ایران به مسئله‌ای برای کاح سفید تبدیل شده است؛ مشکلی که برای اطلاعات اندکی که در دستان آنهاست و برای پی بردن به آنچه در تهران می‌گذرد راهی به جز پناه بردن به اینترنت و گزارش شبکه‌های تلویزیونی ندارند.
نیویورک تایمز در مطلبی با عنوان «ایالات متحده در تلاش برای کسب اطلاعات از ایران» به بررسی مجاری اطلاعاتی دولت اوباما پرداخته است.
اوباما و مشاورانش با کمبود ناامید‌کننده اطلاعات قابل اعتماد درباره حوادث اخیر ایران مواجه هستند؛ چه درباره قدرت جنبش اپوزیسیون، و چه درباره دسته‌بندی‌های درون حاکمیت. دولت آمریکا که تا پیش از این در تلاش بوده ایران را درک کند، به علت فقدان روابط دیپلماتیک و اخراج خبرنگاران خارجی از ایران، راهی را برگزیده که شهروندان معمولی در پیش گرفته‌اند؛ مشاهده ویدئوهای آماتوری در یوتیوب و مطالب ارسالی در توییتر و فیس بوک. اوباما به صورت روزانه اطلاعات را دریافت می‌کند، و کاخ سفید گزارش‌هایی را از متحدانش مانند بریتانیا و فرانسه که در تهران سفارتخانه دارند، دریافت می‌کند. همچنین وزارت خارجه پایگاهی در دبی دارد، که در آن دیپلمات‌ها ایستگاه‌های تلویزیونی ایرانی را کنترل کرده و با ایرانی‌هایی که به امارات سفر می‌کنند، صحبت می‌کنند.
برخی مقامات گفته‌اند همچنان قلـّت اطلاعات از ایران بر پیچیدگی موضوع برای اوباما افزوده است. تحلیلگر اسبق سازمان سیا، بروس ریدل می‌گوید «ایالات متحده از طریق سفارتخانه‌ها به گردآوری اطلاعات در مورد سایر کشورها می‌پردازد که کاملاً خطرناک است. شما نیازمند مأمورانی هستید که بتوانند به خیابان‌ها بروند و با مردم سخن بگویند و شایعات را جمع آوری کنند».
ریدل در اواخر دهه 1970 [1350] یکی از معدود تحلیل‌گران سیا بود که سقوط شاه را پیش‌بینی کرده بود. او اکنون در مرکز سابان در مؤسسه بروکینگ مشغول به فعالیت است. به نظر ریدل شرایط امروز ایران نسبت به دوران انقلاب تغییر کرده است. او درباره اطلاعات بدست آمده از توییتر می‌گوید «اگر فرستنده را نشناسید، آنها ارزشی ندارند و در حد شایعات هستند».
هنگامی که در سال 2006 ایالات متحده می‌کوشید تا ایران را برای مذاکرات هسته‌ای ترغیب کند، دولت بوش برای گردآوری اطلاعات درباره ایران اقدامات بیشتری انجام داد. آمریکا دفتری منطقه‌ای در کنسولگری‌اش در دبی ایجاد کرد که 15 نفر در واشنگتن نیز این دفتر را پشتیبانی می‌کنند. در روز‌های اخیر، این دفتر هر ساعت گزارش‌هایی را برای واشنگتن مخابره می‌کند. «سیا» با ایجاد بخش ویژه‌ای در سرویس مخفی سازمان برای هماهنگی تمامی عملیات‌های جاسوسی انسانی علیه ایران، این کشور را برای امور جاسوسی در اولویت قرار داد.
دولت بوش ابزار آشکار و پنهان را برای پیوند با گروه‌های مخالف درون ایران به‌کار می‌برد. همین تلاش‌ها برای واشنگتن نظری اجمالی را درباره سیاستمداران ایرانی بوجود آورد. یکی از مقامات امنیتی که نخواسته نامش فاش شود گفته است «ایران هدف دشواری است، اما به هیچ وجه هدفی بسته و محصور محسوب نمی‌شود.
ایران جامعه‌ای پیچیده است، با احزاب و گروه‌های ذی‌نفوذ خاص خودش. اما می‌توان به بینشی واقعی در مورد چنین جامعه‌ای دست یافت». بنابر اظهارات برخی مقامات اسبق آمریکا، پس از انقلاب اسلامی، سازمان سیا برای جمع‌آوری اطلاعات درباره دولت جدید ایران، پایگاهی مخفی در «فرانکفورت» تأسیس کرد. مأموران مرتباً از آنهایی که تبعیدی‌های ایرانی می‌خوانند کسب اطلاع می‌کردند و برای ایجاد شبکه‌ای از عوامل درون ایران می‌کوشیدند. اغلب، این عناصر توسط سازمان‌های امنیتی ایران دستگیر می‌شدند.