کناره گیری های ادامه دار از سریال پر حاشیه پس از رفتن فاطمه معتمدآریا
سریال «گرگ و میش» به کارگردانی همایون اسعدیان که اخیراً کلید خورده بود با تعویض تهیه کننده مواجه شد.

تهیه کننده سریال گرگ و میش تغییر کرد!

سریال «گرگ و میش» که در سکوت خبری تولید می شد و در قدم اول با کنار رفتن فاطمه معتمدآریا وارد حاشیه شد این بار با تعویض تهیه کننده نشان داد این سریال در حاشیه امن پیش نمی رود.
چندی پیش حسین طاهری در گفت و گو با بانی فیلم خبر از وضعیت مساعد سریال می داد و دلیل کنار رفتن فاطمه معتمدآریا را مشغله کاری او و تداخل کاری عنوان کرده بود حالا خودش نیز از کار کنار گذاشته شد و جالب اینکه در این رابطه هیچکس پاسخگو نبود.

اسعدیان چندی پیش در خصوص ساخت این سریال گفته بود:
از طرف سیمافیلم من را به عنوان مشاور پروژه گذاشتند که با فیلمنامه‌نویس گفت‌وگو کنم و با یکدیگر کار را پیش ببریم. بعد از مدتی مدیر وقت سیمافیلم (محمودرضا تخشید)، پیشنهاد کرد که اگر دوست دارم می‌توانم این سریال را خودم بسازم که ای کاش یک نه گفته بودم و دچار این مشکلات نمی‌شدم. پذیرفتم اما گفتم اگر فیلمنامه آن چیزی باشد که من می‌خواهم آن را می‌پذیرم ولی واقعا جدای از شوخی اگر یک نه گفته بودم راحت می‌شدم چرا که کار بسیار دشوار است و مجموعه‌ای از عوامل، ساخت پروژه‌های تاریخی را دشوار می‌کند. بحث‌های مالی تلویزیون به یک طرف که ظاهرا تلویزیون پس از دوره‌ای که ولنگ و باز پیش می‌رفت، حالا می‌خواهد سفت بگیرد. از طرفی برآوردها پایین آمده است و برآوردهایی که عنوان می‌شود واقعی نیست، طبیعتا به عوامل ساخت مجموعه‌ها فشار وارد می‌شود.

اسعدیان با اشاره به برآوردهای مالی در قالب ساخت پروژه‌ها مطرح کرد:
ما همیشه در حال افراط و تفریط هستیم. از یک طرف چند سال رقم‌های عجیب و غریب داریم و پس از آن یک دفعه باز رقم‌های عجیب و غریب منفی داریم.

این کارگردان با اشاره به دشواری‌های ساخت سریال‌های تاریخی مطرح کرد:‌
فکر می‌کنم اساسا در کشور ما برای این نوع کارهای تاریخی که به چشم نمی‌آید شرایط مناسبی وجود ندارد. ما یک شهرک سینمایی غزالی داریم و چهار کاخ قدیمی که سریال‌هایی که مربوط به دوره پهلوی اول و یا اواخر قاجار است ساختنش بسیار راحت است چرا که دکوری دارند که روی آن کار ساخته می‌شود. اما در کارهایی که مجبور می‌شویم به سه ـ چهار دهه گذشته برویم که نه دکوری برای آن وجود دارد و نه دیگر در تهران فعلی می‌توانید دهه ۶۰ را بگیرد، کار دشوار می‌شود. در حال حاضر برای ثبت یک سکانس از دهه ۶۰ باید بگردید و مکان‌هایی را پیدا کنید که ۵۰ متر آن با دهه ۶۰ فرق نکرده باشد. با بدبختی این اتفاق می‌افتد در نهایت هم به اعتقاد من چیز خوبی از آب درنمی‌آید.

کارگردان «طلا و مس» در عین حال درباره دشواری‌ بازسازی فضاهای دهه ۶۰ در دوره معاصر، اظهار کرد:
اینجا هالیوود نیست که خیابان ۱۹۳۰ آمریکا را می‌سازند و البته از جلوه‌های ویژه هم کمک می‌گیرند. به گونه‌ای که شما واقعا شهر نیویورک ۱۹۳۰ را می‌بینید. اما ما در اینجا از خیابان‌ها، کوچه‌ها، مغازه‌های کنار هم و ماشین‌های قدیمی تکه‌برداری داریم و باقی کار را هم در داخل و فضای بسته می‌گذرانیم و این کار ما را دشوارتر می‌کند. در نهایت هم هزینه‌بر و زمان‌بر است و اینکه در پایان دلچرکین هستی، وقتی احساس می‌کنی فضای دهه ۶۰ را نمی‌توانی نشان دهی. همه جای تهران آنقدر تغییر کرده است که هیچ شباهتی حتی به دهه ۸۰ هم ندارد چه برسد به دهه ۶۰. متأسفانه ما هنوز به صورت آماتوری کار می‌کنیم.

اسعدیان پس از بیان مطالب بالا، درباره‌ی لزوم ساخت شهرک سینمایی جدید نیز اظهار نظر کرد:
ساخت شهرک سینمایی کار کلانی است و با وجود آن دیگر نیاز نیست که ما به شکل آماتور کار کنیم. در حال حاضر در شهرک سینمایی غزالی برای سریال «سرزمین کهن» کمال تبریزی قسمت جلویی دانشگاه را بازسازی کردند یا مثلا برای سریال «معمای شاه» بخش‌هایی از میدان شهدا (ژاله سابق) ساخته شد. اگر از هالیوود صحبت می‌کنیم، با تغییر چهار لته تمام فضاها عوض می‌شود؛ بنابراین کار سیستم، صنعتی است و متأسفانه ما هنوز آماتوری کار می‌کنیم. در این زمینه به مدیران تلویزیون هم گفتم این‌ها مشکلاتی است که اگر در حال حاضر در شورای طرح و برنامه پیشنهاد ساخت سریالی برای دهه ۶۰ را می‌دادند آن را رد می‌کردم؛ چرا که نه مدیران را به دردسر می‌انداختم و نه تولیدکنندگان را.


گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/cuture
منبع: isna.ir