شایع ترین سرطان های گوارشی، از سرطان مری تا مقعد
حدود 25 درصد از سرطان‌های شایع كشور به دستگاه گوارش مربوط می‌شود كه در این میان سرطان معده در صدر قرار دارد.

با كمك این راهنما می‌توانید احتمال ابتلای خودتان به سرطان‌های گوارشی را تخمین بزنید.

به گفته دكتر مجید صمصامی، دبیر علمی نخستین كنگره بین‌المللی سرطان‌های دستگاه گوارش در حال حاضر حدود 400 هزار نفر از ایرانیان به سرطان مبتلا هستند و سالانه تقریبا 85 هزار نفر به این تعداد اضافه می‌شود. آنچه اهمیت موضوع را پررنگ می‌كند ابتلای تعداد زیادی از این افراد به سرطان‌های دستگاه گوارش است. دكتر محمداسماعیل اكبری، رئیس این كنگره نیز نظری مشابه دارد و معتقد است حدود 25 درصد از سرطان‌های شایع كشور به دستگاه گوارش مربوط می‌شود كه در این میان سرطان معده در صدر قرار دارد. بعد از آن هم سرطان‌های كولون، ركتوم و مری جزء 10 سرطان شایع ایران به حساب می‌آید.

همه اینها در حالی است كه اغلب افراد فكر می‌كنند سرطان فقط برای دیگران پیش می‌آید و به همین دلیل نسبت به عوامل خطرساز آن بی‌اهمیت هستند اما باید بدانید این بیماری فقط به ژنتیك مربوط نمی‌شود بلكه افزایش سن، الگوی غلط زندگی، تغذیه نامناسب و آلودگی‌های محیطی و شغلی همگی می‌توانند شما را در خطر ابتلا به آن قرار دهند بنابراین اگر می‌خواهید از سرطان در امان بمانید حتما این مقاله را بخوانید تا با انواع سرطان‌های دستگاه گوارش، علائم، عوامل خطر و راه‌های تشخیص، درمان و پیشگیری از آنها آشنا شوید.

 

سرطان چگونه آغاز می‌شود؟!

سرطان‌ها همگی از یك اختلال در سلول‌های بدن آغاز می‌شوند. سلول‌ها در حالت طبیعی رشد می‌كنند و تقسیم می‌شوند سپس بسته به نیاز بدن سلول‌های قدیمی از بین می‌روند و سلول‌های جدید جایگزین آنها می‌شوند اما گاهی اوقات این روند دچار اختلال شده و خطر سرطان مطرح می‌شود. به این ترتیب كه سلول‌های قدیمی از بین نمی‌روند و سر جای خود باقی می‌مانند یا اینكه سلول‌های جدید زمانی تشكیل می‌شوند كه بدن به آنها نیازی ندارد. این سلول‌های اضافه توده‌ای را تشكیل می‌دهند كه تحت عنوان غده یا تومور شناخته می‌شود. تومورها ممكن است بدخیم یا خوش‌خیم باشند. تومورهای خوش‌خیم باعث سرطان نمی‌شوند و معمولا بعد از خارج شدن از بدن مجددا رشد نمی‌كنند. همچنین به بافت‌های مجاور و بخش‌های دیگر بدن نفوذ نمی‌كنند اما تومورهای بدخیم می‌توانند به بافت‌های مجاورشان منتقل شوند. سلول‌های سرطانی همچنین می‌توانند از تومورهای بدخیم جدا شده و وارد دستگاه لنفاوی یا جریان خون شوند و تومورهای جدیدی را در اندام‌های دیگر ایجاد ‌كنند كه به این حالت متاستاز گفته می‌شود.

 

سرطان مری
وقتی غذا از گلو پایین نمی‌رود. . .

مری لوله‌ای 25 سانتی‌متری در قفسه سینه است كه غذا به‌وسیله آن از دهان به معده منتقل می‌شود. سرطان مری معمولا از سلول‌های لایه درونی مری آغاز می‌شود و بعد به تدریج به داخل مری و بافت‌های اطراف آن انتقال پیدا می‌كند.

عوامل خطرساز: سن 65 سال یا بالاتر، مذكر بودن، استعمال دخانیات و مشروبات الكلی، برنامه غذایی نامناسب و مصرف كم میوه‌ و سبزی، كمبود آهن و ویتامین‌ها، مصرف زیاد روغن جامد، شكر، نمك، ترشی، نوشابه گازدار و كنسروها، چاقی مفرط، بازگشت اسید معده یا ریفلاكس، مصرف نوشیدنی‌های خیلی داغ و سابقه سرطان مری در خانواده.

علائم ابتلا: سرطان مری در مراحل اولیه معمولا علامتی ایجاد نمی‌كند اما پیشرفت آن به تدریج باعث می‌شود غذا در مری گیر كند یا گاهی برگردد. حتی بعد از مدتی نوشیدن مایعات نیز دشوار می‌شود. درد هنگام بلع غذا، احساس توده و برجستگی در گلو، درد در قفسه سینه و ناحیه پشت، كاهش وزن، سوزش سر دل یا ترش كردن، گرفتگی صدا، سرفه مزمن و سكسكه همراه با استفراغ خون‌آلود نیز از علائم این سرطان محسوب می‌شوند.

راه تشخیص: در ابتدا پزشك بیمار را معاینه کرده و در مورد سوابق سلامت شخصی و خانوادگی او سوال می‌كند سپس بسته به شرایط بیمار آزمایش خون، تست بلع باریوم (عكسبرداری از مری و معده بعد از نوشیدن محلول حاجب)، آندوسكوپی و نمونه‌برداری درخواست می‌شود.

راه درمان: بسته به اینكه سرطان در چه مرحله‌ای باشد می‌توان از روش‌های جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی استفاده كرد. جراحی معمولا در مراحل اولیه سرطان كاربرد دارد و در مراحل پیشرفته فقط برای كمك به عبور غذا انجام می‌شود. قرار دادن استنت در مری از طریق آندوسكپ نیز می‌تواند باعث بهبود بلع شود.

راه پیشگیری: اجتناب از مصرف الكل، دخانیات، چای داغ، ترشیجات و مواد غذایی چرب، پرنمك یا دودی شده، مصرف فیبر كافی، سبزی و میوه تازه، انجام معاینات دوره‌ای پزشكی و كاهش سطح استرس.

 

سرطان روده باریك
مدام استفراغ می‌كنید و وزن‌تان كم شده؟!

روده باریك بین معده و روده بزرگ قرار دارد و طول آن حدود شش متر است. وظیفه اصلی آن نیز هضم و جذب مواد غذایی است. این روده از سه بخش تشكیل شده است: دوازدهه، تهی روده و روده دراز. سرطان روده كوچك انواع مختلفی دارد اما اغلب در دوازدهه ایجاد می‌شود.

عوامل خطرساز: مذكر بودن، سن بالا، سابقه سرطان روده در خانواده، مصرف دخانیات و الكل، بیماری سلیاك (حساسیت به گلوتن موجود در گندم و جو)، بیماری كرون (نوعی بیماری التهابی روده)، سابقه سرطان روده بزرگ، رژیم غذایی نامناسب، مصرف فیبر كم، مصرف بیش از اندازه قند و شكر و مواد غذایی پرنمك یا دودی شده.

علائم ابتلا: درد شكم همراه با تهوع، نفخ و كاهش اشتها از علائم این سرطان است. خستگی، كاهش وزن، كم‌خونی ناشی از فقر آهن، تهوع و استفراغ شدید به دلیل انسداد در روده كوچك، مشاهده خون در مدفوع یا استفراغ و زردی پوست نیز ممكن است نشان‌دهنده پیشرفت بیماری باشد.

راه تشخیص: بررسی عوامل ژنتیك و سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان روده باریك، آزمایش خون و بررسی تعداد گلبول‌های خونی برای تشخیص كم‌خونی، آندوسكوپی دستگاه گوارش، سی‌تی‌اسكن یا سونوگرافی ناحیه شكم، كولونوسكوپی و تست باریوم.

راه درمان: جهت درمان این سرطان می‌توان از روش‌های جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی استفاده كرد. در جراحی معمولا تومور و بخش سرطانی روده كوچك برداشته می‌شود.

راه پیشگیری: اگر در خانواده‌تان سابقه این سرطان وجود دارد حتما باید تحت نظر پزشك قرار بگیرید و هر چند وقت یك‌بار آزمایش‌های لازم را انجام دهید. همچنین اگر مبتلا به بیماری سلیاك هستید حتما باید از رژیم غذایی فاقد گلوتن استفاده كنید. دوری از سایر عوامل خطرساز نیز احتمال ابتلا به این سرطان را كاهش می‌دهد.

 

سرطان لوزالمعده یا پانكراس
وقتی هضم غذا مختل می‌شود. . .

لوزالمعده در بالای معده قرار دارد و غدد مترشحه بیرونی آن با تولید آنزیم‌های خاصی به هضم غذا كمك می‌كند. این عضو همچنین دارای غدد مترشحه داخلی است و با تولید هورمون‌هایی از جمله انسولین باعث كنترل قند خون می‌شود. سرطان لوزالمعده هم می‌تواند مربوط به غدد مترشحه بیرونی و هم غدد مترشحه درونی آن باشد. درواقع حدود 95 درصد از سرطان‌های لوزالمعده از غدد مترشحه بیرونی آغاز می‌شود. تومورهای غدد مترشحه درونی در بیشتر موارد خوش‌خیم هستند.

عوامل خطرساز: سن بالای 60 سال، مصرف دخانیات، دیابت، جنسیت مذكر، سابقه خانوادگی سرطان لوزالمعده یا سرطان تخمدان و روده بزرگ، التهاب مزمن لوزالمعده و رژیم غذایی چرب.

علائم ابتلا: سرطان لوزالمعده‌ در مراحل اولیه هیچ علامتی از خود نشان نمی‌دهد اما در مراحل پیشرفته‌تر نشانه‌هایی چون احساس درد در بخش فوقانی شكم یا پشت، زرد شدن پوست و چشم‌ها، تیره شدن ادرار، احساس ضعف، كاهش اشتها، حالت تهوع، استفراغ و كاهش وزن ممكن است دیده شود.

راه تشخیص: بررسی سوابق پزشكی و خانوادگی، معاینه پوست و چشم‌ها از لحاظ علائم یرقان، لمس ناحیه شكم و بررسی تغییرات نواحی نزدیك به لوزالمعده، كبد و كیسه صفرا، آزمایش خون، ادرار و مدفوع، سونوگرافی و سی‌تی‌اسكن از لوزالمعده و دیگر اندام‌ها و رگ‌های خونی درون شكم، بررسی آندوسكوپیك مجاری صفراوی و لوزالمعده و نمونه‌برداری.

راه درمان: سرطان لوزالمعده تنها در درجات اولیه و قبل از انتشار به بخش‌های دیگر بدن قابل درمان است. با توجه به نوع و درجه سرطان می‌توان از روش‌های جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی یا تركیبی از آنها استفاده كرد.

راه پیشگیری: ترك دخانیات، پیروی از رژیم غذایی سالم و كم‌چرب، حفظ وزن مناسب، مصرف میوه و سبزی تازه، داشتن برنامه ورزشی منظم، كاهش مصرف گوشت قرمز و قند و شیرینی و افزایش مصرف حبوبات، فیبر و غلات كامل.

 

سرطان معده

سرطان معده دومین سرطان شایع در مردان و چهارمین سرطان شایع در زنان ایرانی به حساب می‌آید. این بیماری معمولا از لایه مخاطی معده شروع می‌شود و بعد به تدریج به لایه‌های دیگر سرایت می‌كند.

عوامل خطرساز: تغذیه نامناسب، زیاده‌روی در مصرف نمك، گوشت قرمز، مواد غذایی كنسروی و فرآوری شده، خوراكی‌های حاوی نیترات و مواد نگهدارنده، فست‌فودها، مواد غذایی دودی شده، ذغالی و سرخ‌شده، خوراكی‌های كهنه، كمبود سلنیوم، ویتامین E و آنتی‌اكسیدان‌ها، استعمال دخانیات و مواد مخدر، آلودگی‌های محیط زندگی، عفونت هلیكوباكترپیلوری (عامل 10 درصد از زخم‌های معده و اثنی‌عشر)، چاقی، سابقه خانوادگی سرطان معده، استرس مزمن، زخم معده مقاوم به درمان، جنس مرد، سن بالای 50 سال، كم‌خونی بدخیم، بعضی از انواع پولیپ معده، عمل جراحی قبلی روی معده و بعضی مشاغل خاص مثل فلزكاری و جوشكاری همگی از عوامل مستعدكننده این سرطان محسوب می‌شوند. سرطان معده همچنین در افراد با گروه خونی A شایع‌تر است.

علائم ابتلا: سرطان معده ابتدا فقط ممكن است باعث سوء‌هاضمه، حالت تهوع، درد خفیف معده، بی‌اشتهایی، سیری زودرس و ترش كردن شود. در مراحل پیشرفته نیز كاهش وزن، وجود خون در مدفوع و مدفوع سیاه‌رنگ (ملنا) و در مراحل پیشرفته‌تر استفراغ خونی بروز می‌كند.

راه تشخیص: تشخیص سرطان معده معمولا از طریق آندوسكوپی، سی تی اسكن،‌ام آر‌ای و اولتراسونوگرافی به روش آندوسكوپی صورت می‌گیرد.

راه درمان: بسته به اینكه سرطان در چه مرحله‌ای باشد می‌توان از روش‌های جراحی، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی استفاده كرد.

راه پیشگیری: دوری از عوامل خطرساز و مصرف انواع غلات كامل، سبزیجات و میوه‌جات تازه به‌خصوص مركبات به پیشگیری از سرطان معده كمك می‌كند. همچنین از آنجایی كه یک درصد از مبتلایان به میكروب هلیكوباكتر پیلوری دچار سرطان معده می‌شوند اگر در بستگان درجه اول‌تان سرطان معده وجود دارد حتما باید این میكروب را از بدن‌تان ریشه‌كن كنید. علاوه بر این اگر زخم معده‌ای پس از سه ماه به درمان پاسخ ندهد باید مورد بررسی بیشتری قرار گیرد و در صورت لزوم جراحی شود.

 

سرطان كبد
بالای شكم‌تان احساس سنگینی می‌كنید؟!

كبد بزرگ‌‌ترین ارگان شكم است و پشت دنده‌ها در سمت راست بدن قرار دارد. وظیفه اصلی آن نیز پاكسازی خون از مواد مضر است. كبد همچنین با تولید صفرا و آنزیم‌های خاص به هضم غذا كمك می‌كند. اغلب سرطان‌‌‌های بدخیم كبد از سلول‌های هپاتوسیت كبد آغاز می‌‌‌شود. با این حال بعضی تومورهای كبد نیز خوش‌خیم هستند.

عوامل خطرساز: عفونت با ویروس هپاتیت B (HBV)  یا ویروس هپاتیت C (HCV)، مصرف بیش از حد الكل، آفلاتوكسین (ماده‌‌‌ سمی ‌تولید شده توسط انواع خاصی از كپك‌‌‌ها روی بادام‌زمینی، ذرت و سایر حبوبات و دانه‌های كهنه و غیر بهداشتی)، بیماری ذخیره‌ای آهن (ذخیره بیش از حد آهن در كبد یا سایر اندام‌ها)، سیروز كبدی (آسیب دیدن سلول‌‌‌های كبد و جایگزین شدن آنها به‌وسیله بافت جوشگاه)، چاقی و دیابت.

علائم ابتلا: سرطان كبد معمولا در مراحل ابتدایی علامتی ندارد اما با پیشرفت به تدریج باعث علائمی چون درد یا احساس توده و سنگینی در بخش بالایی شكم زیر دنده‌های سمت راست یا نزدیك به كتف راست، ورم و نفخ شكم، كاهش اشتها و احساس سیری زودرس، كاهش وزن، احساس ضعف، حالت تهوع و استفراغ، تب، زرد شدن پوست و چشم‌ها، مدفوع كمرنگ و ادرار تیره ناشی از یرقان می‌شود.

راه تشخیص: بررسی و معاینه فیزیكی ناحیه شكم، كبد، طحال و سایر اندام‌های مجاور از لحاظ وجود توده یا هرگونه تغییر در اندازه یا شكل اندام‌ها، معاینه چشم‌ها و پوست از لحاظ وجود علائم یرقان، آزمایش‌‌‌های خون، سی تی اسكن، ‌ام آر آی، سونوگرافی و نمونه‌برداری.

راه درمان: بسته به پیشرفت بیماری و همچنین سن بیمار و وضعیت عمومی سلامتی‌اش می‌توان از روش‌های جراحی، پیوند كبد، تخریب بافت، امبولیزاسیون (رگ‌بندی)، دارو درمانی، پرتودرمانی، شیمی‌‌‌‌‌‌درمانی یا تركیبی از آنها استفاده كرد.

راه پیشگیری: اجتناب از عوامل خطرساز سرطان، حفظ وزن مناسب، تغذیه سالم، خودداری از مصرف الكل، تزریق واكسن هپاتیت B و استفاده از وسایل استریل شده و یك‌بار مصرف برای تزریق درون وریدی، سوراخ كردن، تاتو و. . .  .

 

سرطان مقعد
خانم‌ها در خطر بیشتری هستند!

مقعد بخشی عضلانی در انتهای دستگاه گوارش است كه به دفع مواد زائد از بدن كمك می‌كند. رشد غیر عادی بافت‌های نرم جدار داخلی مقعد یا مجرای مقعد به تدریج تبدیل به سرطان می‌شود. سرطان مقعد بسیار نادر است اما در زنان شیوع بیشتری نسبت به مردان دارد.

عوامل خطرساز: ویروس پاپیلومای انسانی (ویروس زگیل تناسلی یا HPV)،  مقاربت از طریق مقعد، ضعف سیستم ایمنی، مصرف دخانیات و الكل، سن بالای 50 سال، برنامه غذایی سرشار از چربی و مواد فرآوری شده، مصرف كم فیبر، چاقی، فعالیت بدنی كم، سابقه سرطان مقعد در خانواده، سندرم روده تحریك پذیر، بیماری كرون، ورم مخاط روده بزرگ، دیابت نوع دو و سابقه سرطان یا پولیپ روده.

علائم ابتلا: این سرطان در مراحل اولیه ممكن است هیچ نشانه‌ای نداشته باشد. خونریزی از مقعد، درد، ناراحتی، خارش و برجستگی‌های كوچك اطراف مقعد، درد زیاد ناشی از گاز معده یا دل‌پیچه زیاد، احساس نفخ و پر بودن شكم، بی‌اختیاری در دفع مدفوع، اسهال یا یبوست، تغییر در سایز یا شكل مدفوع (باریك شدن)، ترشحات ژله‌ای مانند از مقعد، زخم‌های اطراف مقعد، تغییر در اشتها، كاهش وزن بی‌دلیل، احساس كسالت یا خستگی نیز از علائم شایع این سرطان در مراحل پیشرفته‌تر است.

راه تشخیص: آزمایش خون، معاینه مقعد و روده بزرگ با كمك اسكوپ (لوله‌ای بلند و انعطاف‌پذیر مجهز به دوربین)، آندوسكوپی ماورای صوت، سی‌تی‌اسكن، ام‌آر آی لگنی و نمونه‌برداری.

راه درمان: در بیشتر موارد برای درمان این سرطان، تركیب رادیوتراپی و شیمی‌درمانی به كار می‌رود. برای درمان تومورهای كوچك نیز از جراحی یا تركیب جراحی با شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی استفاده می‌شود.

راه پیشگیری: دوری از عوامل خطرساز از جمله رفتارهای پرخطر جنسی، استفاده از وسایل محافظ مثل كاندوم، تزریق واكسن گارداسیل (ضد ویروس زگیل تناسلی)، ترك دخانیات و الكل، پیروی از برنامه غذایی مناسب و مصرف میوه و سبزی تازه، داشتن فعالیت بدنی و حفظ وزن مناسب.

 

سرطان روده بزرگ و ركتوم
مدفوع‌تان تیره یا خون‌آلود است؟!

روده بزرگ حدود یک و نیم متر طول دارد و وظیفه آن گرفتن آب و مواد مغذی از غذاهای هضم شده و دفع باقیمانده آنها از بدن است. سرطان روده بزرگ بسیار شایع است و به آهستگی رشد می‌كند. لازم به ذكر است كه 15 سانتی‌متر انتهایی روده بزرگ ركتوم و مجرای مقعد نامیده می‌شود و سرطانی كه هر یك از این ارگان‌ها را درگیر كند، سرطان كولوركتال نیز خوانده می‌شود.

عوامل خطرساز: رژیم غذایی پرچرب و مصرف كم فیبر، سبزیجات، میوه‌ها و غلات كامل، فعالیت بدنی كم، چاقی، مصرف دخانیات، مواد مخدر و الكل، سن بالای 50 سال، سابقه خانوادگی سرطان روده، وجود پولیپ‌های روده، كولیت اولسروز (التهاب جدار روده بزرگ) و سابقه سرطان تخمدان، رحم و پستان.

علائم ابتلا: سرطان در مراحل ابتدایی معمولا علامتی از خود نشان نمی‌دهد. در مراحل پیشرفته‌تر نیز ممكن است احساس خستگی، كاهش اشتها، كاهش وزن، تغییر در دفعات اجابت مزاج، یبوست، اسهال، وجود خون در مدفوع یا مدفوع تیره‌رنگ، كاهش قطر مدفوع، خونریزی از مقعد، ناتوانی در تخلیه كامل مدفوع، درد شكم، نفخ، استفراغ و زردی پوست و چشم‌ها ایجاد شود.

راه تشخیص: معاینات فیزیكی، آزمایش‌های خون، كولونوسكوپی، پروكتوسكوپی، آندوسكوپی ماورای صوت، سی‌تی‌اسكن، معاینه راست‌روده و نمونه‌برداری.

راه درمان: با غربالگری به‌موقع سرطان روده بزرگ می‌توان پولیپ‌های پیش‌سرطانی و پولیپ‌هایی كه در مراحل اولیه سرطان هستند را شناسایی و خارج کرد. به‌طور كلی درمان این سرطان به سلامت عمومی بیمار و مرحله بیماری بستگی دارد و شامل جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی می‌شود.

راه پیشگیری: غربالگری منظم و انجام كولونوسكوپی از 50 سالگی، مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه، حبوبات و غلات كامل، مصرف گوشت ماهی به جای گوشت‌ قرمز، نوشیدن آب زیاد، آبپزكردن مواد غذایی به جای سرخ‌كردن آنها، ترك مصرف الكل و دخانیات، فعالیت بدنی منظم و حفظ وزن مناسب.

 

سرطان كیسه صفرا
پوست‌تان زرد شده و خارش دارید؟!

كیسه صفرا یك ارگان كوچك شبیه به گلابی است كه زیر كبد قرار دارد. این كیسه از صفرای تولید شده توسط كبد نگهداری می‌كند. درواقع كبد، مایع صفرا را برای كمك به هضم و تجزیه چربی‌ها تولید می‌كند. این مایع طی عمل هضم از كیسه صفرا به بخش پایینی دستگاه گوارش تخلیه می‌شود. سرطان كیسه صفرا نسبتا نادر است اما شیوع آن در خانم‌ها دو برابر آقایان است.

عوامل خطرساز: وجود سنگ كیسه صفرا یا سابقه ابتلا به آن، كیست كلدوك (كیست پر از صفرا)، كیسه صفرای كلسیفیه (پوشانده شدن دیواره كیسه صفرا با رسوبات كلسیمی)، پولیپ‌های كیسه صفرا، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی به‌خصوص در صنایع لاستیك و بافندگی، جنسیت زن، سن بالای 65 سال، سابقه عفونت مزمن كیسه صفرا، مصرف دخانیات و اضافه وزن.

علائم ابتلا: سرطان كیسه صفرا در ابتدا علائم واضحی ایجاد نمی‌كند اما به تدریج با رشد تومور ممكن است روی معده فشار وارد كند و باعث درد شكم به‌خصوص در ناحیه فوقانی و سمت راست آن شود. از دیگر علائم این سرطان می‌توان به نفخ، خارش، تب، كاهش اشتها، كاهش وزن بی‌دلیل، حالت تهوع و زردی پوست و چشم‌ها اشاره كرد.

راه تشخیص: تشخیص سرطان كیسه صفرا در مراحل ابتدایی كمی دشوار است. این بیماری معمولا طی آزمایش‌ها و جراحی‌های غیر مرتبط كشف می‌شود. با این حال برای تشخیص آن می‌توان از روش‌هایی مثل آزمایش خون جهت بررسی عملكرد كبد و تصویر‌برداری از كیسه صفرا از طریق سونوگرافی، سی تی اسكن و ام‌آرآی استفاده كرد.

راه درمان: درمان این سرطان بستگی به پیشرفت آن دارد، برای مثال در مراحل ابتدایی پزشك سعی می‌كند تا با جراحی و برداشتن كیسه صفرا از گسترش سرطان جلوگیری كند. دیگر روش‌های درمانی مثل شیمی‌درمانی و پرتودرمانی نیز معمولا بلافاصله بعد از جراحی به كار می‌روند.

راه پیشگیری: اجتناب از عوامل خطرساز سرطان، انجام غربالگری‌های منظم، پیگیری و درمان سنگ‌ها، كیست‌ها و پولیپ‌های كیسه صفرا، ترك دخانیات، پیروی از رژیم غذایی سالم و حفظ وزن مناسب.

 

سرطان آپاندیس
شاید هیچ علامتی نداشته باشید!

آپاندیس یك زائده 10 سانتی‌متری متصل به ابتدای روده بزرگ است. سرطان آپاندیس بسیار نادر است اما اگر اتفاق بیفتد از آنجایی كه در مجاورت روده بزرگ قرار دارد ممكن است به روده نیز منتقل شود.

عوامل خطرساز: سن بالای 40 سال، مصرف دخانیات، سابقه خانوادگی سرطان آپاندیس، گاستریت آتروفیك (التهاب مزمن معده)، كم‌خونی ناشی از كمبود ویتامین 12B، سندرم زولینجرالیسون (تولید بیش از حد اسید معده)، سبك زندگی و تغذیه نامناسب.

علائم ابتلا: این سرطان معمولا تا زمانی كه به اندام‌های دیگر منتقل نشود، علامتی از خود نشان نمی‌دهد. در موارد پیشرفته نیز ممكن است با عوارضی چون درد و ورم شكم، كاهش اشتها، تهوع، استفراغ، یبوست، اسهال، ناتوانی در دفع گاز و تب همراه باشد.

راه تشخیص: سرطان آپاندیس معمولا هنگام عمل جراحی آپاندیس یا طی معاینه بیماری‌های دیگر تشخیص داده می‌شود. همچنین می‌توان با كمك نمونه‌برداری، سی‌تی‌اسكن، ‌ام‌آر‌‌آی و سونوگرافی آن را تشخیص داد.

راه درمان: درمان این سرطان بستگی به وضعیت سلامت بیمار، اندازه و محل تومور دارد. برای این منظور می‌توان از روش‌های جراحی، شیمی درمانی و پرتو‌درمانی استفاده كرد.

راه پیشگیری: دوری از عوامل خطرساز، ترك دخانیات، پیروی از سبك زندگی و رژیم غذایی سالم و داشتن فعالیت بدنی كافی.

 

1 + 3 نكته مهم در مورد سرطان

-  داشتن یك یا چند عامل خطرساز حتما به این معنا نیست كه سرطان خواهید گرفت. بعضی از افرادی كه به سرطان مبتلا می‌شوند، ممكن است هیچ عامل خطری نداشته باشند. همچنین بعضی از افراد با وجود انواع عوامل خطر به سرطان مبتلا نمی‌شوند. به هر حال اطلاع از عوامل خطر بیماری‌ها باعث می‌شود تصمیمات عاقلانه‌تری در مورد شیوه زندگی خود بگیرید.

- پرتودرمانی نوعی درمان موضعی است و فقط بر سلول‌هایی كه در ناحیه سرطانی قرار دارند، تاثیر می‌گذارد. درواقع پزشكان اغلب از این روش برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقیمانده پس از جراحی یا كوچك كردن بافت‌های سرطانی استفاده می‌كنند.

- در شیمی‌درمانی از داروهای تزریقی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی در سرتاسر بدن استفاده می‌شود. این روش یك درمان سرپایی است و در بیمارستان، مطب یا خانه قابل انجام است. البته بسته به نوع داروها و سلامت عمومی بیمار گاهی ممكن است نیاز به بستری شدن وجود داشته باشد.

- در مواردی كه سرطان قابل درمان نباشد بیمار به بخش مراقبت‌های تسكینی ارجاع داده می‌شود. هدف از این روش درمانی، بهبود كیفیت زندگی با كنترل درد و دیگر عوارض ناشی از سرطان است.


بیشتر بدانید : درمان التهاب مری در اثر ریفلاکس و ترش کردن معده

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع : مجله سیب سبز