'رخ دیوانه' بیننده را غافلگیر می کند!

"وقتی رخ تنها میشه و دیگه هیچ مهره ای نیست که کمکش کنه، آخرین راه حل رو انتخاب میکنه، خودش رو نابود میکنه تا بازی مساوی بشه" فیلم با همین چند دیالوگ کوتاه شروع می شود و از همان ابتدا مخاطب را برای دقت هر چه بیشتربه جریان فیلم آماده می کند . در واقع ازهمان شروع قصد دارد بیننده را درگیر فیلم نامه کند . 

ابوالحسن داوودی در تازه ترین اثرش شخصیت می سازد ، و طبق همان شخصیت ها داستان را جلو می برد. طوری که بیننده نمی تواند هیچکدام را قضاوت کند. زیرا که فیلم نامه نویس حربه هایی را در دست دارد که  آنها را به مرور نمایان می کند و تا پایان فیلم به بیننده به طرق غاقلگیر کننده ای رو دست می زند .

همین موضوع امکان هرگونه قضاوت و پیش بینی را برای بیننده از بین می برد . فیلم کشش لازم را برای مخاطب ایجاد می کند و بیننده برای پی بردن به راست ها و دروغ ها مجبور است تا پایان فیلم ، به تماشایش بنشیند . ریتم فیلم بسیار مناسب است هر چند که در نیمه دوم کمی خسته کننده می شود اما اقتضای داستان است و نمی شود به آن خرده گرفت. 

بازیگران فیلم نقش کلیدی در فیلم بازی نمی کنند و کمکی به درخشان تر کردن کار نمی کنند . بیننده یک صابر ابر معمولی را می بیند و طناز طباطبایی پایین تر از حد معمول ظاهر شده است و نسبت به بازی درخشانش در آخرین فیلمش "هیس دخترها فریاد نمی زنند" افت محسوسی داشته است . امیر جدیدی نقشی مشابه به فیلم "سیزده" را ایفا می کند . در این بین اما ساعد سهیلی با بازی متفاوتش به جذاب تر کردن فیلم برای مخاطب کمک شایانی کرده است . 

حمله تند رضارشیدپور به جشنواره و اجرای مهران مدیری!