خاصیت سماق در ممانعت از ترکیب گلوکز با مولکول‌های پروتئین‌های حیاتی بدن باعث شده تا این‌ گیاه برای بیماران مبتلا به دیابت، مفید تشخیص داده شود.

 

سماق گیاه درختچه ای است به ارتفاع 4-3 متر که شاخه های جوان و دمبرگهای آن را موهای ریز پوشانده است. برگ سماق شانه‌ای است و روی برگ سبز مات و زیر برگ روشنتر و در پائیز برگها سرخ و یا حنایی می‌شود، گلهای آن خوشه‌ای متراكم و حنایی رنگ است و در حدود 10 سانتی متر طول دارد.

خواص‌داروئی:
خاصیت سماق در ممانعت از ترکیب گلوکز با مولکول‌های پروتئین‌های حیاتی بدن تا میزان ۸۰/۸% باعث شده تا این‌ گیاه برای بیماران مبتلا به دیابت، مفید تشخیص داده شود. درمان رماتیسم، نقرس و خاصیت ضد میکروبی این گیاه نیز به اثبات رسیده است. سماق برای دندان‌ درد مفید است و اشتها را تحریک می‌کند.
لثه را تقویت و از خونریزی معده جلوگیری می‌کند. به‌دلیل داشتن تانن فراوان قابض و پاک کننده معده می‌باشد. خوردن سماق تازه ایجاد مسمومیت می‌کند. سماق از نظر طبیعت سرد و خشك است، قابض و مقوی معده است، از اسهال صفراوی و مزمن و اسهال خونی و آمدن خلط خونی از سینه جلوگیری میكند و خونریزی را بند می آورد. مالیدن سماق به دندان برای تقویت و استحكام لثه ها مفید است و مضمضه خیس كرده سماق در آب نیز برای زخم دهان و تقویت لثه ها مفید است. 
میوه سماق نباید تازه مصرف شود زیرا ایجاد مسمومیت میكند و همیشه باید خشك آن سائیده و مصرف شود.
 
گردآوری:گروه سلامت سیمرغ (seemorgh)
 منبع:سایتهای اینترنتی