خاطرات لیلا حاتمی از دوران کودکی اش...
حاتمی در یکی از تازه ترین گفتگوهایش که با انجام شده همان قدر سختگیرانه حرف زده اما جایی در انتهای گفتگو جملات تازه ای را درباره جایگاه موسیقی در زندگیش مطرح کرده است.

گفت و گو با لیلا حاتمی

لیلا حاتمی درباره اینکه آیا هیج وقت موسیقی برایش کلیدی بوده یا نه میگوید:
بله تا یک موقعی خیلی کلیدی بود و بعد از آن فقط سکوت بود. هیچ چیزی نه گذاشتم در ضبط و نه وقتی خودم تنها هستم آهنگ پخش میکنم. فوقش رادیو میگیرم اگر بخواهم صدایی باشد.

 لیلا درباره زمانی که موسیقی برایش کلیدی بوده بیان میدارد:
همه چیزهای موزیکال برایم جالب بود. مثلا “داستان وست ساید” یک فیلم برجسته زندگیم بود یا “اشکها و لبخندها” و همه فیلمهای کلاسیک موزیکال. در برهه ای علاقه شدیدی به مایکل جکسون داشتم.{میخندد} البته آن زمان خیلی کوچک بودم. فکر میکنم پنجم دبستان بودم که بقالی کوچه مان ویدیوی بتامکس مایکل را به من داد!!! با آن بقال مراوده فیلمی داشتیم. شیر بهمان میداد و فیلم هم میداد. ما هیچ وقت به او فیلم ندادیم؛ او به ما میداد. این بقالی در حسین آباد بود که الان میشود بالای میدان هروی. آن موقع هیچی نبود، واقعا همسایه ما یک گاوداری بود و یک کوچه پایین تر این بقالی. همین و بس.

 لیلا حاتمی درباره زمانی که موسیقی نقش کلیدیش را از دست داد اظهار میدارد:
از وقتی ممنوع شد واقعا ممنوع شد. در دهه ۶۰ چون حوصله دردسر و کار خلاف را نداشتم. کیفها را می گشتند توی مدرسه و من هم همیشه دنبال راه راست و راحت بودم!!!

 

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: cinemajournal.ir