به دلیل شرایط کاری ام نیاز به ازدواج موقت دارم!!
مردی 33 ساله هستم و به دلیل شرایط کاری ام مجبور هستم به شهرهای زیادی سفر کنم و متاسافنه همسرم من را در این سفرها همراهی نمی کند. به دلیل نیازی که دارم مجبور به ازدواج موقت هستم. مانده ام چه کنم؟

سوال کاربر

من 33 ساله و دارای مدرک کارشناسی هستم. به دلیل شرایط شغلی از شنبه تا چهارشنبه در شهرهای مختلف مشغول به کارم ولی متاسفانه همسرم با توجه به این که هیچ کاری هم ندارد، من را همراهی نمی کند. لازم است بگویم کار من در شهر های مختلف بیشتر از 2 سال طول می کشد و همسرم هم کارشناس و 33 ساله هستند. من به دلیل نیازهایی که دارم تمایل دارم طی این مدت در شهری که هستم ازدواج {موقت} کنم. راهنمایی ام کنید.

 

پاسخ کارشناس :

از پیامک تان به نظر می رسد که به دلیل شرایط کاری و همراهی نکردن همسرتان، قصد ازدواج موقت دارید اما دودل هستید.

 

مشکل تان را این گونه بررسی کنید

اصولا افراد می گویند متهم اصلی همسرشان است و اگر او تغییر کند، زندگی بهتر خواهد شد اما آیا به راستی می دانید که همسرتان از چه چیزی واهمه دارد، که شما را همراهی نمی کند؟ یگانه راه، کنار آمدن با اختلاف نظرها به کارگیری عادات مهرآمیز به ویژه گفت و گوی فعال درباره تفاوت هاست. ما به طور دقیق و مشخص می دانیم که همسرمان باید برای بهبود زندگی مشترکمان چه کارهایی انجام دهد ولی از این نکته مهم غافلیم که ما هم  وظایفی در قبال او و زندگی مان داریم و اگر قرار است بهبودی صورت گیرد لازم است که ما نیز تغییر کنیم. عادات مخرب شامل انتقادگری، سرزنش، شکایت، غر زدن، تهدید، تنبیه و ... برای کنترل دیگری است به جای آن ها از عادت های مهرآمیزی همچون حمایت، تشویق، گوش دادن، پذیرش، اعتماد، احترام و  گفت‌ و گو درباره تفاوت ها بهره ببرید.

 

نفع من مهم تر است یا نفع رابطه مان؟

لازم است که بر اساس مصلحت رابطه مان تصمیم بگیریم. وقتی یکی از زوج ها یا هر دو به جای انتخاب راه مشترک، راه خود و مصلحت خودش را در پیش می گیرد، بسیاری به دامن رابطه های اشتباه و خارج از حلقه ازدواج می افتند و متاسفانه ازدواجی که صرفا با هدف ارضای نیازهای جنسی صورت می گیرد به احتمال زیاد ازدواج موفقی نخواهد بود. همان طور که بارها اشاره کرده ایم، ازدواج یک رابطه درمانی نیست بلکه رابطه ای صمیمانه است.

 

گزینه های دیگر روی میز کدامند؟

با توجه به اینکه اشاره کرده‌اید همسرتان با وجود اینکه کاری ندارند، شما را همراهی نمی کنند؛ ممکن است ازدواج موقت شیوه ای برای تنبیه همسرتان به دلیل همراهی نکردن وی با شما باشد؟ آیا همسرتان با این موضوع موافق است؟ محاسن کوتاه مدت این ازدواج ها رفع نیاز است اما آسیب های دراز مدت آن بر شما و همسرتان چیست؟ چه تدابیری برای مقابله با این آسیب ها اندیشیده اید؟ چه راه حل های دیگری غیر از ازدواج موقت ممکن است وجود داشته باشد؟ آیا تاکنون به مذاکره سازنده با مشارکت همسرتان برای حل این مسئله اقدام کرده اید؟ با مشارکت همسرتان به راهکارهای جایگزین بیندیشید، مثلا: آیا امکان دارد که غیر از آخر هفته ها که در شهرتان هستید، یک روز دیگر در بین هفته به خانه برگردید تا تجدید دیداری صورت گیرد؟ مسائل پیچیده همیشه راه حل‌های پیچیده ندارند.

 

 

گردآوری : گروه سبک زندگی سیمرغ
seemorgh.com/lifestyle
منبع : khorasannews.com