بخش خصوصی در ایران را هم حتماً باید در مقایسه با سایر واحدهای اقتصاد ایران مورد سنجش قرار داد.
صبح نو نوشت: بخش خصوصی در ایران را هم حتماً باید در مقایسه با سایر واحدهای اقتصاد ایران مورد سنجش قرار داد. تا همان اندازه که بخش‌دولتی شفاف اقتصاد ایران بدون پشت‌پرده و لابی و البته روابط اقتصادی شسته و رفته است، بخش خصوصی هم به همان اندازه رشد کرده است. این شاید پاسخی باشد به سوالاتی که این روزها در ذهن بسیاری از مردم درباره آنچه سه‌شنبه هفته گذشته در هیات نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران رخ داد، شکل گرفته است.
به گزارش خبرنگار «صبح نو» هفته گذشته هیچ یک از اعضای هیات نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران فکر هم نمی‌کردند که مهمانشان از ریاست‌جمهوری، حرف‌هایی بزند که به مذاق بسیاری از حاضران خوش نیاید.
 
داستان به حضور آقای محمد شریعتمداری، معاون اجرایی رییس‌جمهور در جمع فعالان اقتصادی برمی‌گردد. همان روزی که او با انتقاد شدید از بخش‌خصوصی، آنها را چندان هم محق در واگذاری امور از سوی دولت ندانست و معتقد بود که بخش غیردولتی اقتصاد ایران، به آن میزانی که ادعا دارد، گام‌های بلندی در اقتصاد برنمی دارد و بیشتر به فکر منافع خود است.
 
او آن روز در جمع فعالان اقتصادی به این نکته هم اشاره کرد که ایران تنها با قوه مجریه اداره نمی‌شود و سه قوه، به نوعی دست در دست هم اقتصاد ایران را هدایت می‌کنند و شاید هم منظور او این بود که هر تصمیمی که دولت قرار است در حیطه اقتصادی اتخاذ کند، باید نظر مجلس و قوه قضاییه را هم ابتدا جویا شده و همه جوانب راجع به اجرای این تصمیم را بسنجد و بعد تصمیم بگیرد.
 
در واقع، شریعتمداری اظهار تأسف می‌کرد که دولت حتی یک تصمیم را بدون کنترل و نظارت سایر قوا نمی‌تواند اتخاذ کند و دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور حضور مستمری در جلسات دولت دارند. البته این حضور آنها قانونی است؛ اما او می‌خواست بگوید که دولت با مشارکت سایر قوا اداره می‌شود.
 
همین‌جا بود که انتقادات مسعود خوانساری به دولت صدای بلندتری به خود گرفت. او معتقد است که دولت ملوک‌الطوایفی اداره می‌شود و در برخی پروژه‌ها، خودش تعلل در اجرا دارد و این موضوع هم ربطی به قوه قضاییه و مجلس ندارد. نمونه‌اش را هم یکسان سازی نرخ ارز و تصمیمات اقتصادی این چنینی که همه بخش‌های گوناگون اعم از فعالان اقتصادی و نمایندگان پارلمان نیز با آن موافق بودند.
 
شریعتمداری البته به این نکته هم اشاره کرده بود که بهره‌وری در بخش خصوصی پایین است و هر فعال اقتصادی در اتاق بازرگانی، تنها به دنبال منافع بنگاهی خود است. به عبارت دیگر، بخش خصوصی طوری عمل می‌کند که هر کسی بنگاه خودش را دارد و هر کدام از آنها، بنگاه خود را به خوبی اداره می‌کنند اما برای تشکیل یک بنگاه بزرگ هم‌اندیشی نمی‌کند.
تمام این بگو و مگوهای فعالان اقتصادی و معاون اجرایی رییس جمهور در جلسه هفته گذشته در شرایطی رخ داد که حداقل تا چند ماه پیش از این اتفاق، بخش خصوصی همواره امید و خوشبینی بالایی نسبت به عملکرد تیم اقتصادی دولت داشتند و بر این باور بودند که حتماً این تیم، بهتر از سایر دولتمردان در گذشته عمل کرده است، اما چند ماهی است که بخش خصوصی، به این موضوع پی برده که چندان هم نباید خوشبین باشد و آن‌گونه که دولت را در روزهای ابتدای روی کار آمدنش، ببیند، بلکه این کابینه، روی دیگری هم دارد و آن چند پارچگی و نداشتن صدای واحد در برخی از بخش‌هاست.
 
تمام این‌ها در شرایطی است که البته خود بخش خصوصی نیز ساختار منسجمی نداشته و به شکلی واحد، یک‌صدا و متحد، اقدام به حضور در عرصه اقتصادی کشور نمی‌کند. همین موضوع کافی است تا دولت هم، یک گام به جلو و دو گام به عقب، در برخورد با بخش خصوصی مواجه شده و اعتماد کافی را به این بخش نداشته باشد.
یکی از اعضای هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در گفتگو با خبرنگار «صبح‌نو» درباره بگومگوی معاون اجرایی رییس‌جمهور با فعالان اقتصادی در جلسه گذشته هیات نمایندگان اتاق تهران می‌گوید: آن‌چه که اتفاق افتاد، دو جنبه داشت. برخی حرف‌های آقای شریعتمداری کاملاً به‌جا و به‌حق است و بخش خصوصی ایران هم هنوز به یکپارچگی و وحدت رویه نرسیده و کار تیمی را تمرین نکرده است و از سوی دیگر، دولت هم هیچگاه به فعالان اقتصادی اعتماد نداشته است و بیشتر سعی کرده با بگیر و ببند و مجوزدهی، با بخش خصوصی برخورد کند.
 
وی افزود: البته شنیده شد که آقای شریعتمداری هم در توضیحاتی که در دولت نسبت به این جلسه ارائه کرده است، حرف‌های خود را عاملی برای عصبانیت فعالان اقتصادی دانسته و معتقد بوده که اقدام آنها و سخنان تند و تیزی که آن روز رد و بدل شد، نتیجه این بود که بخش خصوصی انتظار نداشت با حرف‌های صریح و بی‌پرده این‌چنینی مواجه شود.
به گفته این عضو هیات نمایندگان اتاق ایران، البته بخش خصوصی نیز باید اشتباهات خود را بپذیرد و قبول کند که به بلوغ کافی برای اینکه سهم عمده‌ای از اقتصاد داشته باشد، نرسیده است. پس نباید همه‌چیز را یک‌طرفه دید، هم دولت باید اعتماد بیشتری به بخش خصوصی داشته باشد و هم بخش خصوصی تحرک بیشتری برای نقش‌آفرینی در فضای اقتصاد داشته باشد و در شرایط جنگی، تلاش کند که کاستی‌های دولت را با تلاش و توان خود تکمیل کند.



منبع: صبح نو