چطور بهار برای ایرانی ها نوروز و آغاز سال نو شد؟ + لحظه تحویل سال ۱۳۹۶
شاید جالب باشد که بدانید چگونه بهار و اعتدال بهاری برای ایرانی ها به عنوان نوروز انتخاب شد

اعتدال بهاری و آغاز نوروز چگونه شکل گرفت؟

شاید نخستین انسان‌هایی که چشم به جهان گشودند و به آسمان زیبای بالای سر خود نگریستند، همواره تمایل داشتند، بدانند که این گوی‌های بلورین چسبیده به سقف آسمان چیست.

اگرچه زندگی اولیه غارنشین بود ولی گاهی بایستی مسافت زیادی را برای شکار می رفتند و به تجربه دریافتند که از این گوی های بلورین می توانند برای راه یابی و بازگشت کمک بگیرند. تشکیل جوامع اولیه شامل روستاها و شهرها، انسان ها را بر آن داشت تا با کشاورزی غذای خود را تامین کنند. انسانها به تجربه دریافتند که هر مدت یکبار، طبیعت تکرار می شود. درختان شکوفه داده و سبز می شوند، میوه می دهند و سپس برگ ریزان می شود و جامه سبز تبدیل به جامه سفید می شود.

ولی مجدد درختان شکوفه می دهند و این دوره تکرار می شود. آنها نیاز داشتند تا زمان کاشت را دقیق بدانند تا گیاه در فصل گرما به رشد حداکثری برسد. مهم نبود که زمین برف است یا یخبندان، مهم کشت بذر در زمین بود تا داشت و برداشت به موقع انجام شود زیرا زنده بودنشان وابسته به کشاورزی بود. آنها دریافتند که هرگاه ستاره ای پر فروغ در سحرگاهان طلوع کند، رودهایی طغیان می کند و زمین ها را آماده کشت می کند و یا می توانند با تصور چهره هایی ساخته شده از ستارگان(صورفلکی)، که با آهنگی منظم پدیدار و ناپدید می شوند، می توان زمان کشت دقیقا تعیین کرد و از اینجا بود که نیاز به تقویم احساس شد تا بر اساس آن کارها نظم گیرد.

در همان زمانها نیز بودند انسانهایی که به ثبت حرکات اجرام آسمانی پرداختند و توانستند ارتباط بین چرخه های تکرار شونده در طبیعت را دریابند و چرخه های آینده را پیش بینی کنند و بخشی از جهانیان آن زمان که به مکتوب کردن پرداختند، ایرانی ها بودند. ایرانی ها با رصدهای منظم، مسیر حرکت خورشید به دور زمین یا زمین به دور خورشید را مشخص کردند و نخستین زیج ها را مکتوب کردند. آنها مسیر ظاهری خورشید در آسمان را به شکل دایره ای فرضی رسم کردند و این مسیر، دایرة البروج نام گرفت. ایرانی ها استوای زمین را به صورت فرضی در آسمان امتداد دادند تا استوای سماوی را به دست آوردند.

آنها دریافتند که این دو دایره با زاویه‌ای، داخل هم بوده و در دو نقطه یکدیگر را قطع می کنند. هنگامی که خورشید از یکی از این نقاط می گذرد، زمین به سمت رویش پیش می رود و بهار آغاز می شود، دشت ها سبز می شوند، درختان شکوفه می دهند و هنگامی که خورشید از نقطه دوم می گذرد، آغاز پاییز است، برگ ریزان می شود و زمین طراوت خود را از دست می دهد. این نکته ی مهمی بود که هر دو نقطه شبیه هم بود. یعنی طول شب دوازده ساعت و طول روز نیز در این دو نقطه دوازده ساعت بود. و این دو نقطه اعتدالین نام گرفت(اعتدال بهاره و اعتدال پاییزه).

هنگامی که زمین به سمت رویش می رفت، طول روز افزایش می یافت تا 31 خرداد، که آن طولانی ترین طول روز بود و انقلاب تابستانی نام گرفت و هنگامیکه زمین به سمت برگریزان می رفت طول شبها افزایش می یافت تا 30 آذر که طولانی ترین طول شب بود و این شب، انقلاب زمستانی یا شب یلدا نام گذاری شد. و اینجا بود که ایرانی ها گمشده خود را برای شروع هر سال در تقویم یافتند. شروعی که برگرفته از طبیعت بود. آنها، یکی از دو نقطه اعتدالین را بایستی انتخاب می کردند. اما کدام نقطه؟ رویش با برگ ریزان؟ کدامیک؟ زیرا هر دو نقطه دارای شرایط مشابه و یکسان بودند. و اینجا بود که هم اندیشی ایرانیان، انتخاب را بر نقطه رویش قرار داد.

و برای اینکه این آفریده های خداوند به درستی شناخته شود، در لحظه ای که زمین ممات به زمینی دارای حیات تبدیل می شود، این لحظه، با نام اعتدال بهاری، به عنوان شروع هر سال نو، در نظر گرفته شد و آن عید نوروز نامیده شد.



گردآوری:گروه سرگرمی سیمرغ
seemorgh.com/entertainment
منبع: khabaronline.ir