بازیگر نقش زن دایی در سریال «در پناه تو»، خاطره خوشی از این سریال دارد

دلم برای «در پناه ‌تو» تنگ شده
این روزها تلویزیون تصمیم گرفته با پخش سریال‌ها و برنامه‌های محبوب قدیمی رونق را به برنامه‌هایش برگرداند و مخاطبانش را بیشتر كند. سریال «در پناه تو» یكی از آن سریال‌های محبوب دهه 70 است كه در حقیقت مسیر سریال‌های تلویزیونی را تغییر داد. حتی بازپخش آن، بعد از این همه مدت تماشاگران زیادی را پای تلویزیون نشانده.

زن‌دایی و دایی قصه «در پناه تو» قرار بود در میان همه آشفتگی‌ها و اوضاع نابسامان بقیه شخصیت‌های فیلم، نقش زوجی درست و درمان و متعادل را بازی کنند. «شهرزاد عبدالمجید» که آن روزها 27 سالش بود، در یکی از اولین‌ کارهایش زن دایی «در پناه تو» بود که نگاه‌های مریم (لعیا زنگنه) به این زن دایی باردار جزو لحظات دراماتیک فیلم بود. عبدالمجید حسابی بابت تکرار «در پناه تو» خوشحال است.

این شب‌ها تکرار «در پناه تو» را می‌بینید؟
آره، چون توی این سال‌ها هر چقدر دنبالش بودم، حتی «سروش» هم نزده بود و خودم هم دوست داشتم دوباره ببینم. یک‌بار هم جام‌جم پخش کرده که وقتی دوستان خارج رفته‌ام دیده بودند خوششان آمده بود و می‌‌گفتند یک نسخه کامل به ما بده و من می‌گفتم خودم هم ندارم! به خاطر همین خیلی خوب است که شب‌ها دوباره پخشش می‌کنند.

به نظرتان چرا این سریال این همه طرفدار پیدا کرد و گرفت؟
آن زمان مدت‌ها بود که سریال‌ها تکراری شده بود. «در پناه تو» سریالی درباره زندگی چند تا جوان بود و همین برای مردم جذاب بود. مردم فضای زندگی واقعی را دوست داشتند و آقای طالب‌زاده خیلی دقیق این فضا را به وجود آورده بود. نکته‌ای که متاسفانه در سریال‌هایی که این سال‌ها از تلویزیون پخش می‌شود وجود ندارد. به خاطر همین واقعا دلم برای فیلم‌های «تب سرد»، «در قلب من» و «در پناه تو» تنگ می‌شود.

اینکه بعد از این همه سال هنوز هم داستان فیلم کشش بیشتری از بقیه سریال‌ها دارد، عجیب است. این واقعیتی که شما می‌گویید چه طوری شکل گرفت؟
فیلنامه دقیق بود و آقای طالب‌زاده روی تک‌تک موقعیت‌ها و شخصیت‌ها و جزئیات فکر کرده بود. آقای لبخنده هم تاثیرگذاری زیادی داشتند. روی بازی بچه‌ها دید بازی داشتند و دوستی در گروه به وجود آورده بودند که کار خیلی خوب جلو رفت. از سوی دیگر تا آن موقع واقعیت در سریال‌ها خیلی به تصویر کشیده نشده بود و چون اولین فیلمی بود که به نظر مردم واقعی بود، برایشان جالب بود و سریال را پیگیری می‌کردند. مثلا برای درآوردن فضای دانشگاه حتی خود آقای لبخنده هم بیگانه نبودند و هنرهای زیبا خوانده‌ بودند و با این فضا سر و کار داشتند.

یادتان هست مردم نسبت به سریال چه واکنش‌هایی داشتند؟
من را که هر جا می‌دیدند کلی فحش و فضیحت بار رامین پرچمی می‌کردند و از دستش شاکی بودند! من هم می‌ایستادم توضیح می‌دادم که خودش اصلا این شکلی نیست و این اقتضای شخصیتی است که در فیلم بازی می‌کند.

شخصیت خودتان در فیلم از همان اول قرار بود یک زن خوشبخت و متعادل باشد؟
آره، آقای طالب زاده فیلمنامه دقیق و قوی داشت. البته خودم هم نمی‌دانستم قرار است نقش «فیروزه» را بازی کنم. من رفتم دفتر آقای شاهسواری تست دادم و بعد از دو هفته زنگ زدند که تو انتخاب شدی و بیا سر تمرین. هیچ کس از شخصیت‌ها تا روز آخر خبر نداشت. کل فیلمنامه را خوانده بودیم اما کسی خبر نداشت چه نقشی را بازی می‌کند. وقتی به من گفتند تو فیروزه هستی خودم خوشم آمد.