تئاتر با عشق و سماجت هنرمندان پا برجا مانده
این روزها نمایش «خرده خانوم» اولین اثر كیومرث پوراحمد، در تماشاخانه ایرانشهر، اجراهای پایانی خود را پشت سر می‌گذارد. نمایشی كه شاید بتوان گفت كه نام كارگردان و بازی گلاب آدینه، تنها دلیل حضور مخاطب در سالن نمایش بود وگرنه به‌نظر می‌رسد نشستن روی صندلی آن هم به‌مدت یك‌ساعت و 50 دقیقه برای دیدن تئاتری كه شروع آن با نمایش بخشی طولانی از صحنه ترور ناصرالدین شاه در حرم عبدالعظیم از سریال «سلطان صاحبقران» (1354) به كارگردانی زنده‌یاد علی حاتمی است كمی خارج از حوصله تماشاگر است. پربیراه نیست اگر بگوییم جذا
این روزها نمایش «خرده خانوم» اولین اثر كیومرث پوراحمد، در تماشاخانه ایرانشهر، اجراهای پایانی خود را پشت سر می‌گذارد. نمایشی كه شاید بتوان گفت كه نام كارگردان و بازی گلاب آدینه، تنها دلیل حضور مخاطب در سالن نمایش بود وگرنه به‌نظر می‌رسد نشستن روی صندلی آن هم به‌مدت یك‌ساعت و 50 دقیقه برای دیدن تئاتری كه شروع آن با نمایش بخشی طولانی از صحنه ترور ناصرالدین شاه در حرم عبدالعظیم از سریال «سلطان صاحبقران» (1354) به كارگردانی زنده‌یاد علی حاتمی است كمی خارج از حوصله تماشاگر است. پربیراه نیست اگر بگوییم جذا
شما در جایی گفته بودید كه سعی می‌كنید تمامی نمایش‌هایی كه روی صحنه است را ببینید. نمی‌دانم با توجه به مشغله‌ای كه دارید تا چه اندازه توانستید به تماشای تئاتر بنشینید اما این پرسش را می‌خواستم مطرح كنم كه این نمایش «خرده‌خانوم» برای شما چه جایگاهی داشته كه حاضر شدید در آن بازی كنید؟
بله من سعی می‌كنم همه كارها را ببینم، مگر اینكه سر صحنه فیلمبرداری باشم كه نتوانم و اجراهایی را از دست بدهم. دلیل حضورم در این نمایش هم این است كه متن را دوست داشتم، كارگردان با تجربه و نقش متفاوت مرا سر شوق آورد.
منظورتان از «متفاوت بودن» چیست؟
متفاوت به این منظور كه شبیه نقش‌هایی كه تا به‌حال بازی كرده‌ام نیست.
اینكه یك زن نقش سیاه را بازی می‌كند؟ نزی كه در كلام شما هست و البته شیوه بازی، قش «سیاه» را تداعی می‌كند.
«دده‌خانم» در جایگاه سیاه نمایش‌های سنتی است، نه خود سیاه. شخصیت‌های این نمایش یادآور كاراكترهای سیاه‌بازی هستند. مثلا سرتیپ در جایگاه حاجی، میرزا و خرده‌خانوم در جایگاه جوان اول عاشق‌پیشه هستند.
این نمایش «خرده‌خانوم» نام دارد و انتظار می‌رود تا نقش «خرده خانوم» پررنگ‌تر باشد اما آنچه روی صحنه نمایش می‌بینیم حضور پررنگ شماست.
اسم نمایش انتخاب نویسنده است ولی حق با شماست بار نمایش بر دوش شخصیت «دده‌خانوم» است. به همین دلیل نقش مشكل و پرمسئولیتی است و اگر ارائه آن مطلوب نباشد، زحمات همه گروه برباد می‌رود.
نقش شما در نمایشنامه هم همین اندازه پرقدرت بوده یا به‌دلیل دانش و تجربه شما در بازیگری است كه «خرده خانوم» در حاشیه قرار گرفته؟
خود متن براساس این شخصیت نوشته شده، كسی كه داستان را پیش می‌برد نكته‌سنج،نكته‌گو و تیزبین است و سعی می‌كند به همه چیز احاطه داشته باشد.
آیا دوست نداشتید در كنار افراد شناخته‌شده‌تری كه پیش از این هم سابقه همكاری با آنها را داشتید، بازی می‌كردید؟
مهم این است كه كار حرفه‌ای و قابل قبول ارائه شود كه به نظرم این اتفاق در اجرای ما افتاده است. آیا همین كافی نیست؟
اما شاید تماشاگران قدیمی تئاتر علاقه‌مند باشند تا در كنار شما، چهره‌های آشناتری را ببینند.
ممكن است در شروع این طور باشد، ولی بازی‌های خوب، تماشاگر را جذب می‌كند و آن بازیگرها از این به بعد، چهره‌های آشناتری می‌شوند كه در نمایش‌های بعدی بینندگان مشتاق دیدن آنها خواهند بود.
آقای پوراحمد در جایی گفته بودند كه این شانس من بود كه خانم گلاب آدینه به مجموعه بازیگران نمایش «خرده خانوم» پیوست. شما این همكاری را چطور ارزیابی می‌كنید؟
این خوش شانسی من بوده كه آقای پوراحمد من را به این كار دعوت كردند.
آیا بداهه‌سازی هم در این كار نقشی داشت؟
بله. در تمرینات پیشنهادات خارج از متن بازیگران كه لطمه‌ای به كل فضا نمی‌زد، پذیرفته می‌شد.
این پذیرفته شدن صرفا از سوی كارگردان بود یا با نویسنده هم همفكری می‌شد؟
نه! فقط آقای پوراحمد تصمیم می‌گرفتند.
نویسنده مخالفتی نداشت؟
هنوز نظر آقای عبداللهی رادر مورد اجرا نمی‌دانم.
بازخورد این نمایش چطور بود؟ آیا نقد منفی یا مثبتی از سوی مخاطبان یا همكاران خود داشتید؟
مثل همه كارهای هنری، نظرات مثبت و منفی درباره این كار وجود دارد. برای عده‌ای بسیار جذاب بوده و برای برخی نه.
به عنوان مشاور كارگردان، آیا مواردی پیش می‌آمد كه نظر شما و كارگردان در مورد بازی «دده‌خانوم» متفاوت باشد؟
موردی كه حل‌نشدنی باشد، پیش نیامد. ده‌ها پیشنهاد از طرف گروه ارائه می‌شود كه در نهایت این كارگردان است كه انتخاب می‌كند.
بسیاری از اهالی تئاتر گلایه می‌كنند كه توجهی به آنها نمی‌شود. شما به عنوان كسی كه در عرصه‌های مختلف فعالیت داشتید، وضعیت تئاتر و تئاتری‌ها را چطور می‌بینید؟
تئاتر كشور ما فقط با عشق و علاقه و سماجت اهالی تئاتر پا برجا مانده است. حمایت و پشتوانه امیدواركننده‌ای وجود ندارد. اگر روزی برسد كه هنرمندان ما اشتیاق خود را از دست بدهند، دیگر از تئاتر چیزی باقی نمی‌ماند. بودجه تئاتر در مقایسه با ارقامی كه در جاهای دیگری هزینه می‌شود یا اختلاس‌هایی كه این روزها یكی پس از دیگری در خبرها گزارش می‌شود، بسیار ناچیز و بهتر بگویم، هیچ است.
این روزها بحث تئاتر خصوصی بسیار داغ است. شما سال گذشته هم در نمایش «خانمچه مهتابی» به كارگردانی هادی مرزبان حضور داشتید. به‌عنوان بازیگری كه هم در تئاتر دولتی كار كرده و هم در بخش خصوصی فعالیت داشته،آیا تفاوتی را احساس كردید؟
از نظر تلاش و كارگروهی و میزان دستمزد هیچ تفاوتی برایم نداشته است، فقط در این كار دستمزدم را بلافاصله دریافت كردم و نه 9 ماه بعد!
پیشنهاد جدیدی دارید؟
بله اما فعلا همه چیز در مرحله حرف و مذاكره قرار دارد.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: tehrooz.com
مطالب پیشنهادی:
نگاهی به نمایش اسب و سیب و بهار با كارگردانی آناهیتا غنی‌زاده
باران کوثری در «زمستان 66»/ گزارش تصویری
گفت‌وگو با داوود رشیدی به بهانه كارگردانی نمایش آقای اشمیت كیه؟
بهاره رهنما: آدم سخت می‌تواند ادای خودش را در بیاورد
گفتگو با بهرام تشكر كارگردان نمایش «ماه‌زدگان»