زندانی سابق بازیگر تئاتر شد !

وی ادامه داد: در این نمایش همه داستان ها و شخصیت ها حقیقی هستند و تنها اتفاق غیرواقعی ملاقات زندانی ها با خانواده شان است چون  این هشت زندانی در حیات زندان روی نیمکتی در مقابل ملاقاتی شان قرار می گیرند و برای اولین بار حقیقت ماجرا را افشا می کنند اما در اصل زندانی های محکوم به اعدام نمی توانند به شکل حضوری با زندانی ها ملاقات داشته باشند.


این کارگردان درباره ارتباطی که مخاطب با نمایش و بازیگران برقرار می کند، توضیح داد: من از حدود دو سال قبل نگارش این نمایشنامه را بر مبنای پژوهش هایی که درباره نزدیکی فاصله بین تماشاگر و بازیگر انجام داده بودم، آغاز کردم. داستان و زیرلایه های ماجرایی که روایت می شود بر اساس واقعیت نوشته شده و در قالب اجرای یک اثر نمایشی قرار گرفته است. از نظر جامعه شناسی زندان یک جامعه است که دیوارهای بلندی دارد و کسی نمی خواهد واردش بشود و یا چیزی از اتفاقات آن بداند.

عظیمی یادآور شد: نکته مهمی که در نگارش متن مورد توجهم بوده است توجه به خانواده های زندانیان است چون متاسفانه این خانواده ها به خاطر کاری که یکی از افراد خانوادشان انجام داده از جامعه طرد شده و مردم نمی خواهند دیگر با آنها مراوده ای داشته باشند. در حقیقت هم فردی که مرتکب جرمی شده آسیب می بیند و هم خانواده اش را درگیر می کند. برای نگارش نمایشنامه با پارسوا پاکیزه که مددکار زندان های اوین و قزل حضار است مشورت کردم و از او خواستم زندانی های سابق زندان قصر را به من معرفی کند.


وی درباره حضور یک زندانی سابق به عنوان بازیگر در این نمایش توضیح داد: هدف من حضور این زندانی ها روی صحنه و روایت اتفاقاتی بود که بر آنها رفته و چون محور اصلی ما تمرکز روی خانواده این زندانی ها بود می خواستم خانواده این افراد هم با ما همراه شوند. در نهایت با حمید موذنی و همسرش هما تنها آشنا شدم و آنها پذیرفتند که در نمایش ما حضور داشته باشند. موذنی در این اثر نقش وکیل بند را ایفا می کند و بیشتر فوکوس نمایش روی شخصیت اوست.

طراح صحنه نمایش «کله پوک ها» ادامه داد: در این نمایش تماشاگر در روند داستان اثر سهیم می شود و مثل یک ملاقاتی روبروی زندانی می نشیند و به داستانش گوش می کند. اما هر تماشاگر نمی تواند با یکبار دیدن نمایش از همه داستان اثر باخبر شود و هر شب می تواند بخشی از داستان را پیگیری کند. «کان را که خبر شد خبری باز نیامد» برای خانواده زندانی ها به صورت رایگان نمایش داده می شود.


عظیمی در پایان صحبت هایش اضافه کرد: این نمایش در حوزه تئاتر کاربردی و مستند تلاش دارد جامعه را با خانواده افراد به زندان رفته و خود این زندانی ها آشتی دهد. زمانی که مخاطب در جایگاه خانواده این افراد روبروی آنها قرار می گیرد و به داستانشان گوش می دهد با خانواده ها همذات پنداری کرده و در مشکلشان سهیم می شود.

نمایش «کان را که خبر شد خبری باز نیامد» به نویسندگی و کارگردانی ماهی عظیمی از 20 دی ماه تا 22 بهمن ماه  هر شب ساعت 18 به جز شنبه‌ها در محل هواخوری شمالی زندان سیاسی در باغ موزه قصر اجرا می‌شود.


ایمان اصفهانی، ایمان اصفهانی (دو بازیگر هم‌نام) مسعود بلبلی، منصوره پسندیده، هما تنها، حسام توحیدی، محمد طاها تقی زاده، فاطمه حاجیلو، مهشید سیاه تیری، سونیا شیرازی، محمد طهماسبی، مجتبی طالب نژاد، بهرام عباسی فرد، محمد رضا فرزام، نازنین فاطمه واحد، مصطفی کبودی، سارا معماری، حسین منفرد، حمید موذنی، وحید موسوی، سعید نقی لو، ابوالفضل نصیری و نهال یوسفی در این نمایش ایفای نقش می‌کنند.


در خلاصه داستان نمایش آمده است: هشت مرد، هر کدام روبروی نیمکتی قرار می‌گیرند که ملاقاتی‌شان روی آن نشسته است و برای اولین‌بار می‌توانند حقیقت را افشا کنند و آزادی خویش را به دست آورند. اما عذاب وجدان آن دلیلی است که آزادی‌اش را می‌بخشد و اولین ملاقاتش را تبدیل به آخرین ملاقاتشان می‌کند. این هشت مرد، متهم به قتل عمد، تلاششان برای به دست آوردن آزادی تبدیل به یک تسویه حساب می‌شود.