انتقاد از مسائلی که خودشان تبلیغ کرده بودند
صداوسیما در حالی سعی دارد عملکرد فرهنگی سفارت ایران در آلمان را زیرسؤال ببرد که برخی از فعالیت‌های مورد اشاره اساساً انجام نشده و خود تلویزیون هم برخی از مسائلی که به آن انتقاد می‌کند را پیش‌تر تبلیغ کرده بود. پس از آنکه برخی رسانه‌ها از جمله رسانه ملی خبر از همکاری رایزنی فرهنگ سفارت ایران در آلمان خبر دادند، اطلاعات تازه حکایت از آن دارد که این همکاری هیچ‌گاه شکل عملی نگرفته و پیش از آنکه همکاری سر بگیرد، این قرارداد لغو شده و خسارت لغو قرارداد نیز از حساب شخصی رایزن فرهنگی ایران در آلمان پرداخته شده است.
رایزنی‌های فرهنگی با توجه به ماموریت‌های مرسومشان، به دنبال چهره‌هایی هستند که نگاه‌های تازه‌ای نسبت به آیین‌های تشیع از جمله عاشورای حسینی داشته باشند و در همین راستا رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در برلین، با فردی به نام «جان جان آریاز» مواجه شده که سازنده یک مستند درباره عاشورا بوده است.
پس از مشاهده بخش‌هایی از این اثر، با او قراردادی بسته شده که بر اساس آن، بخش فرهنگی سفارت ایران به این فرد جهت برگزاری یک مراسم با محوریت عاشورا و همچنین سخنرانی در آن مراسم، کمک کند. اندکی بعد، برای رایزنی فرهنگی ایران در برلین این مسأله مسلم می‌شود که این شخص سوابق درستی ندارد و یک مازوخیست است و با بررسی‌های بیشتر روند فسخ قرارداد در دستور کار قرار می‌گیرد.
بدین ترتیب پیش از آنکه اتفاقی رخ داده باشد، این قرارداد لغو می‌شود و خسارت فسخ قرارداد نیز توسط سیدعلی موجانی رایزن فرهنگی سفارت به صورت شخصی پرداخت می‌شود، تا بدین ترتیب ثلمه‌ای به دارایی سفارت ایران در آلمان نیز وارد نشده باشد. با گذشت مدت زمان قابل توجهی از این اتفاق، به یک باره این موضوع رسانه‌ای می‌شود و حتی رسانه ملی نیز به این ماجرا می‌پردازد اما روایت مطرح شده، بر مبنای برگزاری چنین مراسمی است، حال آنکه اساساً مراسم برگزار نشده است.
نکته جالب اینکه «جان جان آریاز» که از سوی صداوسیما به عنوان چهره منفی معرفی شده، پیش از این به عنوان مستندساز غربی مورد توجه قرار گرفته و دقیقاً درباره عاشورا با این مستندساز گفت‌وگو شده و این گفت‌وگو نیز پخش شده است. با این اوصاف به نظر نمی‌رسد نقدی که درباره این اتفاق مطرح می‌شود، چندان با انصاف همراه باشد و چنین تصور می‌شود که نگاه سیاسی در این مسأله پررنگ‌تر است.
برخورد سیاسی با این مسأله زمانی به عنوان رویکرد قالب در این موضوع قابل توجه است، که به سایر خبرهای منتشر شده درباره رایزنی فرهنگی ایران در روزهای اخیر توجه کرد. در نمونه‌ای دیگر ادعا شده بود که این رایزنی فرهنگی در برنامه‌ای مشروب سرو کرده اما در نهایت مشخص شد که اساساً این برنامه توسط وزارت امور خارجه آلمان برگزار شده و هیأت ایرانی به مراسم پذیرایی نرفته است.
با توجه به پیچیدگی فعالیت‌های فرهنگی در رایزنی‌های ایران، طبیعتاً وقوع برخی اتفاقات در رایزنی‌ها امری دور از ذهن و غیرمنتظره نیست و از این حیث نباید انتظار داشت که دقیقاً همان رویه‌ای که در تبلیغات فرهنگی در ایران به کار گرفته می‌شود، در سایر کشورها به کار گرفته شود و کارآمدی داشته باشد. در عین حال نمی‌توان ضریب خطا را در این حوزه صفر در نظر گرفت اما انصاف و اخلاق حکم می‌کند به صورت یکجانبه به قضاوت در این عرصه نپردازیم.
رایزنی‌های فرهنگی با توجه به ماموریت‌های مرسومشان، به دنبال چهره‌هایی هستند که نگاه‌های تازه‌ای نسبت به آیین‌های تشیع از جمله عاشورای حسینی داشته باشند و در همین راستا رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در برلین، با فردی به نام «جان جان آریاز» مواجه شده که سازنده یک مستند درباره عاشورا بوده است.
پس از مشاهده بخش‌هایی از این اثر، با او قراردادی بسته شده که بر اساس آن، بخش فرهنگی سفارت ایران به این فرد جهت برگزاری یک مراسم با محوریت عاشورا و همچنین سخنرانی در آن مراسم، کمک کند. اندکی بعد، برای رایزنی فرهنگی ایران در برلین این مسأله مسلم می‌شود که این شخص سوابق درستی ندارد و یک مازوخیست است و با بررسی‌های بیشتر روند فسخ قرارداد در دستور کار قرار می‌گیرد.
بدین ترتیب پیش از آنکه اتفاقی رخ داده باشد، این قرارداد لغو می‌شود و خسارت فسخ قرارداد نیز توسط سیدعلی موجانی رایزن فرهنگی سفارت به صورت شخصی پرداخت می‌شود، تا بدین ترتیب ثلمه‌ای به دارایی سفارت ایران در آلمان نیز وارد نشده باشد. با گذشت مدت زمان قابل توجهی از این اتفاق، به یک باره این موضوع رسانه‌ای می‌شود و حتی رسانه ملی نیز به این ماجرا می‌پردازد اما روایت مطرح شده، بر مبنای برگزاری چنین مراسمی است، حال آنکه اساساً مراسم برگزار نشده است.
نکته جالب اینکه «جان جان آریاز» که از سوی صداوسیما به عنوان چهره منفی معرفی شده، پیش از این به عنوان مستندساز غربی مورد توجه قرار گرفته و دقیقاً درباره عاشورا با این مستندساز گفت‌وگو شده و این گفت‌وگو نیز پخش شده است. با این اوصاف به نظر نمی‌رسد نقدی که درباره این اتفاق مطرح می‌شود، چندان با انصاف همراه باشد و چنین تصور می‌شود که نگاه سیاسی در این مسأله پررنگ‌تر است.
برخورد سیاسی با این مسأله زمانی به عنوان رویکرد قالب در این موضوع قابل توجه است، که به سایر خبرهای منتشر شده درباره رایزنی فرهنگی ایران در روزهای اخیر توجه کرد. در نمونه‌ای دیگر ادعا شده بود که این رایزنی فرهنگی در برنامه‌ای مشروب سرو کرده اما در نهایت مشخص شد که اساساً این برنامه توسط وزارت امور خارجه آلمان برگزار شده و هیأت ایرانی به مراسم پذیرایی نرفته است.
با توجه به پیچیدگی فعالیت‌های فرهنگی در رایزنی‌های ایران، طبیعتاً وقوع برخی اتفاقات در رایزنی‌ها امری دور از ذهن و غیرمنتظره نیست و از این حیث نباید انتظار داشت که دقیقاً همان رویه‌ای که در تبلیغات فرهنگی در ایران به کار گرفته می‌شود، در سایر کشورها به کار گرفته شود و کارآمدی داشته باشد. در عین حال نمی‌توان ضریب خطا را در این حوزه صفر در نظر گرفت اما انصاف و اخلاق حکم می‌کند به صورت یکجانبه به قضاوت در این عرصه نپردازیم.
منبع: ایسنا