خورشید عامل خودکشی نهنگ هاست؟

دلیل خودشکی نهنگ ها

ناسا درحال بررسی یکی از قدیمی‌ترین معماهای طبیعت است: چرا وال‌ها یا دلفین‌های کاملا سالم به ناگهان قدرت مسیریابی خود را از دست داده و در ساحل دریاها به گل می‌نشینند و جانشان را از دست می‌دهند؟
از آنجایی كه در هربار به گل نشستن وال‌ها یا دلفین‌ها ممكن است صدها وال یا دلفین در سالح به دام بیافتند،‌این معما به موضوعی مهم تبدیل شده و دانشمندان به تازگی مقصر اصلی این رفتار مرگبار ماهی‌های بزرگ را شناسایی كرده‌اند: خورشید.

به گفته آنتی پولكینن از مركز پروازهای فضایی گودارد ناسا، نظریه‌های مختلفی درباره به گل نشستن این جانداران وجود دارد كه یكی از مهم‌ترین آنها مختل شدن امواج مغناطیسی است كه دریافت می‌كنند زیرا این جانداران برای مسیریابی از میدان مغناطیسی استفاده می‌كنند.

دانشمندان برای سال‌ها به دنبال توضیح این رویداد ناراحت‌كننده بودند و مداخله تجهیزات مدرن از جمله سیستم‌های سونار با فركانس پایین كه مورد استفاده نیروی دریایی ارتش آمریكا قرار دارد را عامل آن می‌دانستند. اما اگرچه این تجهیزات می‌توانند باعث گیجی وال‌ها یا دلفین‌ها شوند،‌ اما به تنهایی قادر به آن نیستند كه این جانداران را در سواحل دریاها به دام بیاندازند.

از این رو محققان به جستجوی پدیده‌ای پرداختند كه تاثیر همگانی‌تر و وسیع‌تری نسبت به فعالیت‌های انسانی داشته باشد و در نهایت به فعالیت‌های خورشیدی و اثر آن بر میدان مغناطیسی زمین رسیدند.

مطالعات پیشین بر تاثیر گرانش ماه روی مختل شدن سیستم مكان‌یابی این ماهی‌ها متمركز شده بودند، اما تاكنون كسی موفق به یافتن ارتباط میان كشش گرانشی ماه و این رویداد‌ها كه سالانه تكرار می‌شوند،‌ نشده‌است. از این رو اكنون محققان قصد دارند توفان‌های خورشیدی را به عنوان مقصر اصلی به گل نشستن نهنگ‌ها و دلفین‌ها مورد بررسی قرار دهند.

توفان‌های خورشیدی به واسطه فوران تشعشعات خورشیدی به سوی لایه مگنتوسفر اتمسفر زمین ایجاد می‌شوند، و می‌توانند منجر به از كار افتادن ماهواره‌ها،‌ قطع برق و مختل شدن سیستم جی پی اس شوند. این ذرات باردار به اندازه‌ای قدرتمند هستند كه می‌توانند به راحتی به درون بدنه یك فضاپیماها نفوذ كنند و اولین دفاع زمین در برابر این ذرات، لایه حفاظتی مغناطیسی سیاره است كه گاه این لایه نیز در برابر قدرت این ذرات كم می‌آورد.

به همین دلیل است كه دانشمندان اكنون قصد دارند این توفان‌ها را به عنوان مقصر اصلی مرگ گروهی والها درنظر گرفته و از این دیدگاه روی آنها مطالعه كنند.

به گل نشستن گروهی وال‌ها و دلفین‌ها تقریبا هرسال تكرار می‌شود: در سال 2015 نزدیك به 337 وال مرده در سواحل پاتاگونیا در جنوب شیلی كشف شدند و این پدیده به بزرگترین درگل‌ماندگی وال‌ها در تاریخ تبدیل شد. در سال 2009 نزدیك به 55 نهنگ قاتل در ساحل آفریقای جنوبی به دام افتادند و در سال 2016 نیز نزدیك به 80 وال در خلیج بنگال در سواحل هند در ساحل گیر كردند.


گردآوری:گروه سرگرمی سیمرغ
seemorgh.com/entertainment
منبع: hamshahrionline.ir