گفت و گو با ناهید دایی جواد
ناهید دایی جواد متولد ۱۳۲۱ اصفهان، خواننده موسیقی اصیل ایرانی اهل ایران و از خوانندگان برنامه رادیویی گلها بود. ترانهٔ «غروب کوهستان» او از شهرت بالایی برخوردار است. این خواننده در سال 1396 در اصفهان درگذشت.
مرحوم ناهید دایی جواد در بخشی از این مصاحبه می گوید: «تمام خواننده های زن در آن زمان اسم مستعار داشتند. من اولین خواننده ای بودم که با اسم و فامیل خودم معرفی شدم و گوینده زمان معرفی من روی «دایی جواد» مکث کرد که این چه فامیلی‌ای است که من برای او توضیح دادم که این یک شهرت محلی است.»
او در بخش دیگری از این گفت و گو درباره ازدواج و خروج از رادیو می‌گوید:
«مشکلاتی بود که مجبور شدم از رادیو بیرون بیایم. مسائلی بود که نمی‌شد کار را ادامه بدهم. شاید نشود گفت؛ اما خیلی سخت بود ادامه دادن و من همیشه عزت و حرمت و آبروی پدر و مادرم جلوی چشم هایم بود. آنها خیلی تلاش کردند بروم رادیو و من را با احترام و عزت فرستادند. من نباید به خواسته های آنها پشت می کردم. من سال ١٣٤٨ از رادیو بیرون آمدم در حالی که در سال ١٣٥٥ ازدواج کردم. اصلا همسرم من را به خاطر آوازه خوان بودنم انتخاب کرد؛ چون من نه ظاهر آن چنانی داشتم، نه قد و بالایی. فعالیت های هنری من بعد از ازدواج کمتر شد؛ اما ادامه داشت.
ازدواج ناهید دایی جواد
من در سال ١٣٥٥ در بلوغ کامل با کیوان قدرخواه که شاعر مدرن و نوپرداز بود، ازدواج کردم. کیوان نوه عمه پدر و مادر من بود و همسایه ما و زیاد به منزل ما می آمد. من به تشویق او کتاب‌های بسیاری خواندم. می‌آمد دو کتاب به من می داد و می گفت:
«یک هفته فرصت داری این کتاب‌ها را بخوانی».
من بزرگ ترین رمان ها را در دوره دبستان به خاطر تشویق های کیوان خواندم. در آن‌موقع هیچ علاقه‌ای بین ما نبود. بعدها کیوان به دانشکده حقوق تهران رفت و من هم در اصفهان در دانشکده ادبیات درس خواندم و در این فاصله ما همدیگر را ندیدیم. کیوان خیلی علاقه‌مند بود به هنرمندان ادب این مملکت و خانه ما همیشه محفل ادیبان بود و این شاید شانس من بود که در منزلم با بزرگان ادب آشنا شدم و باعث این، همسرم بود. کیوان ١٠ دی سال ١٣٨٣ بر اثر بیماری درگذشت.»
دایی‌جواد درباره زندگی سالم در دنیای هنر گفت:
«مسائل اخلاقی هیچ ارتباطی به هنرمندبودن ندارد. نمی‌شود گردن هنر انداخت. هنرمند یک خلاق است. به قول همسرم: «هر انسانی در خودش یک جهان است و هر هنرمندی یک الهه است. شاید به خاطر داشتن یک کار خوب یا مطرح‌شدن، یک‌سری اتفاقات بیفتد؛ اما یک هنرمند کافی است تنها کار خوب ارائه دهد برای معرفی خود.»
ناهید دایی جواد درباره خوانندگان تازه وارد به دنیای موسیقی می‌گوید:
«متأسفانه همه خوانندگان مرد از هم تقلید می‌کنند؛ شما هیچ تشخصی در صداها نمی‌بینید. صداها شخصیت ندارند؛ همه می‌خواهند مثل فلان خواننده شوند و این اشتباه است. خود آن خواننده که هست.»
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: روزنامه شرق