نرم افزار های رایگان مانند تلگرام چگونه درآمد دارند؟
شاید باخود فکر کرده باشید نرم افزار های رایگان مانند تلگرام و واتس اپ هزینه و درآمد خود را چگونه تامین می کنند؟

شایعه هایی درباره کسب درآمد پیام رسان ها

سال آغاز به کار تلگرام با یک اتفاق مهم جهانی هم زمان بود. روزهایی که نام ادوارد اسنودن در صدر اخبار جهان جا گرفته بود. او که مامور سابق پلیس سایبری آمریکا بود پس از افشای اطلاعات محرمانه تبدیل به قهرمان آزادی بیان و نظارت دولت ها بر اطلاعات شخصی کاربران شد. او بعد از آن که در دنیا مطرح شد، به نوعی تبدیل به مرجعی برای سنجش ایمنی و امنیت سیستم های کامپیوتری نام گرفت و هر از گاهی با توییت هایی که منتشر می کرد، توجه بسیاری را به خود جلب کرد.

اسنودن در یکی از این توییت ها نوشت: «تلگرام امن نیست.» اسنودن در پیام خود اشاره کرده بود استفاده از اپلیکیشن هایی که اطلاعات را روی فضای ابری ذخیره می کنند، اصلا کار درستی نیست. البته این توییت با واکنش مدیر تلگرام روبرو شد و او نیز در پاسخ نوشت: «کاربران می توانند از بخش رمزگذاری شده استفاده کنند.»

این بخش اطلاعات را به فضای ابری مورد نظر اسنودن نمی برد بلکه روی دستگاه های فرستنده و گیرنده موجود است و با پاک کردن از سوی آنها دیگر رد و نشانی از پیام به جا نخواهد ماند. اما این پیام ها که به صورت مشاجره مجازی منتشر شدند، یک دغدغه مهم را در دنیای فناوری ایجاد کردند. آیا پیام رسان ها اطلاعات کاربران را در اختیار دولت ها می گذارند؟

مدیر تلگرام زمانی که چند دولت از این کمپانی خواسته بودند تا برای مبارزه با داعش اطلاعات این گروه تروریستی را که از این پیام رسان استفاده می کند در اختیارشان بگذارد، از این کار اجتناب کرد و گفت خط قرمز تلگرام اطلاعات میلیون ها کاربری است که از این سرویس استفاده می کنند.

با وجود این درگیری ها هنوز شایعاتی به گوش می رسد که نشان می دهد تلگرام اطلاعات حساس را در مواقع ضروری به سرویس های اطلاعاتی می فروشد یا لااقل این امکان را دارد تا از این مسیر به کسب درآمد بپردازد. به هر حال تلگرام صاحب سرمایه بزرگی است. یعنی میلیون ها کاربر که شبانه روز از این سرویس استفاده می کنند. پاول دوروف اما نسبت به این شایعات واکنش تندی نشان داده و می گوید: «تلگرام تنها سرویس رایگانی نیست که هزینه های خود را از کمک های عمومی و داوطلبانه کسب می کند.»

او برای این منظور به بزرگترین دانشنامه عمومی جهان یعنی ویکی پدیا اشاره می کند و می گوید: «در حال حاضر پول کافی برای ارائه خدمات موجود است و در آینده اگر این منابع به پایان برسد با اعلام عمومی از میلیون ها کاربر خود می خواهیم که برای ادامه به ما کمک کنند.» دوروف این روش را تضمین کننده آزادی تلگرام خود می خواند.

واتس آپ که از نظر کاربران اختلاف فاحشی با تلگرام دارد، متهم است که از اطلاعات کاربران مستقیم و غیرمستقیم خود برای بهبود شرایط فیس بوک استفاده می کند. فیس بوک هنوز متهم است در دوره های مختلف از اطلاعات شخصی کاربران برای بهبود نمایش تبلیغات استفاده کرده است؛ اتهامی که البته زاکربرگ و مدیران دیگر بزرگ ترین شبکه اجتماعی دنیا همواره آن را رد می کنند اما در مورد واتس آپ این شایعات با قدرت بیشتری دنبال می شود. کاربرانی که از واتس آپ استفاده می کنند در واقع فهرست شماره های موجود روی تلفن همراه خود را به این اپلیکیشن منتقل می کنند. همین مسئله باعث افزایش کاربران واتس آپ می شود و صحبت های موجود در این سرویس و اطلاعات شخصی کاربران، بانک اطلاعاتی بزرگی را می سازد که هر مجموعه ای را به وسوسه می اندازد.

تعقیب و گریز در پیام رسان

آن فری یر - تحلیلگر آی تی: اگر سرویسی مانند پیام رسان های بزرگ داشته باشید با تعداد زیادی کاربر از سراسر دنیا که شبانه روز از سرویس مورد نظر شما استفاده می کنند، بسیار سخت است که بر این وسوسه ایستادگی کنید که سود مادی و معنوی از این سرمایه بزرگ نبرید. به عنوان مثال در سال های گذشته نظرسنجی در مورد خواسته های کاربران از پیام رسان های فوری انجام شد. در این نظرسنجی مشخصا از کاربران پرسیده شده است چقدر مایلند تا امکان جابجایی پول در پیام رسان مورد استفاده شان ایجاد شود.

نتایج این نظرخواهی در وب سایت معتبر بیزنس اپ منتشر شد و آمار نهایی بسیار شگفت انگیز بود. بیشتر کاربرانی که خواستار چنین امکانی بودند ساکن تلگرام بودند. 89 درصد از کاربران تلگرامی از این امکان استقبال کردند. وی چت، کاکائو و لاین، سرویس های بعدی بودند که بیشترین متقاضی را داشتند. حال می توان تصور کرد که چنین پاسخ هایی چه امکان ویژه ای برای گردانندگان و صاحبان پیام رسان ها ایجاد می کند.

گوگل و زیرمجموعه های آن مانند یوتیوب، فیس بوک و توییتر، شبکه های بزرگی هستند که سالانه رقم سود خود را اعلام می کنند و درباره گردش های مالی آنها مدام در رسانه ها نوشته می شود اما وقتی صحبت پیام رسان ها می شود، این شرایط متفاوت می شود. این سرویس ها به صورت محرمانه فعالیت های پشت پرده ای هم دارند که به دلیل مخفی بودن نمی توان در مورد ماهیت آنها بحث و گفتگو کرد.

چند سال پیش در برخی کشورهای اروپایی، پلیس برای برخورد با باندهای قاچاق انسان و گروه هایی که به سوءاستفاده از کودکان مشغول بودند با گوگل و فیس بوک وارد مذاکره شد و این کمپانی های بزرگ با در اختیار گذاشتن اطلاعات به انهدام این باندها کمک کردند. چیزی که همزمان با خوشحالی برای نابود کردن این افراد، نگرانی هایی را نیز ایجاد کرد. آیا پیام رسان ها و برخی شبکه های اجتماعی دیگر می توانند تصمیم بگیرند که در چه مواردی می توان اقدام به انتشار اطلاعات محرمانه کاربران کرد؟ همچنین از کجا معلوم که دولت ها برای فعالیت های سیاسی خود از این روش ها استفاده نکنند و از عناوین مجرمانه تنها برای سنگرسازی فعالیت های خود بهره نگیرند.

چیزی که باید مورد توجه کاربران قرار بگیرد این نکته است که پیام رسان ها تنها ابزاری نیستند که دولت ها و صاحبان قدرت بتوانند از اطلاعات ما سر در بیاورند. ما در شبانه روز با استفاده از فناوری های مختلف این امکان را به نهادهای گوناگون می دهیم که درباره سلیقه، عقیده و ارتباطات مان مطلع باشند و احتمالا در مواقع مورد نیازشان از آن استفاده کنند. درست مانند وقتی که روی صفحه فیس بوک دوست مان پیام تبریک تولد می نویسیم و این شبکه اجتماعی در ستون کناری خود چند فروشگاه کادویی را که می تواند پروسه هدیه خریدمان را ساده تر کند، معرفی می کند.
 
تلگرام

700 میلیون اشتراک عکس روزانه
220 هزار کاربر جدید روزانه
12 میلیارد پیام روزانه
62 میلیون کاربر
کشور مبدا: روسیه

واتس آپ

195 دقیقه میانگین مکالمه کاربران در هفته
30 میلیارد پیام روزانه
900 میلیون کاربر
کشور مبدا: آمریکا


گردآوری:گروه سرگرمی سیمرغ
seemorgh.com/entertainment
منبع: ماهنامه پیشه و تجارت