رقابت حافظ ناظری, احسان خواجه امیری و محسن چاوشی!
قصد داریم به بررسی 10 آلبوم پرفروش موسیقی کشور بپردازیم که در این 6 ماه جزء پرفروش ها بوده اند. محسن چاوشی, احسان خواجه امیری, حافظ ناظری و رضا یزدانی جزء این خوانندگان می باشند.

پرفروش ترین آلبوم های موسیقی ایران

«موسیقی پاپ»، چندین دهه است که پر طرفدارترین سبک در میان ایرانیان به شمار می آید. گروه آریان، محسن چاوشی، مرتضی پاشایی و بسیاری دیگر از هنرمندان موسیقی پاپ، همگی از محبوب ترین چهره های کشور هستند و بر همین اساس انتظار می رود که در آمار پرفروش ترین آثار موسیقایی نیز نام این هنرمندان بیش از سایرین دیده شود. اما با نگاهی به آمار پرفروش ترین آثار شش ماه نخست سال ۱۳۹۵ در سایت «بیپ تونز»، با نکته ای متفاوت مواجه می شویم. آلبوم هایی از همه سبک ها، در میان ده پرفروشِ ۶ ماه نخست حضور دارند.

تنها سه آلبوم «امیر بی گزند» اثر «محسن چاوشی»، «سی سالگی» اثر «احسان خواجه امیری» و «خوشبختیت آرزومه» اثر «سیامک عباسی» از سبک پاپ در میان ده اثر پرفروش نیمه اول سال قرار دارند. همچنین با نگاهی دقیق تر متوجه می شویم که حتی همین سه آلبوم هم کاملا در سبک پاپ قرار ندارند.
«امیر بی گزند» با فضایی متفاوت از آثار پاپ رایج کشور در صدر جدول قرار گرفته است و در این آلبوم از موسیقی راک تا هاوس را می توان شنید. آلبوم «خوشبختیت آرزومه» نیز در برخی قطعات تحت تاثیر موسیقی اسپانیش و الکترونیک است. شاید مهم ترین دلیل این اتفاق به مخاطبان این آثار باز می گردد. پرطرفدار بودن خوانندگان موسیقی پاپ بر هیچ کس پوشیده نیست، اما مخاطبان سبک هایی مثل موسیقی ایرانی بیشتر مایل به پرداخت مبلغی برای خرید موسیقی و حمایت از خواننده مورد علاقه خودشان هستند و همین دلیل باعث می شود که آلبوم «دخت پری وار» اثر «علیرضا قربانی» در رتبه هفتم پر فروش ترین ها قرار گیرد. اما این تنها یکی از دلایل پرفروش شدن یک اثر است. صدا و سیما به عنوان پرمخاطب ترین رسانه کشور تاثیر زیادی بر شهرت یک هنرمند دارد. هر خواننده ای که بتواند تیتراژ یک سریال یا برنامه تلویزیونی را از آن خود کند، فروش آلبومش را تضمین کرده است.

گروه «کاکو بند» با وجود اینکه به جمع پرفروش های شش ماه نخست وارد نشده، اما با اجرای چند تیتراژ تلویزیونی توانسته برای هفته های متوالی خود را در پرفروش های هفته سایت «بیپ تونز» حفظ کند و این در حالی است که بیش از یک سال از پخش آلبوم «دعوت» این گروه می گذرد. آلبوم «ماه و ماهی» اثر زیبا و به یاد ماندنی «حجت اشرف زاده» نیز از همین امکان بهره مند شده است. پخش برخی قطعات این آلبوم در صدا و سیما به شهرت هر چه تمام تر آن کمک فراوانی کرده تا جایی که نه تنها این آلبوم را در میان پرفروش ترین آثار سال ۹۴ می دیدیم که در شش ماه نخست سال ۹۵ نیز «ماه و ماهی» به رتبه هشتم دست یافته است.

«ناگفته» اثر «حافظ ناظری» که آلبومی در سبک کلاسیک با بارقه هایی از موسیقی ایرانی است نیز در رتبه چهارم قرار گرفته. این آلبوم در مرداد سال ۹۴ با تبلیغات فراوان پخش شد و بلافاصله پس از پخش آلبوم، برگزاری چندین کنسرت به پرفروش شدن آن در سال ۹۴ کمک شایان کرد. اما پس از یک سال چگونه بار دیگر در رتبه چهارم پرفروش ها قرار گرفته؟ جواب بار دیگر در صدا سیما قرار دارد. حضور حافظ ناظری در برنامه «خندوانه» باعث شد که آلبوم او بار دیگر مورد توجه قرا گیرد و اکنون بیش از یک ماه است که «ناگفته» در میان ۶ پرفروش هفته سایت «بیپ تونز» قرار دارد و در نتیجه آن، توانسته در جمع شش ماه به رتبه چهارم برسد.

«کاوه یغمایی» پس از حدود ۱۳ سال دومین آلبوم رسمی خود با نام «منشور» را در سال ۹۵ پخش کرد که توانسته به رتبه پنجم پرفروش ترین آثار شش ماه نخست ۹۵ برسد. هر روز بر تعداد طرفداران سبک راک در ایران افزوده می شود و کاوه یغمایی از اولین هنرمندان رسمی موسیقی راک پس از انقلاب اسلامی است. همه این عوامل باعث شد که نگاه طرفداران موسیقی راک و حتی سایر سبک ها برای مدتی به سوی این آلبوم باشد و در نتیجه به آلبومی پرفروش بدل گردد.

«رضا یزدانی» سال هاست که در عرصه موسیقی پاپ راک فعالیت دارد و با حضور در برنامه های مختلف توانسته شهرت نسبتا خوبی برای خود رقم بزند. آخرین آلبوم او با نام «دوئل در آینه» توانسته به رتبه ششم پرفروش ترین ها دست یابد. «ماکان اشگواری» با آلبوم «دور» در رتبه دهم قرار دارد. شاید عجیب ترین آلبوم همین باشد. یکی از چهار آلبومی که اولین اثر شخصی هنرمندشان هستند، همین آلبوم است.

«حافظ ناظری»، «گروه دال» و «سیامک عباسی» سه هنرمند دیگری هستند که در کنار «ماکان اشگواری» با اولین آلبوم خود به جمع پرفروش ها راه یافته اند. در مورد «حافظ ناظری» که بحثی در کار نیست. تنها نام پدرش برای شناخته شدن کافی است. اما «ماکان اشگواری» که نه پدری مشهور دارد، نه در تلویزیون حضور پررنگی داشته و نه تبلیغات شدیدی بر روی آلبومش انجام داده بود، چگونه به جمع پرفروش ها راه یافت؟ مارکتینگ دیجیتال و پخش گسترده تبلیغات آلبوم در اینستاگرام را باید یکی از عوامل مهم دانست. گروه «دال» با آلبوم «گذر اردیبهشت» به رتبه سوم دست یافته. این گروه تازه کار نزدیک به یک سال قبل از پخش آلبوم خود دو تک آهنگش را با فاصله پخش کرد و به مرور در میان طرفداران موسیقی تلفیقی شناخته شد. همچنین در هنگام پخش آلبوم با تبلیغات اینترنتی و حضور در برنامه چارگوش و تخفیفات ویژه در سایت «بیپ تونز»، بر شهرت خود افزود. البته نباید فراموش کنیم که سبک موسیقی این آلبوم بسیار به موسیقی تلفیقی گروه هایی همچون «پالت» و «دنگ شو» نزدیک است و این سبک این روزها دارای طرفداران زیادی می باشد.

«امیر بی گزند» پرفروش ترین آلبوم شش ماه نخست امسال شده که احتمالا تا پایان سال نیز در همین رتبه باقی بماند. این آلبوم رکوردهای زیادی را در فروش به خصوص در فضای دیجیتال شکست. «محسن چاوشی» با حضور در فیلم «سنتوری» شهرت بالایی کسب کرد. این فیلم به قدری تاثیر گذار بود که حتی آموزشگاه های موسیقی هنرآموزان زیادی برای سنتور پیدا کردند. از طرفی دیگر «چاوشی» با عدم برگزاری کنسرت و عدم حضور فیزیکی در هیچ اجرایی، کنجکاوی مخاطبان خود را برانگیخت و به شهرتی زیاد رسید. آلبوم آخر او با اشعاری انتخابی از «مولانا» و سبکی ترکیبی از پاپ و راک توانست توجه بسیاری از مخاطبان را جلب کند و فروش بسیار گسترده ای داشته باشد.

«سیامک عباسی» نیز از نظر نوع تبلیغات تا حدودی شبیه «چاوشی» عمل کرد، او که تا به حال چهره خود را نشان نداده (قبل از برگزاری اولین کنسرت رسمی خود) و به مرد بی چهره موسیقی پاپ ایران مشهور شده بود، توانسته با آلبوم «خوشبختیت آرزومه» در رتبه نهم پرفروش های شش ماه نخست قرار گیرد و «احسان خواجه امیری» که با آلبوم «سی سالگی» در رتبه دوم قرار دارد، مجموعه ای از همه عوامل را با خود همراه دارد. از پدر مشهور تا حضور در تیتراژ برنامه های تلویزیونی تا تبلیغات گسترده و مهم تر از همه، کاری مقبول عموم مردم و با کیفیت.

در پایان ذکر چند نکته را لازم می دانیم، ابتدا اینکه پرفروش بودن یک اثر به هیچ وجه نشانه با کیفیت بودن آن نیست. همانطور که کم فروش بودن آثار بزرگانی همچون «علیرضا مشایخی» یا «هوشنگ کامکار» نشانه ای از ضعیف بودن آثار آنان نیست. همچنین این نکته را هم باید مخاطبین در نظر داشته باشند که تمام آنچه گفته شد تحلیلی بر فروش و دلایل فروش آثار بود نه بر کیفیت آثار. کلیه تولیدات ذکر شده و صاحبان آنها از هنرمندان خوب کشور به حساب می آیند و آثارشان چه پرفروش و چه کم فروش قابل احترام می باشند.


گردآوری : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع : musiceiranian.ir