5 مورد از مشکلات بزرگ سر راه یک جراحی پیوند موفق سر در انسان
قرار است بزودی جراحی پیوند سر انسان توسط پزشک ایتالیایی صورت بگیرد اما این عمل چه مشکلاتی خواهد داشت؟

جراحی پیوند سر انسان

دکتر "سرجیو کاناوارو" پزشک ایتالیایی دو سال قبل مدعی شد که قصد دارد اولین پیوند سر در جهان را انجام دهد اما این جراحی مشکلاتی دارد.

در این گزارش به پنج مورد از موانع موجود سر راه یک جراحی پیوند موفق سر خواهیم پرداخت:

1-سر به خودی خود نمی‌تواند زنده و سالم باقی بمان

در هر عمل پیوند، عضو اهدایی تا زمانیکه در بدن گیرنده جای گیرد باید محافظت شود و زنده و سالم بماند.
به محض اینکه اندام اهدایی از بدن فرد اهدا کننده جدا می‌شود شروع به از کار افتادن و فاسد شدن می‌کند. پزشکان برای حفظ اندام، آن را در محلول آب شور سرد نگه داشته و با استفاده از این روش می‌توانند کلیه را به مدت 48 ساعت، کبد را به مدت 24 ساعت و قلب را به مدت حدود پنج تا 10 ساعت زنده نگه دارند.

اما در مورد پیوند سر کار پیچیده و دشوار می‌شود چرا که سر یک عضو جدا و مستقل نبوده و یکی از پیچیده‌ترین بخش‌های بدن است. این اندام علاوه بر اینکه جایگاهی برای مغز، چشم‌ها، گوش‌ها، بینی، دهان و پوست است، دارای دو سیستم غددی یعنی هیپوفیز و بزاق است که اولی کنترل هورمون‌هایی که در سراسر بدن منتشر می‌شوند را بر عهده داشته و دومی عهده دار تولید بزاق است.

علاوه بر این پس از جدا شدن سر از بدن فرد اهدا کننده، فشار خون در سر به میزان بسیار زیادی کاهش یافته در نتیجه خون تازه و اکسیژن به مغز نرسیده و منجر به کما و در نهایت مرگ می‌شود.


2-سیستم ایمنی بدن به سر اهدا شده واکنش نشان می‌دهد

در هر پیوند، یکی از مسائل اصلی واکنش بدن خود بیمار است. سیستم ایمنی بدن فرد گیرنده، موادی موسوم به آنتی ژن را در برابر سلول‌های اندام جدید تولید کرده و این آنتی ژن‌ها یک حمله تمام عیار را آغاز می‌کنند.

به همین دلیل تقریبا به تمام بیماران پیوندی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی داده می‌شود. از آنجا که سر بسیار پیچیده بوده و اندام‌های بسیاری را شامل می‌شود، خطر رد پیوند آن بسیار بالاتر است.

3-عمل جراحی باید در کمتر از یک ساعت انجام شود

عمل پیوند سر در دهه 1970 میلادی بر روی دو میمون رزوس در شوروی سابق، به فلج شدن و مرگ حیوان منجر شد؛ پس از پیوند، حیوان از گردن به پایین فلج شد، در حالی که قلب به پمپاژ خون ادامه می‌داد و در این شرایط عملکرد عصبی به طور کامل مختل شده بود که این مساله چالش اساسی در پیوند سر محسوب می‌شود.

آنها در حین این عمل بدن میمون را تا دمای 59 درجه فارنهایت خنک نگه داشتند. میمونی که سر پیوندی را دریافت کرده بود پس از عمل جراحی به مدت هشت روز زنده ماند و پس از این مدت سیستم ایمنی بدن این حیوان سر را پس زد.

با توجه به تجربیات ارائه شده توسط کاناورو، تمام این عمل جراحی باید در کمتر از یک ساعت انجام شود. برای تسریع کار پزشکان باید مجددا سر اهدا شده را به سیستم گردش خون بدن فرد دهنده متصل کنند. این در حالی است که هر دو بدن تحت ایست قلبی کامل هستند.

4- همگام سازی نخاع با سر جدید

برای اینکه سر قادر به برقراری ارتباط با بدن و کنترل یک بدن جدید باشد، نخاع و مغز باید به صورت یکپارچه و هماهنگ به یکدیگر متصل شوند.

متاسفانه این اتفاق در عمل پیوند سر بر روی میمون‌ها در سال 1970 به وقوع نپیوست و سر پیوندی قادر به دیدن، حرکت چشم و خوردن بود، اما بدن از گردن به پایین فلج شده بود.

کاناورو در یکی از سخنرانی‌های خود اظهار کرد که راه حل این مشکل استفاده از یک چسب بیولوژیکی به نام پلی‌اتیلن گلیکول polyethylene glycol است.

برخی از محققان در سال‌های 1930 و 1940 از این ماده که نوعی پلاستیک است برای چسباندن نخاع سگ‌ها استفاده می‌کردند.
کاناورو می‌گوید که برای اینکه نخاع و بدن با یکدیگر همگام و هماهنگ شوند، فرد گیرنده باید به مدت یک ماه در کما بماند. در غیر اینصورت عمل بی نتیجه خواهد ماند.

5-این عمل جراحی قبل از اینکه بر روی انسان انجام شود باید در حیوانات به موفقیت کامل برسد

قبل از اینکه پیوند سر بر روی انسان انجام شود، تمام این مشکلات باید در آزمایشات حیوانی به طور کامل برطرف شود و اینگونه آزمایشات موانع بسیاری بر سر راه دارد. با این حال کاناورو و تیمش به موفقیت‌های بسیار زیادی رسیده و حرکت رو به جلو دارند.


گردآوری:گروه سرگرمی سیمرغ
seemorgh.com/entertainment
منبع: isna.ir