دو لقب ناامید کننده برای ابراهیم رئیسی
علی شکوهی: آنچه از مجموع سخنان جناب رییسی بر می‌آید و تاكنون از زبان ایشان شنیده شد به گمان من بیان یك دسته شعارهای كلی است كه برنامه اجرایی مشخصی آن را حمایت نمی‌كند.

رییسی بی‌برنامه‌ترین و شعاری‌ترین نامزد است

ایام تبلیغات انتخابات در حال پایان یافتن است و بعید است رقبای دولت حرفی را ناگفته گذاشته باشند و ادعایی را مطرح نكرده و وعده‌هایی را نداده باشند. امیدوارم یك مركز و نهادی ابتكار به خرج دهد و همه این سخنان را گردآوری كرده و با تحلیل محتوا به بررسی ماهیت سخنان و انتقادهای مطروحه اقدام كند تا معلوم شود كه این سخنان و اظهارات و وعده‌ها از چه میزان صحت و اتقان برخوردار بودند و كدامین راهكار عملی برای اداره كشور را شامل می‌شدند. طبعا اگر در این میان برنامه‌هایی وجود دارد كه دولت به آن توجه نداشت، از آن استفاده شده و قدمی برای حل معضلات برداشته شود.

آنچه از مجموع سخنان جناب رییسی بر می‌آید و تاكنون از زبان ایشان شنیده شد به گمان من بیان یك دسته شعارهای كلی است كه برنامه اجرایی مشخصی آن را حمایت نمی‌كند. رییسی هیچ سابقه نمایندگی مجلس و وزارت ندارد و به همین دلیل كار مستقیم برنامه‌ریزی و اجرایی نكرده است. جایگاه ایشان در سازمان بازرسی كل كشور می‌توانست به او برای آشنایی با برنامه‌نویسی و امور اجرایی كمك كند اما زاویه نگاه بازرسی جنبه نظارتی دارد و به همین دلیل با زاویه نگرش برنامه‌نویسان و مجریان متفاوت است.

شاید همان نگرش نظارتی در قوه قضاییه باعث شده است كه او انجام هر كاری را راحت و ساده تلقی می‌كند و درباره همه موضوعات به آسانی سخن می‌گوید و گویی هیچ مشكلی سر راه تحقق این اهداف وجود ندارد. در نگرش از موضع تماشاچی و ناظر خارجی، انسان می‌تواند تمامی اشكال‌ها را ببیند اما كافی است خودش را در جایگاه مجری بنشاند تا معلوم شود كه كار چقدر مشكل است و نمی‌توان بدون برنامه درست یا با برنامه‌های شعاری‌ كاری را به پیش برد.

بر این باورم كه رییسی بی‌برنامه‌ترین نامزد است و شعاری‌ترین برنامه را مطرح كرده است. رای آوردن او یعنی سپردن كشور به دست تجربه و خطایی تازه و نادیده گرفتن همه تجارب تلنبار شده كارشناسان ما در چند دهه اخیر. اگر رای بیاورد بسیار زودتر از انتظار مجبور به تغییر رویه خواهد شد و مجبور می‌شود بسیاری از وعده‌هایش را نادیده بگیرد.

 

منبع: اعتماد