همسریابی در فضای مجازی؛ نیت خوب، اجرای بد!
طبق آماری که سامانه ارائه می‌دهد، 5000 متقاضی ازدواج در این سامانه اقدام به ارائه اطلاعات خود کرده‌اند و هم‌چنین 200 ازدواج از طریق این سامانه به انجام رسیده است.
با توجه به اهمیت موضوع، برآن شدیم تا نکات مثبت و ضعف این اقدام را بررسی کنیم؛ این که این طرح تا چه میزان می‌تواند روش مناسبی برای همسریابی باشد خود جای سوال دارد و هم‌چنین باید امنیت این سامانه نیز مورد بررسی قرار بگیرد.
بر همین اساس به طور آزمایشی وارد سامانه شدیم تا با فرایند و شیوه عملکرد آن آشنا شویم؛ پس از بررسی به نقاط ضعف این سامانه پی بردیم.
سیدمحمد رضایی، عضو هیئت علمی دانشگاه و مدیر سامانه در گفت‌وگو با ایسنا درباره تعداد اعضای سامانه گفت: سامانه پیوند آسمانی حدود ۲۰ماه است که فعالیت می‌کند که 5000 متقاضی در آن ثبت نام کرده اند و ۲۰۰ نفر در این طرح موفق به ازدواج شدند.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که این سامانه چه کمکی در زمینه ازدواج می‌تواند انجام دهد؟ افزود: در فضاهای موجود در جامعه مشکل اصلی ازدواج، توانمندسازی خانواده‌هاست و گاهی جوانان گزینه‌هایی را برای ازدواج انتخاب می‌کنند و خانواده‌ها مانع می‌شوند؛ اگر کمک کنیم تا خانواده‌ها به اطلاعات فرد مقابل دسترسی پیدا کنند، می‌توانند بهترین گزینه را انتخاب کنند. لذا در این سامانه، اطلاعات دختر و پسر توسط خودشان ثبت می‌شود و سپس به خانواده‌ها اعلام می‌شود که فرزندشان در این سامانه ثبت نام کرده‌اند؛ این کار به دلیل اطمینان حاصل کردن از قصد شخص برای ازدواج است.
رضایی با اشاره به ناظران این سامانه تاکید کرد: تمام گروه‌ها یک رابط ناظر دارد تا به روند آشنایی و صحبت‌ها نظارت کند و هرگاه لازم باشد وارد بحث می‌شود و تذکرات و مشاوره‌های لازم را ارائه می‌دهد؛ در این سامانه 60 رابط ناظر حضور دارند که همگی از اساتید دانشگاهی و افراد صاحب نظر انتخاب شده‌اند و آموزش‌های لازم برای انجام این کار را گذرانده‌اند.
وی در پاسخ به این پرسش که چه تعداد از دختران و پسران در این سامانه عضو شده‌اند و برای مزاحمت‌های احتمالی چه تدبیری اندیشیده شده است؟ گفت: در حال حاضر به ازای هر کاربرگ پسر، سه کاربرگ دختر وجود دارد و این اتفاق کار را سخت می‌کند؛ هم‌چنین گاهی مشاهده شده که افراد برای وقت گذراندن وارد سامانه می‌شوند، به منظور جلوگیری از این اتفاق، یک رابط برای هر کاربر پسر در نظر گرفته شده است و با او در ارتباط است تا از قصد او برای ازدواج اطمینان حاصل کند و اگر شرایط را نداشته باشد از سامانه اخراج می‌شود و امکان ورود مجدد را ندارد.
مدیر سامانه با اشاره به تعداد ازدواج‌های انجام شده از طریق سامانه افزود: در مجموع، 200 نفر از طریق این سامانه ازدواج کرده‌اند که از این تعداد، 120 نفر از روش ربات، 40 نفر از طریق انتخاب کاربرگ از کانال و 40 نفر نیز از طریق رابط پشتیبان و معرفی افراد توسط پشتیبان، موفق به ازدواج شده‌اند؛ هم‌چنین 1800نفر نیز وارد گروه‌های آشنایی شدند که شرایطشان با هم همخوانی نداشت.
وی هم‌چنین در خصوص این‌که ممکن است افرادی اطلاعات غلط وارد سامانه کنند، آیا راستی آزمایی صورت می‌گیرد؟ یادآور شد: در این سامانه راستی‌آزمایی مشخصات صورت نمی‌گیرد و راستی‌آزمایی اطلاعات و تحقیقات بعدی به عهده خانواده‌هاست.
وی با اشاره به مشکل اصلی سامانه گفت: هرماه جلساتی داریم و به این نتیجه رسیدیم که مشکل اصلی این سامانه، ارتباط دختر و پسر خارج از چارچوب گروه است و درصدد هستیم که تدبیری برای جلوگیری از این موضوع اندیشیده شود.
وی با اشاره به اهدافی که برای ساخت این سامانه وجود داشت، افزود: با دو طیف مخاطب دهه ۶۰ و دهه ۷۰ رو به رو هستیم که متولدین دهه 60 نمی‌توانند ازدواج کنند و متولدین دهه 70 نمی‌توانند زندگی خود را حفظ کنند و این یک معضل بسیار بزرگ است؛ باید فضای رها و یله فضای مجازی کنترل شود و ما در این سامانه، رابطه‌ها را به صورت کنترل شده پیش می‌بریم.
دکتر محمدعلی جمشیدی روانشناس و مشاور امور خانواده با اشاره به سامانه ازدواج گفت: شخصیت انسان‌ها مانند یک کوه یخی است و دو سوم آن ظاهرا قابل شناسایی نیست؛ اغلب طلاق‌ها نیز به دلیل این است که شخصیت آن زوج با یکدیگر تطابق ندارد و به دلیل این‌که قبل از ازدواج مشاوره‌های لازم را نگذرانده‌اند و شناخت کافی از یکدیگر ندارند، با مشکل روبه‌رو می‌شوند.
وی افزود: اگر در این سامانه، پس از آشنایی، مشاوره‌های حضوری و دقیق صورت نگیرد، زمینه‌ساز تزلزل خانواده را فراهم می‌کند؛ در طرح‌های این چنینی، اگر درصدد موفقیت هستند، باید مشاوره‌های حضوری و دقیق برای طرفین انجام شود و هم‌چنین خانواده‌ها نیز کامل در جریان قرار بگیرند تا آسیب‌های کمتری متوجه این طرح باشد و موفقیت آن افزایش یابد.
استاد دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: دخترها دارای احساسات بیشتری هستند و احساسی‌تر تصمیم می‌گیرند و به همین دلیل آن‌ها در معرض آسیب بیشتری در این‌گونه طرح ها هستند؛ هم‌چنین این شیوه معرفی و ازدواج با بافت فرهنگی و مذهبی بسیاری از خانواده‌ها همخوانی ندارد و این خودی مشکل دیگر این سامانه است.
مسئله‌ای که در این‌گونه طرح‌ها وجود دارد، مکانیزم آشنایی و انتخاب است، اگر مبنای آشنایی بر اساس ربات و چت باشد، آسیب‌های بسیاری می‌تواند داشته باشد، اما اگر به صورت تخصصی و تحت نظر یک مشاور و متخصص باشد، می‌تواند طرح به موفقیت برسد.
یکی دیگر از مشکلات این سامانه، عدم راستی‌آزمایی درست است، ابزار راستی‌آزمایی درست در این سامانه وجود ندارد و این موضوع باعث سوءاستفاده‌ها و مشکلات بسیاری می‌شود.
با توجه به بررسی‌های انجام شده، سازندگان و ایده‌پردازان این سامانه با یک نیت خوب و در جهت رفع موانع ازدواج جوانان، اقدام به راه‌اندازی این سامانه کرده‌اند، ولی به نظر می‌رسد که این ایده، نمی‌تواند شیوه مناسبی برای همسریابی و ازدواج باشد و دارای ایرادات بسیاری است.
یکی از ایرادات، عدم کنترل روابط خارج از چارچوب سامانه است، ایجاد مزاحمت‌های احتمالی برای دختران، سوءاستفاده از مشخصات طرف مقابل، عدم استعلام و راستی‌آزمایی، عدم نظارت کافی رابطان گروه و معرفی افراد غیرمرتبط با مشخصات افراد توسط ربات، از دیگر ایرادات سامانه است که فکری به حال آن نشده است؛ به نظر می‌رسد این طرح در شأن و شخصیت جوانان نیست و شاید تفاوتی با سایت‌های همسریابی نداشته باشد.
عدم کسب مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، یکی از دلایلی است که امنیت این سامانه را زیر سوال می‌برد؛ هم‌چنین با این شکل از کار، بسیاری از جوانان نمی‌توانند به این سامانه برای در اختیار قرار دادن مشخصات خود، اعتماد کنند.
در این سامانه، 2 هزار نفر تشکیل گروه دادند و تنها 200 نفر از آن‌ها موفق به ازدواج شدند؛ یعنی درصد موفقیت این طرح، تنها 10 درصد در طول بیست ماه بوده است و این آمار مناسب به نظر نمی‌رسد.
در هر صورت ایده‌پردازان این سامانه باید به این ضعف‌ها نیز توجه کنند و درصدد رفع آن برآیند و گرنه آسیب‌های این سامانه به مراتب بیش از فایده‌های آن خواهد بود.
گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: isna.ir
