روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چیست
در این مقاله به توضیح کاملی از روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید می پردازیم. تعداد کسانی که در دنیا از بیماری روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید رنج می برند، کم نیست.

 آرتریت (Arthritis) به معنای التهاب در مفصل است. این التهاب باعث ایجاد قرمزی، حرارت، تورم و درد در مفصل می شود. آرتریت روماتوئید روی مفاصل هر دو طرف بدن تاثیر می گذارد. مثلا هر دو دست، هر دو مچ یا هر دو زانو. این تقارن کمک می کند تا بتوانیم آن را از سایر انواع روماتیسم یا آرتریت جدا کنیم. آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis یا RA ) همچنین می تواند روی پوست، چشم ها، ریه، قلب، خون یا اعصاب هم تاثیر بگذارد.

 

علائم آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی

علائم آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی

- درد مفاصل به همراه تورم.

- سفتی به خصوص صبح ها یا بعد از نشستن طولانی مدت.

- خستگی.

 

تاثیر آرتریت روماتوئید روی افراد متفاوت است. در برخی علائم مفصلی به تدریج در طول چند سال خودش را نشان می دهد. در دیگران ممکن است به سرعت علائم نمایان شود. برخی افراد ممکن است مدت زمان کوتاهی به روماتیسم مفصلی مبتلا شده و پس از آن بهبود پیدا کنند و دیگر نشانه ای در بدنشان مشاهده نشود.

 

چه کسانی به آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی مبتلا می شوند؟

هر کسی ممکن است به RA مبتلا شود. این بیماری 1 درصد آمریکایی ها را مبتلا نموده است. این بیماری در زنان 2 تا 3 برابر نسبت به مردان شایع تر است. ولی مردان علائم شدید تری نشان می دهند. این بیماری معمولا در میانسالی شروع می شود، ولی کودکان و سالخوردگان هم می توانند به این بیماری مبتلا شوند.

 

علت ابتلا به روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چیست؟

پزشکان علت دقیق آن را نمی شناسند. به نظر می رسد، علت ابتلا به این بیماری این است که سیستم ایمنی بدن به مفاصل و گاهی سایر اندام ها حمله می کند. برخی از متخصصان فکر می کنند که ویروس یا باکتری ممکن است باعث تغییر سیستم ایمنی و در نتیجه حمله به مفاصل شده باشد. نظریه های دیگر نشان میدهد که در برخی افراد، سیگار کشیدن ممکن است منجر به آرتریت روماتوئید شود. الگوهای ژنتیکی خاص ممکن است باعث شود که برخی افراد احتمال ابتلای بیشتری به روماتیسم مفصلی داشته باشند.

 

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چگونه بدن را تحت تاثیر قرار می دهد؟

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید چگونه بدن را تحت تاثیر قرار می دهد

سلول های سیستم عصبی از خون به سمت مفاصل و بافت مفصلی حرکت می کنند که به آن ها سینوویوم (synovium) گفته می شود. به محض رسیدن این سلول های ایمنی به بافت مفصلی یا مفاصل، سبب ایجاد التهاب شده که باعث تخریب غضروف می شوند ( لایه انتهایی استخوان ها ). همان طور که غضروف تخریب می شود، فضای بین استخوان ها هم محدودتر می شود و با بدتر شدن این تخریب استخوان ها به هم رسیده و باعث سائیدگی هم می شوند. التهاب لایه بین مفاصل سبب تورم و ایجاد مایع در مفصل می شوند. با پوشیده شدن لایه رویی مفصل با سلول های ملتهب، ماده ای تولید می شود که سبب آسیب رسیدن به استخوان ها می شود.

همه این موارد باعث می شود که مفصل به شدت دردناک و متورم شده و هنگام لمس گرم باشد.

 

تشخیص آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی توسط پزشکان چگونه انجام می شود؟

هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که نشان دهد آیا به RA مبتلا شده اید یا خیر. پزشک تان برای تشخیص شما را چک آپ کرده، در مورد علایمی که دارید سوال پرسیده و احتمالا آزمایش خون و تصویر برداری با اشعه ایکس برای شما می نویسد. آرتریت روماتوئید با ترکیبی از موارد زیر تشخیص داده می شود:

- محل و تقارن مفاصل دردناک، به خصوص مفاصل دست ها.

- سفتی مفاصل در صبح.

- برجستگی ها و گره هایی زیر پوست (گره های روماتوئید).

- نتایج اشعه ایکس و آزمایش خون.

 

بیشتر افراد اما نه همه افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، دارای پادتن فاکتور روماتوئید ( RF ) در خونشان هستند. فاکتور روماتوئید ممکن است گاهی اوقات در افرادی هم که مبتلا به آرتریت روماتوئید نیستند، مشاهده شود. بنابراین تشخیص آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی، مبتنی بر ترکیبی از مشکلات مفصلی و نتایج آزمایش خون است. یک آزمایش خون اختصاصی تر برای آرتریت روماتوئید، آزمایش چرخه پادتن سیترولین (citrulline antibody) است، که به نام anti-CCP هم شناخته می شود. حضور پادتن های anti-CCP نشان دهنده گرایش به فرم تهاجمی تر آرتریت روماتوئید است.

افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی ممکن است کم خونی خفیف داشته باشند. همچنین آزمایش خون ممکن است بالا رفتن سطح رسوب دهی اریتروسیت (ESR) یا افزایش سطح پروتئین واکنش دهنده ( CRP) را نشان دهد که به منزله وجود التهاب است. برخی افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی ممکن است تست پادتن های ضد هسته ای (ANA) مثبت داشته باشند، که نشان دهنده بیمای خود ایمنی است ولی آزمایش، نوع بیماری خود ایمنی را مشخص نمی کند.

 

درمان روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید

درمان شامل مصرف دارو، استراحت و ورزش و در برخی موارد جراحی برای اصلاح آسیب مفصلی است. درمان شما به چند مورد بستگی دارد:

- سن.

- وضعیت کلی.

- سابقه پزشکی.

- شدت بیماری ای که دارید.

 

داروها برای درمان روماتیسم مفصلی یا  آرتریت روماتوئید

بسیاری از دارو های بیماری های روماتیسم مفصلی می تواند درد مفصل، تورم و التهاب را کاهش دهد. برخی از این داروها بیماری را مهار کرده یا سرعت روند پیشرفت آن را کاهش می دهد. داروهایی که درد و سفتی مفصل را کاهش می دهند، عبارتند از:

- مسکن های ضد التهاب از قبیل آسپرین، ایبوبروفن یا ناپروکسن.

- ژل های تسکین دهنده که روی پوست می کشید.

- کورتیکواستروئید ها مانند پردنیزون.

- تسکین دهنده های مخدری.

 

همچنین داروهای بسیار قوی به نام داروهای ضد روماتیسم (DMARDs ) که با تداخل یا سرکوب حمله سیستم ایمنی به مفاصل عمل می کنند. از جمله:

- هیدروکسی کلروکین (hydroxychloroquine یا Plaquenil) که در اصل برای درمان مالاریا استفاده می شود.

- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مثل متوترکسات (methotrexate).

- درمان های بیولوژیکی مانند آباتاسپ (abatacept یا Orencia )، آدالیموماب  (adalimumab یا Humira )، آدالیموباب_ آتو (adalimumab-atto یا Amjevita)، داروی بیوژنریک ( به داروهایی گفته می‌شود که کاملاً مشابه با داروهای بیولوژیک تولید شده توسط سازنده اولیه که برای اولین بار روش تولید آنرا ابداع کرده است، می‌باشد) هومیرا ( biosimilar to Humira)، آناکینرا ( anakinra یا Kineret)،ستولیزوماپ ( certolizumab یا Cimzia)، اتانرسپ ( etanercept یا Enbrel)، اتانرسپ اس زد ( etanercept-szzs یا Ereizi)، داروی بیوژنریک انبرل ( biosimilar to Enbrel)، گولیموماب ( golimumab یا Simponi and Simponi Aria)، اینفیلیکسیماب ( infliximab یا Remicade)، اینفیلیکسیماب ( infliximab-dyyb یا Inflectra)، داروی بیوژنریک رمیکاد ( biosimilar to Remicad)، ریتوکسیماب ( rituximab یا Rituxan)، ساری لوماب ( sarilumab یا Kevzara)، توسیلی زوماب ( tocilizumab یا Actemra).

- سایر داروها از قبیل لفلونومید ( leflunomide یا Arava)، سولفاسالازین ( sulfasalazine یا Azulfidine) و توفاسیتینیب ( tofacitinib یا Xeljanz).

 

تاثیر ورزش و استراحت بر روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید 

تاثیر ورزش و استراحت بر روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید

اگر به این بیماری مبتلا هستید، باید فعالیت داشته باشید ولی به اندازه کافی هم به خودتان استراحت بدهید. هنگام عود بیماری زمانی که التهاب مفصلی بدتر می شود، بهتر است به مفاصل تان استراحت بدهید. از بست یا نگه دارنده مفاصل استفاده کنید تا در زمان عود بیماری، مفصل را ثابت نگه داشته و به کاهش درد شما کمک کند.

زمانی که التهاب مفصل بهتر شد، باید ورزش کنید تا مفاصل انعطاف پذیری خود را حفظ کرده و عضلاتی که اطراف مفصل را گرفته اند، تقویت شوند. فعالیت های کم فشار، مانند پیاده روی سریع یا شنا و کشش های ملایم می تواند در این زمینه به شما کمک کند. شاید بخواهید در ابتلا با یک درمان گر فیزیکی برای تقویت مفاصل و عضلات تان کار کنید.

 

چه زمانی نیاز به جراحی برای درمان روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید دارید؟

زمانی که آسیب مفصلی در اثر روماتیسم مفصلی، شدید شود، ممکن است جراحی کمک تان کند.

 

آیا روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید درمان می شود؟

آیا روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید درمان می شود

گرچه درمانی برای آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی وجود ندارد، اما درمان های زودرس می توانند در پیشگیری از ناتوانی و افزایش احتمال بهبود کمک کننده باشند.


تهیه و ترجمه: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
اختصاصی سیمرغ