یكی از چهار گروه اصلی غذایی، گروه گوشتها هستند كه شامل گوشت انواع ماهیها و آبزیان، مرغ و طیور و چهارپایان اهلی بوده و هر كدام بسته به نوع، مقدار و زمان مصرف دارای فواید و مضرات كاملاً متفاوتی هستند. میزان مصرف كل گوشتها تقریباً 60 تا 150 گرم برای هر فرد نسبت به شرایط و سنشان در 3 تا 4 وعده در هفته توصیه میشود كه میتوان آن را بین گوشت قرمز و سفید تقسیم كرد.. دو نوع آهن برای جذب در بدن مورد استفاده قرار میگیرند، یكی آهن هِم و دیگری آهن غیرهِم. منبع آهن هِم یا نوع حیوانی آن در گوشتها بوده و آهن غیرهِم در غلات، حبوبات و سبزیجات یافت میشود. گوشت سفید نیز آهن هِم دارد مخصوصا در قسمت ران به خاطر تحرك بیشتر حیوان، بنابراین كمخونها بهتر است به جای سینه مرغ، گوشت ران را میل كنند.
اگر بخواهیم درباره این موضوع كه خوردن گوشت قرمز برای چه كسانی ضروری است بپردازیم، باید بگوییم میانسالان باید در مصرف این ماده غذایی مقدار حداقل را برگزینند زیرا چربی آن از نوع كلسترولدار است و دریافت زیاد این نوع چربی عواقبی چون افزایش احتمال بیماریهای قلبی و عروقی و چاقی را به دنبال دارد اما كودكان، افراد در حال رشد و زنان باردار و شیرده باید سهم مشخصی از برنامه غذایی شان را به این ماده غذایی اختصاص دهند.
در علم تغذیه به روشهای پخت انواع گوشتها توجه خاصی شده است و بنابراین گوشت قرمز را نیز به روشهای مختلف میتوان طبخ كرد. یكی از این روشهای پخت كباب كردن است كه روش مناسب و مفیدی بوده به شرطی كه در شرایط استاندارد تهیه شود به طور مثال، گوشت در حرارت بالا و آتش تند طبخ نشود، فاصله سیخ گوشت با زغال رعایت شده باشد و با سبزیجاتی نظیر انواع فلفل، پیاز و گوجهفرنگی همراه شود كه در این صورت وعدهای مغذی را پیش رو خواهید داشت. در ضمن، كباب باید آبدار و مغزپخت باشد در حقیقت خشك و زغالی شدن گوشت، مواد حلقوی سرطانزایی را به بدن میرسانند كه سلامت مصرف كننده را به مخاطره خواهند انداخت. به علاوه، خوردن ریحان همراه با كباب به هضم بهتر این غذا كمك میكند.