هنگامه قاضیانی و عباس غزالی در نشست دلبری در روز سوم جشنواره فجر34
عباس غزالی در ادامه اعتراض های خبرنگاران به این فیلم گفت : من خیلی به نظرات چه مثبت چه منفی احترام قایل هستم ولی حتی اگر فیلم بدی را می بینم سریع سالن را ترک نمی کنم. ای کاش همه دوستان فیلم را تا آخر می دیدند .

نشست خبری فیلم سینمایی "دلبری" در جشنواره فجر

به گزارش سیمرغ در روز سوم جشنواره فیلم فجر و در کاخ جشنواره نشست رسانه ای فیلم "دلبری" که شب گذشته اکران شد، برگزار شد.

نشست رسانه ای فیلم سینمایی "دلبری" با حضور سید جلال دهقانی اشکذری (کارگردان)، سید محمود رضوی (تهیه کننده)، هنگامه قاضیانی، عباس غزالی، محمدرضا شیرخانلو (بازیگر) ، آبتین برقی (طراح صحنه و لباس)برگزار شد.

در ابتدای نشست کارگردان این فیلم گفت : ایده این فیلم سه سال با من همراه بود اما از حدود یکی دو سال پیش وارد نگارش فیلمنامه شدم و طبیعتا داستان را حول شخصیت میثم که او را نمی بینیم نوشتم اما نقش بقیه شخصیت ها نیز پر رنگ بود.این فیلمنامه من را یک سال درگیر خودش کرده بود و آقای رضوی استقبال خوبی از فیلمنامه کردند و کار وارد پروسه تولید شد.

 

محمود رضوی نیز گفت: آقای اشکذری در ابتدا ایده را مطرح کردند و از همان لحظه اول که 70 درصد فیلمنامه را خواندم برای من جذاب بود و این فضای همسر جانبازان که کمتر به آن در سینمای ما پرداخته شده برای من نو و جذاب بود.فیلم در نگاه اولیه به نظر سبک می آید اما خصوصا در بخش بازی بسیار کار سختی بود.شاید خیلی ها بپرسند چرا آقای اشکذری در فیلم دومش سراغ یک کار سخت رفته است اما همین برای من نکته مهمی بود. این موضوع با سازمان سوره مطرح شد و حوزه هنری یک سهم 45 درصدی در فیلم دارد.

 

در ادامه هنگامه قاضیانی بازیگر این فیلم گفت: من با تهیه کننده های زیادی کار کردم اما کمتر دیدم کسی مثل آقای رضوی اینقدر روی بازیگر تمرکز داشته باشد.بخاطر مونولوگ بودن اکثر سکانس های فیلم کمی هراس داشتم اما در نهایت کار کردم و از همه عوامل فیلم تشکر می کنم.


photo_2016-02-03_00-24-26.jpgنشست "دلبری"

 

منوچهر اکبرلو به عنوان منتقد گفت: در جلساتی که 70 درصد آن به تعارفات و تشکرات میگذرد زیاد نمی توان نقد کرد و شاید در نهایت بتوان مشکلات را گفت و من متوجه نمی شوم چرا وقتی مشکلات وجود دارد اصلا فیلم ساخته می شود. این فیلم از آن دسته فیلم هایی است که نویسنده کوشیده با یک شکلی کار را شروع کند که معمولی نیست یعنی کار در فضای بسته و صحبت راجع به شخصیتی که آن را نمی بینیم. این ایده به خودی خود هیچ ارزش مثبت و منفی ندارد.طبیعتا شما وقتی یک سری عناصر را حذف می کنید باید چیزهای دیگری به کار اضافه کنید که مخاطب را حفظ کند.ما هیچوقت احساسمان را به این آدم نمی بینیم و مثلا قرار است 4 بار پلک زدن آن شخصیت ما را تا پایان فیلم بکشاند.

 

دهقانی اشکذری گفت: ببینید هر کسی با تخیل خودش قصه را برای خودش می سازد و طبیعتا تماشاگران فیلم می توانند شخصیت میثم را در ذهن خود خلق کنند و البته دیالوگ هایی هم داریم که این شخصیت را برای ما بسازد.ما می توانستیم میثم را نشان بدهیم اما به نظرم با این کار یک سری اتفاقات را از دست می دادیم.

 

علیرضا غفاری نیز بیان کرد: این فیلم اگر این قصه را نداشت صرفا یک فیلم آپارتمانی بود. اینکه پلک چهارم نقطه دراماتیک فیلم می شود متعلق به صاحب اثر است و ایشان باید توضیح دهند.

 

عباس غزالی بازیگر دیگر این فیلم گفت: من وقتی کودک بودم فیلم "آژانس شیشه ای" را خیلی دوست داشتم و دلم می خواست چنین فیلمی به من پیشنهاد شود و پس از اینکه فیلم "روزهای زندگی" را با بازی هنگامه قاضیانی و حمید فرخ نژاد دیدم با خودم گفتم ای کاش بشود یک جایی من هم چنین تجربه ای داشته باشم و فکر می کنم در فیلم "دلبری" این افتاق افتاد و همین دلیل مهمی شد برای پذیرفتن این نقش از سوی من.


یکی از خبرنگاران در اعتراض به این فیلم گفت : جایگاه سینمای دفاع مقدس در این دوره از جشنواره فقط با این فیلم حفظ میشد که نشد . این سینما شامل افراد فرهیخته کشور است اما همه سالن را ترک کردند.

کارگردان فیلم "دلبری" در پایان درباره علت ترک سالن توسط تماشاگران گفت : بله یک عده سالن را ترک کردند اما خب عده ای هم ماندند و لذت بردند.

اکبرلو نیز در ادامه گفت : نکته مثبت این فیلم توجه به روابط و نوع زیستن طبقه متوسط افرادش است که بزک کرده نیست و بسیار ملموس است. سبک زندگی در این فیلم ترویج شده است. این از فیلم هایی نبود که بخواهد به زور اشک مخاطب را در بیاورد . موسیقی در این فیلم بسیار تاثیرگذار بود . 


عباس غزالی در ادامه اعتراض های خبرنگاران به این فیلم گفت : من خیلی به نظرات چه مثبت چه منفی احترام قایل هستم ولی حتی اگر فیلم بدی را می بینم سریع سالن را ترک نمی کنم. ای کاش همه دوستان فیلم را تا آخر می دیدند . 


تهیه و تدوین : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
اختصاصی سیمرغ / فریبا بیات