قتل به خاطر مواد مخدر/ من قاتل نیستم
متهم که جوانی سابقه‌دار است، شش سال پیش در جریان یک درگیری جوانی را که به خاطر مواد مخدر با او دچار اختلاف مالی شده بود، به قتل رسانده است. رسیدگی به این پرونده از نیمه‌شب بیست‌ونهم مهر ٨٩ به دنبال کشته‌شدن یک پسر ٢٣ساله به نام رامین در حاشیه اتوبان شهید آوینی آغاز شد. وقتی مأموران کلانتری ١٣١ شهرری خود را به محل رساندند، با جنازه رامین روبه‌رو شدند که با ضربات چاقو کشته شده بود.
یکی از شاهدان به پلیس گفت: نیمه‌شب از حاشیه اتوبان عبور می‌کردم که متوجه درگیری دو پسر جوان با قربانی شدم. آنها چاقو و قمه در دست داشتند. من از ترسم وارد دعوا نشدم و آنها پس از کشتن پسر جوان گریختند. به‌این‌ترتیب پلیس به چهره‌نگاری رایانه‌ای متهمان فراری پرداخت و رد یک مجرم سابقه‌دار در زمینه سرقت و مواد مخدر را به دست آورد. بررسی‌ها نشان می‌داد این مرد سابقه‌دار که نریمان نام دارد، سه مرتبه به جرم سرقت و دو بار به اتهام خریدوفروش مواد مخدر بازداشت شده است.
پلیس مخفیگاه وی را ٧٩ روز بعد از جنایت در خیابان فداییان اسلام شناسایی کرد. وی که با دیدن مأموران پلیس پا به فرار گذاشته بود، با شلیک چند تیر هوایی پلیس بازداشت شد. نریمان در بازجویی‌ها به جنایت با همدستی یکی از دوستانش به نام کیومرث اعتراف کرد و گفت: با مقتول در زمینه خریدوفروش مواد همکاری داشتیم؛ اما مدتی بود سر مسائل مالی با هم اختلاف پیدا کرده بودیم؛ به‌همین‌دلیل من و کیومرث آن روز سر قرار رفتیم تا به اختلاف مالی با رامین پایان بدهیم؛ اما او فحاشی کرد و ما چاقو کشیدیم. به دنبال اطلاعاتی که این مجرم سابقه‌دار به پلیس داد، ردیابی کیومرث در دستور کار پلیس قرار گرفت. مأموران برای بازداشت این مجرم به مخفیگاهش در جنوب تهران رفته بودند که وی با دیدن مأموران پا به فرار گذاشت و تعقیب‌وگریز پلیس آغاز شد.
کیومرث در جریان فرار هدف گلوله قرار گرفت و جان سپرد. به‌این‌ترتیب نریمان به‌تنهایی پای میز محاکمه ایستاد و به درخواست اولیای‌دم به قصاص محکوم شد؛ اما حکم صادره در دیوان‌عالی کشور مهر تأیید نخورد و قضات دیوان‌عالی کشور اعلام کردند با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده، نریمان باید به اتهام مباشرت در قتل محاکمه شود. به‌این‌ترتیب نریمان این بار در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی اصغر عبداللهی و با حضور دو مستشار پای میز محاکمه رفت.
در جلسه رسیدگی به این پرونده پدر و مادر قربانی در جایگاه ویژه ایستادند و برای نریمان حکم قصاص خواستند. آنها گفتند: او فرزند ما را کشته است و ما به‌هیچ‌وجه از گناه او گذشت نخواهیم کرد. او دروغ می‌گوید که مرتکب قتل نشده است. اگر این‌طور بود، همان موقع که بازداشت شده بود، به قتل اعتراف نمی‌کرد؛ اما حالا که همدستش کشته شده است، می‌گوید که این کار را نکرده است.
سپس نریمان که حالا ٣٥ سال دارد، در جایگاه ویژه ایستاد و گفت: من و کیومرث با هم سراغ رامین رفته بودیم؛ اما رامین با او درگیر شد و به رویش چاقو کشید. من قصد میانجیگری داشتم که وارد دعوا شدم. حتی در آن دعوا یک ضربه چاقو هم به پشت سرم زده شد. من هیچ ضربه‌ای به مقتول نزدم و کیومرث او را کشت. کیومرث چند ضربه چاقو به مقتول زد و بعد هم از محل فرار کرد. من به او معترض شدم که چرا این کار را کرد؛ اما اتفاق افتاده بود و من دیگر کاری از دستم برنمی‌آمد و مجبور بودم که فرار کنم.
زمانی که بازداشت شدم، هم این موضوع را گفتم؛ اما مأموران حرفم را قبول نکردند و اعتراف اولیه‌ای که درباره خودم داشتم، به این دلیل بود. مدتی بعد از اینکه ما از محل فرار کردیم، کیومرث در حین تعقیب و گریز جانش را از دست داد. اگر او بود، خودش حتما به قتل اعتراف می‌کرد و می‌گفت که چطور مرتکب قتل شده است. حالا من می‌گویم که قاتل نیستم و درخواست آزادی دارم. با توجه به گفته‌های متهم، وکیل‌مدافع او در جایگاه حاضر و درخواست برائت موکلش را کرد. در پایان هیئت قضات وارد شور شدند تا درباره متهم تصمیم‌گیری کنند.
منبع: روزنامه شرق