"نسل کشی ارامنه" که به "هولوکاست ارامنه" نیز شهرت دارد، کشتار جمعی ارمنیان ساکن سرزمینهای تحت کنترل امپراتوری عثمانی در خلال و پس از جنگ جهانی اول به دست دولت عثمانی و رهبران قیام "ترکان جوان" است.
یکی از بازماندگان قتل عام ارامنه در "دیرالزور" در حال مشاهده استخوانهای اجساد در بیابان. 1915
در سال 1915 میلادی در خلال جنگ جهانی اول و با فرصتی که جنگ فراهم آورده بود، امپراتوری عثمانی با برنامهای از پیش تعیین شده در شب 24 آوریل صدها تن از رهبران سیاسی و روشنفکران ارمنی را دستگیر و به قتل رساند.
مرگ کودک گرسنه در خیابان های "ایروان"
بنابر برخی اقوال تاریخی، پس از آن در فاصله سالهای 1915 تا 1923 میلادی بیش از 1.5 میلیون ارمنی ساکن ارمنستان غربی بر پایه طرح و برنامهریزی مسنجم سردمداران امپراتوری عثمانی و در اجرای سیاست نژادپرستانه حزب حاکم در آن زمان به نام اتحاد و ترقی، ملقب به ترکهای جوان به قتل رسیدند.
زن ارمنی در کنار جسد یکی از فرزندانش که در حلب بر اثر گرسنگی جان داده است.
قتلعام، قرار دادن در معرض اوضاع زندگی نامناسب، تقسیم اطفال ارمنی بین گروههای دیگر، کوچ اجباری و مهاجرتی که منتهی به زوال قوای جسمی کلی و جزئی آنان شد از جمله اتفاقاتی بود که برای ارمنیان در این زمان افتاد.
اجساد زنان و کودکان قربانی نسل کشی در ارمنستان در مکانی نامعلوم
طی این واقعه به دستور دولت عثمانی حدود 300 تن از رهبران، روحانیون، اندیشمندان، نویسندگان و سیاستمداران ارمنی دستگیر و پس از انتقال به کشتارگاه همگی به طرز فجیعی کشته شدند و این سرآغاز قتلعام بود چرا که در همان روز حدود پنج هزار تن از ارمنیان استانبول نیز در کوچهها و منازلشان به قتل رسیدند.
اجساد ارامنه قربانی شده در "بایبورت"
از فردای 24 آوریل سربازان عثمانی به شهرها و روستاهای ارمنینشین رفتند و آنها را به این بهانه که در منطقه جنگی قرار دارند و باید به مکانهای امن منتقل شوند از خانههایشان بیرون کشیدند اما آنان گروههای ارمنیان را که بیشتر شامل زنان، کودکان و سالخوردگان بودند به صورت کاروانهایی به طرف تبعیدگاه روانه میساختند و این تبعیدگاه صحرای مرکزی سوریه واقع در منطقه دیرالزور در نزدیکی حلب بود.
یکی از کودکان گرسنه ارمنی در اردوگاه ارامنه سوریه
با این همه دولت ترکیه نسل کشی ارمنیان را تکذیب و ادعا میکند که ارمنیان تنها از منطقه جنگی شرقی منتقل شدهاند و با ناچیز خواندن شمار قربانیان آنها را قربانیان درگیری های قومی می داند.
زن و کودک ارمنی آواره سوریه کمک های مردمی را دریافت می کنند.
مجموعه عکس های این واقعه را می توانید در سایت موزه "نسل کشی ارامنه" و "نسل کشی 1915 ببینید. گفتنی است دیدن این عکس ها ممکن است برای برخی مخاطبان بیش از اندازه ناراحت کننده باشد.
گردآوری : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع : faradeed.ir