تهدید نسل بشر
زندگی صنعتی بشر به سرعت در حال نابودی محیط زیست است و اگر به زودی فکری برای نجات این کره خاکی نکنیم این آسیب ها گریبان نسل ما و حیات کره زمین را خواهد گرفت و نهایتا زندگی بشر بیش از ۲۰۰-۳۰۰ سال دیگر ادامه نخواهد داشت.
کره زمین همیشه به این شکلی که ما امروزه می بینیم نبوده است،زمینی که ما در آن زندگی می کنیم عمری در حدود ۴ میلیارد سال دارد و قبل از نسل ما موجودات دیگری بر روی آن زندگی می کرده اند که البته همگی دچار پدیده انقراض شده اند،در زمانی حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش و هنگامی که اولین دایناسور ها پدیدار شده بودند کره زمین شرایط به کلی متفاوتی داشت،محیط زیست آب و هوایی گرم و خشک داشت و غلظت دی اکسید کربن موجود در اتمسفر این کره در آن دوران نیز معادل ۲۰۰۰ پی پی ام توسط دانشمندان محاسبه شده است،یعنی در مقایسه با سطح غلظت فعلی دی اکسید کربن که به طور میانگین ۴۰۵ پی پی ام در نظر گرفته می شود سهم فوق العاده بیشتری از هوای موجود در جو کره زمین را به خود اختصاص داده بود.
به تازگی تحقیقی انجام شده که نتیجه آن نشان می دهد در صورتی که بشر به همین روال فعلی اش در خصوص تولید آلاینده های زیست محیطی و به ویژه آلاینده های حاصل از سوختن سوخت های فسیلی ادامه دهد در چند قرن آینده سطح دی اکسید کربن موجود در هوا به میزان اعلام شده در زمان زیست دایناسورها خواهد رسید و از این مقدار هم بالاتر خواهد رفت،از طرف دیگر با توجه به اینکه خورشید روز به روز درخشان تر و داغ تر می شود این دو فاکتور دست به دست هم خواهند داد و شرایطی پدید خواهد آمد که در ۲۰۰-۳۰۰ سال آینده دمای روی سطح زمین رکورد های جدیدی را ثبت خواهد کرد.
این مسئله که کره زمین با وجود زندگی صنعتی رو به نابودی تدریجی پیش می رود مسئله پیچیده ای نیست،اما هنوز هم کسانی هستند که این مسئله را قبول نکرده و از این نوع دیدگاه ها انتقاد می کنند،برخی از منتقدان این ایده در دفاع از دیدگاه های خود این مسئله را مطرح می کنند که غلظت گاز های گلخانه ای و نیز دی اکسید کربن موجود در جو کره زمین مقدار ثابتی نیست و مقدار غلظت فعلی دی اکسید کربن که ۴۰۵ پی پی ام می باشد می تواند در بازه زمانی نه چندان دوری به ۲۰۰ پی پی ام برسد،اگر بخواهیم نظر آنها در این مورد را با علم زمین شناسی تطبیق دهیم خواهیم دید که درست است که سطح غلظت گاز های گلخانه ای در طول زمان نوساناتی را تجربه می کند اما نرخ تغییرات آن بر اساس زمان فوق العاده سرعت ناچیزی دارد به طوری که مقدار غلظت دی اکسید کربن در جو برای رسیدن به مقدار ۱۰۰۰ پی پی ام به گذشت میلیون ها سال زمان نیاز دارد و نرخ رشد گاز های گلخانه ای در زمان حال فوق العاده بیشتر از حالت طبیعی آن می باشد.
محققان دانشگاه Southapton اخیرا پژوهشی را در این مورد انجام دادند که نتیجه آن رسم نموداری از میزان تجمعات دی اکسید کربن در بازه زمانی ۴۲۰ میلیون سال پیش تا کنون می باشد،محققان برای گرد آوری این اطلاعات از بیش از ۱۲۰۰ نمونه جمع آوری شده از فسیل های گیاهی و جانوری و نیز آنالیز شیمیایی گل و لای موجود در کف اقیانوس ها استفاده کرده اند.
گوین فاستر،محقق ارشد تیم تحقیقاتی دانشگاه Southhampton در پژوهش مذکور در این باره می گوید:بدیهی است که ما برای انجام این آزمایش نمی توانستیم به طور مستقیم میزان دی اکسید کربن موجود در کره زمین مربوط به ادوار مختلف زمین شناسی را اندازه گیری کنیم،پس به جای استفاده از متد اندازه گیری و پایش مستقیم ما از اطلاعات موجود در سنگ های کهنسال و نیز فسیل ها استفاده کردیم که نتیجه آزمایش به رسم یک نمودار در مورد میزان تجمعات دی اکسید کربن در طول ادوار مختلف زمین شناسی ختم شده است.
نتیجه تحقیقات کلیدی دانشگاه Southampton دانشمندان را قادر ساخت تا میزان نوسانات طبیعی دی اکسید کربن در طول دوران های زمین شناسی را شناسایی کرده و میزان تاثیر زندگی صنعتی امروزی بشر را در افزایش حجم دی اکسید کربن موجود در کره زمین محاسبه کنند و طبق نتیجه این تحقیقات و همانطور که از قبل پیش بینی شده بود با رسیدن دوره انقلاب صنعتی اروپا حجم دی اکسید کربن موجود در اتمسفر زمین به یک باره جهش بزرگی را نشان داده،جهشی که تا زمان حال وجود داشته و حجم دی اکسید کربن را با شتاب نگران کننده ای رو به افزایش می برد.
باید بدانید که حجم دی اکسید کربن موجود در جو کره زمین نقش کلیدی ای را در وضعیت آب و هوایی زمین بازی می کند اما این فاکتور به تنهایی عامل تعیین کننده وضعیت آب و هوایی و اقلیمی نیست،خورشید منظومه شمسی نقش مکملی را در کنار میزان تجمعات دی اکسید کربن به منظور تعیین وضعیت آب و هوایی بازی می کند و زمین شناسان معتقدند که تاثیر این دو عامل در گذشته و تا قبل از اینکه بشر در ساز و کار های طبیعی کره زمین تاثیر بگذارد نقشی مخالف بوده است،برای توضیح ضدیت این دو عامل باید بگوییم که هرچه انرژی خورشید بیشتر باشد در نتیجه زمین ما هم گرم تر خواهد بود،از طرف دیگر افزایش میزان تجمعات دی اکسید کربن در اتمسفر نیز باعث افزایش گرما در این کره خواهد شد،در نهایت دانشمندان معتقدند که در گذشته با وجود حجم فوق العاده زیاد دی اکسید کربن در زمین(۲۰۰۰ پی پی ام)خورشید انرژی کمتری داشته و به همین دلیل وضعیت آب و هوایی کره زمین سیر طبیعی خودش را دنبال می کرده و ثبات بیشتری داشته است.
دن لانت یکی از اعظای تیم تحقیقاتی پروژه مذکور در این باره می گوید:خورشید ما یک ستاره است و همچون هر ستاره ای دیگر خورشید منظومه شمسی نور و انرژی خود را به وسیله فعل و انفعالات هسته ای بدست می آورد،این انرژی به طور طبیعی و به دلیل افزایش شدت واکنش های هسته ای بیشتر و بیشتر می شود،به زبانی ساده تر خورشید روز به روز داغ تر و روشنایی آن بیشتر می شود،در نتیجه میلیون ها سال پیش آب و هوای کره زمین با وجود حجم بسیار زیاد دی اکسید کربن بسیار متعادل تر و مطلوب تر از امروز بوده است و دلیل اصلی آن هم انرژی کمتر خورشید در آن دوران بوده است که باعث می شده تا برآیند کلی عوامل موثر در تعیین وضعیت آب و هوایی و زیست محیطی مفید و سازنده باشد.
محققان دانشگاه Southhampton از روی نمودار بدست آمده از پژوهش زیست محیطی خود دریافتند که حجم کلی ذخایر دی اکسید کربن در زمین از گذشته تا کنون روندی نزولی را در پیش گرفته است به طوری که به ازای هر یک میلیون سال به طور میانگین ۲ الی ۳ پی پی ام از حجم کلی دی اکسید کربن موجود در زمین کاسته می شود،درست است که این نرخ کاهشی فوق العاده ناچیز است اما محاسبات نشان می دهد که همین کاهش ناچیز و البته ادامه دار در ذخایر دی اکسید کربن می تواند روند افزایشی انرژی و نور خورشید را کنترل کرده و اجازه ندهد تا گرم شدن خورشید وضعیت اقلیمی و آب و هوایی کره زمین را تحت تاثیر منفی خود قرار دهد،در نتیجه اگر انسان آلودگی های زیست محیطی حاصل از صنعت را به حداقل برساند طبیعت می تواند به روند عادی خود در کنترل وضعیت آب و هوایی ادامه دهد،فرضیه ای که با وجود زندگی ماشینی امروز غیر ممکن به نظر می رسد.
بر اساس دانش و اطلاعات در دسترس دانشمندان پیش بینی کرده اند که اگر بشر به روال فعلی خود در مصرف سوخت های فسیلی ادامه دهد کار به جایی می رسد که در سال ۲۲۵۰ حجم انباشته های دی اکسید کربن از مرز ۲۰۰۰ پی پی ام بگذرد و همانطور که پیش تر اشاره کردیم این حجم ار دی اکسید کربن در زمین پس از پیدایش دایناسور ها تا به امروز دیده نشده است.
متاسفانه وضعیت امروزی کره زمین با زمان دایناسور ها یک تفاوت کلیدی دارد و آن این است که انرژی خورشید امروز در مقایسه با دوران دایناسور ها افزایش زیادی داشته و در واقع امروز انرژی خورشید و حجم دی اکسید کربن همانند ادوار گذشته زمین شناسی بر ضد هم عمل نمی کنند تا زمین آب و هوای متعادلی داشته باشد،بلکه افزایش مصنوعی حجم دی اکسید کربن در کنار نرخ افزایشی طبیعی انرژی خورشید باعث خواهد شد تا در ۲ الی ۳ قرن آینده کره زمین درجه دما هایی را به خود ببیند که تا قبل از این بی سابقه بوده است.
گوین فاستر در این باره می گوید:به دلیل درخشندگی کمتر خورشید در ۲۰۰ میلیون سال گذشته با وجود حجم بالای دی اکسید کربن،وضعیت آب و هوایی کره زمین متعادل و به مراتب مطلوب تر از امروز بوده است،اما نقش مخرب انسان در افزایش مصنوعی تجمعات دی اکسید کربن در طبیعت باعث خواهد شد تا پدیده تغییرات اقلیمی از سیکل طبیعی خود خارج شده و زندگی بر روی زمین با مشکل جدی کاهش ذخایر آب و نیز گرمای غیر قابل تحمل رو به رو شود،تغییراتی که اگر از همین امروز تدبیری برای آنها نیاندیشیم قطعا نسل انسان ها را تهدید خواهد کرد.
گردآوری:گروه سرگرمی سیمرغ
seemorgh.com/entertainment
منبع: click.ir