی با آتشی که در برنامه هفت افروخت، سبب شد فیلم‌های سعید سهیلی ( گشت ارشاد ۱)  وحسین فرحبخش ( زندگی خصوصی) از روی پرده سینماها پایین بیاید و در واقع در ضایع کردن همتایانش با ژست ارزش گرایی از هیچ تلاشی فروگذار نکرد.  محمدی در جشنواره سی‌ام فجر را متهم به نمایش خیانت و بی اخلاقی  کرد اما چند سال  بعد کمال تبریزی به نمایش تختخواب زناشویی در فیلم امکان مینا به تهیه کنندگی منوچهر محمدی افتخار کرد. حالا منوچهر محمدی با ساخت فیلم اکسیدان، در تثبیت ژانر مستهجن سینمایی روی دست سهیلی و فرحبخش بلند شده است. در واقع فیلم‌های سهیلی و فرحبخش در مقابل اکسیدان منوچهر محمدی، آثار اخلاق گرایی هم هستند. تصور کنید اکسیدان چقدر مستهجن است که در قیاس با آن گشت ۲ سعید سهیلی فیلم اخلاق گرایانه‌ای محسوب می‌شود!

نخستین فیلم غیر ارگانی منوچهر محمدی

«اکسیدان» آنطور که به نظر می‌رسد پس از نزدیک سی سال فعالیت محمدی در سینما، نخستین فیلم غیر ارگانی وی به شمار می‌رود که با هزینه شخصی ساخته شده است. منوچهر محمدی که روزگاری سهیلی و فرحبخش را در کوزه می‌انداخت، حالا خودش در کوزه فرحبخش و سهیلی افتاده است و گامی فراتر برداشته و ژانر کمدی «مستهجن» را با اکسیدان در سینمای ایران تثبیت کرده است. به هر حال محمدی سال‌ها با شارژ برخی قلم‌ها در برخی رسانه‌ها، سعی کرده خودش را به عنوان تهیه کننده مولف تثبیت کند و طبیعی است که با اکسیدان توانسته مولفی ماندگار در تثبیت این ژانر باشد.

البته این محمدی به این مدل اروتیسم‌نمایی دلبستگی خاصی دارد. زمانیکه دوران ساخت فیلم‌های ارگانی و سفارشی را پشت سر می‌گذاشت اروتیسم نمایی موصوف نمود کم رنگی داشت. محمدی در رقابت با فرحبخش خیلی علاقه مند به نمایش حریم خصوصی زناشویی است و به عنوان نمونه می‌توان به نمایش حریم زناشویی در فیلم «امکان مینا» اشاره کرد، یا در فیلم «فرشته‌ها باهم می آیند» روحانی جوان فیلم به سراغ همسرش داخل حمام می‌رود. از روی چنین نشانه‌هایی می‌توان حدس زد که منوچهر محمدی به عنوان تهیه کننده مولف دلش برای اروتیسم نمایی قنج می رود و البته اکسیدان به عنوان یک فیلم مستقل و شخصی فرصت خوبی است که محمدی هر آنچه سال‌ها نتوانسته در فیلم‌های ارگانی‌اش نمایش دهد را در این فیلم رو کند.

محمدی که در سال‌ ۹۰ بانی شورش، تجمع ، توقیف، اعتراض به اکران فیلم‌های سهیلی و فرحبخش بود اما در شرایط کنونی خودش در همان کوزه افتاده است. این تهیه‌کننده سینما در آستانه‌ی اکران عمومی «اکسیدان» با بیان این مطلب به ایسنا گفت: شورای پروانه نمایش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این سال‌ها نشان داده است که شورایی است که با وسواس، دقت و سخت‌گیری فیلم‌ها را بازبینی و برای آنها پروانه نمایش صادر می‌کند و در صورت لزوم اصلاحیه‌های جدی هم به فیلم‌ها می‌دهد که پس از انجام اصلاحیه‌ها آن فیلم، قابل نمایش می‌شود. طبعا اتفاقی که در زمینه فیلم «اکسیدان» افتاده، دوستان در حوزه هنری نظرات و اصلاحیه‌های اضافه‌تری داشتند؛ حجم و ساختار اصلاحیه‌ها نسبتاً زیاد بود و ساختار فیلم را بهم می‌ریخت و علی‌رغم رایزنی‌ها سرانجام اعلام کردند که فیلم در سینماهای تحت پوشش حوزه هنری به نمایش درنخواهد آمد.

در تحلیل دیگر از جولان‌های منوچهر محمدی باید به این مهم اشاره کرد کسی که فیلمی سطحی ساخته است چگونه می تواند ادعای افشاگری کند؟!  برای افشاگری کافیست مصاحبه قدیمی منوچهر محمدی از خبرگزاری ایسنا در سال ۱۳۹۲ را دوباره بازخوانی کنیم.
کسی که روزگاری مدعی بود به گیشه و ابتذال تن نمی دهد و سراغ شوخی‌های جنسی نمی‌رود، با ساخت فیلم اکسیدان تمام مرزهای شوخی های جنسی را درنوردیده است. ایکاش نور دیده فیلمسازش کمی سینما بلد بود تا به این هنجارشکنی رسمی کمی جلوه سینمایی بدهد. عینکی که در واقع دانشجویان دانشگاه امام صادق برای وزیر فرستادند به دلیل مشاهده ضعف تکنیکی فیلم  اکسیدان بوده است.  با این حال اکسیدان  مخاطب را سرکار می گذارد و بد بودن فیلم با تبلیغات مردمی و دهان به دهان فراگیر خواهد داشد و امید می رود که مردم در مواجهه با چنین آثاری اقدام به تحریم مردمی فراگیر بنجل ‌ترین فیلم سینمایی سال بکنند.

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: mashreghnews.com