گفت و گو با مریم بوبانی
مریم بوبانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون با بازی در فیلم «مهر مادری» کمال تبریزی کار خود را در سینما آغاز کرده است. بازی‌های متفاوتی را از این بازیگر دیده‌ایم. او این روزها مشغول بازی در سریال «لبخند رخساره» به کارگردانی بهرنگ توفیقی است. با وی گفتگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:
خانم بوبانی؛ در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
سر کار سریال «لبخند رخساره» به کارگردانی بهرنگ توفیقی و نوشته سعید نعمت الله هستم.
در این سریال چه نقشی را ایفا می‌کنید؟
نقش مادر «آتنه» شخصیت کلیدی سریال را بازی می‌کنم؛ مادری با همه گرفتاری‌ها و مسائلی که در جامعه امروز با آن مواجه هستیم.
پیش از این با بهرنگ توفیقی همکاری داشتید؟
به عنوان دستیار کارگردان در فیلم به آهستگی مازیار میری با وی همکاری داشتم. امروز در جایگاه کارگردان حضور دارند و کار با آقای توفیقی خوب است.
فیلمنامه سریال «لبخند رخساره» را مانند کار قبلی بهرنگ توفیقی، سعید نعمت الله نوشته است. این قصه را چگونه دیدید؟
قلم سعید نعمت الله را دوست دارم. قصه‌هایش بازتاب شرایط موجود در جامعه است.
با توجه به اینکه مشغول فیلم برداری هستید، تئاتر کار نکردید؟
واقعیت این است تنظیم برنامه که همزمان سر دو کار باشم، برایم مشکل است. ترجیح می‌دهم خودم و دیگران را اذیت کنم.
برای جشنواره فیلم فجر فیلم دارید؟
نقش‌های کوتاهی بازی کردم؛ چند سکانس در فیلم خانم درخشنده حضور داشتم.
چرا برای بازیگرانی که از مرز چهل سالگی عبور می‌کنند، نقشی نوشته نمی‌شود؟
باید از نویسندگان سوال کنید. به هر حال بازیگری که یک تجربه‌ای را سال‌ها پشت سر گذاشته است، الان به مرحله‌ای می‌رسد که می‌توان از آموخته‌هایش بهره‌برداری کرد، متاسفانه این اتفاق در کارها رخ نمی‌دهد.
مریم بوبانی
در خصوص دغدغه این روزهای خودتان صحبت کنید؟
مهمترین دغدغه هر بازیگری شرایط کاری است که بتواند کار خوب داشته باشد. یکسری کارها را به شخصه به دلیل دوستی و نیازمالی انجام می‌دهم اما کاری که دوست داشته باشم، خیلی کم پیش می‌آید. به دلیل همان مشکلی که خودتان هم اشاره کردید؛ برای ما نقشی نوشته نمی شود. دغدغه ذهنی من این روزها این است کاری به من پیشنهاد شود که حاصل تجربه سال‌های متمادی را در آن نشان دهم و این توقع زیادی نیست.
وضعیت این روزهای جوانان هنرمند را چگونه می‌بینید؟
در حوزه بازیگری اتفاقات عجیب و غریبی رخ می‌دهد. در هر کدام از بخش‌های سینما عده‌ای وارد شدند. من مخالف حضور جوانان نیستم اما قانونمند بودن جایگزینی جوانان مهم است و اینکه هر کس در این دایره سر جای خود باشد. در بخش سینما، تلویزیون و تئاتر این موضوع به یک معضل تبدیل شده است و می‌توانم در یک جمله بگویم اتفاقات خوبی رقم نخورده است.
برخی از جوانان ره صد ساله را یک شبه طی می‌کنند و با پول دادن نقش می‌گیرند؟
آنها تقصیر ندارند. زمانی که یک سیستم غلط است، جوانان چنین آرزویی می‌توانند داشته باشند. مهم این است که سیستم قانونمند عمل کند و بر اساس ظاهر یک نفر را برای بازیگری انتخاب نکند. زمانی که ما جوان بودیم آرزویمان اجرا در سالن اصلی تئاتر شهر بود. اما امروز نسبت به گذشته فرق کرده است. این ناشی از سیستم غلط و بدون ضابطه است. امیدوارم حرف‌های من این معنی را نداشته باشد که مخالف حضور جوانان هستم. من موافق حضور جوانان هستم و خیلی از جوانان ارزش عرصه هنر را دارند. البته در این زمینه به همان جوانان با استعداد هم توجه نمی‌شود.
کارگردان فیلم اولی و فیلم کوتاه علاقمند به حضور با تجربه ها هستند. شما دوست دارید در این فیلم‌ها حضور پیدا کنید؟
حدود 20 سال است در این حرفه فعالیت می‌کنم. در طول این سال‌ها می‌توانم بدون اغراق بگویم حدود سی فیلم کوتاه بازی کردم. در نود درصد مواقع دستمزدی نگرفتم؛ به دلیل اینکه فیلمنامه خوب بوده و کارگردان استعداد داشته است.
وضعیت سینما را چگونه می‌بینید؟ برای دیدن فیلم می‌روید؟
اگر فرصت کنم حتما می‌روم. سریال لبخند رخساره برای ما زمان بر بود. حتی در این مدت 18 ساعت هم کار کردیم.
حجم نقش برای شما مهم است؟
از ابتدا هم با اینکه تجربه‌ای نداشتم، حجم نقش برایم اهمیتی نداشت. مهم برایم تاثیر نقش در فیلمنامه و ذهن مخاطب بود.
کلام پایانی؟
آرزو می‌کنم همه چیز درست شود و هر کس سر جای خودش باشد.
گردآوری:گروه فرهنگ و هنر
seemorgh.com/culture
منبع:yjc.ir