حرف‌های صریح ضرغامی درباره حصر و سال 88
عزت‌ الله ضرغامی در اولین گفتگوی رسانه‌ای پس از پایان ریاستش بر سازمان صداوسیما مهمان شبکه افق سیما بود. او بی‌پرده از مدیریت سازمان در روزهای حساس کشور سخن گفت و ادامه داد: حصر به هیچ وجه ربطی به رهبری نداشت و تصمیم شورای عالی امنیت ملی کشور بود.

حصر به هیچ وجه ربطی به رهبری نداشت

برنامه تلویزیونی «جهان آرا» میزبان عزت الله ضرغامی رئیس اسبق سازمان صداوسیما بود. ضرغامی در این برنامه حرف‌های صریحی از ده سال مدیریتش بر رسانه ملی و عبور از بحران‌ها سخن گفت. او خاطرات گفته‌ نشده‌ای از روزهای سال 1388 بر زبان آورد.

مهم‌ترین محور صحبت‌های ضرغامی به شرح زیر است:

برخی اوقات که پشت صحنه‌ها را در فضای مجازی بازگو می‌کنم می‌بینم که مردم شدیدا استقبال می‌کنند.در هیچکدام از گمانه زنی‌ها برای ریاست سازمان صداوسیما اسم بنده نبود اما اطمینان داشتم رهبری معظم با توجه به سوابق بنده، من را انتخاب می‌کنند. انتظارات رهبری در سطح بالایی بود.

مقام معظم رهبری کارهای عمیق را دوست دارند و شدیدا ما را از ایجاد کارهای سطحی بر حذر می‌داشتند. سریال یوسف پیامبر اشکالات فنی داشت؛ اما رهبری فرمودند کار عمق بسیاری دارد و مناسب است، لذا نیازی به تغییر نیست.

نباید مطالب به مجریان دیکته شود. مردم ما با هوش هستند و اگر احساس کنند که مجری کار خود را بلد نیست و خط می‌گیرد سریعا وی را کنار می‌گذارند.در همه برنامه‌ها سیاست‌های سازمان صداوسیما اعمال می‌شد و هیچ برنامه‌ای خودسر عمل نمی‌کرد. امروز شبکه‌های پرطرفدار ماهواره حدود 90 درصدشان از روی دوبله شده ایرانی پخش می‌شود.

ما برنامه‌هایی مثل نود می‌سازیم که هیچکس توان ساخت آن را ندارد. اسکار، دولتی‌ترین برنامه آمریکاست اما طوری عمل می‌کند که این موضوع را نفی کند.

ما مکاتبات بسیاری با برگزار کنندگان اسکار داشتیم اما زمانی که تحریم‌ها اعمال شد ما نیز اسکار را تحریم کردیم.

من خودم را جزو پرچمداران بچه حزب اللهی‌ها میدانم. صداوسیما متعلق به گروه خاصی نیست.

مردم ما باید فیلم تایتانیک را ببینند. در زمان من فیلم‌های مارکسیستی پخش میشد. در زمان من چگوارا روی آنتن رفت که نماد کمونیست بود.

سریال اغما که توسط رهبری تایید شد مورد اعتراض برخی دوستان قرار گرفت که بعدها ثابت شد که مسیر درست بود.  رییس صداوسیما صندوقچه اسرار است.
 
من هیچ برنامه‌ای را به اندازه برنامه راز نادر طالب‌زاده حزب اللهی و عمیق نمی‌دانم. سیاسیون کارنامه بسیار سیاه‌تری نسبت به هنرمندان دارند.

مناظرات سال 88 بسیار تعیین کننده بود و نقشی اساسی در انتخاب مردم داشت.  آقای احمدی‌نژاد و آقای موسوی مناظره را شدیدا دو قطبی کردند.

این مناظره به قدری حساس بود که مجری نتوانست آن را اداره کند.  در انتخابات سال 92 دکتر روحانی تاکید کردند که مناظرات باید باشد آن هم بصورت زنده

توصیه رهبر انقلاب به آقای احمدی‌نژاد که گفتند نامزد نشود بسیار مهم بود که وی کم لطفی کرد و شرکت کرد.

 به نظرم دوره احمدی‌نژاد، به قبل از نام نویسی در سال 96 و بعد از آن تقسیم می‌شود. هیچ دستگاه امنیتی پیش بینی فتنه را نمی‌کرد. ما فکر نمی‌کردیم که موسوی مصاحبه کند و خود را پیروز بنامد و مردم را به حضور در خیابان‌ها دعوت کند.

ما شب انتخابات 88 غافلگیر شدیم. من به وزارت کشور اعلام کردم که شمارش آرا را تزریقی و کم کم به مردم اعلام کند.  در 25 خرداد که درگیری‌ها رخ داد و سی کشته روی دست گذاشت ما باید وارد عمل می‌شدیم. من هم خانه موسوی رفتم و هم خانه کروبی و با هر دو صحبت کردم. من گفتم فاصله 12 میلیون است و نمی‌توان تقلب کرد.

 اگر در سال 84 جریان اصلاحات تکثر نامزد نداشت احمدی‌نژاد به دور دوم نمی‌رفت و کروبی وارد دور دوم می‌شد. چرا جریان اصلاحات در سال 84 پشت آقای کروبی در نیامد؟من اگر خاتمی را ببینم به او می‌گویم که می‌دانستید که در سال 88 تقلب نشده؛ چرا نگفتید که تقلب نیست.

جمله خس و خاشاکی که احمدی‌نژاد در جشن پیروزی گفت فضا را متشنج‌تر کرد. شاید بهتر بود که او از طرفداران میرحسین برای حضور در انتخابات تشکر می‌کرد.

من تشخیص دادم که به آقای موسوی تریبون بدهیم تا تشنج کمی آرام‌تر شود. من گفتم حرفهای خود را ضبط کنید و به ما بدهید. موسوی گفت من آنتن زنده میخواهم و برنامه ضبطی را قبول ندارم. آنتن زنده هم طرف مناظره را میخواهد و هم مجری که موسوی این را قبول نکرد. عقل قبول نمیکرد که با این شرایط به مهندس موسوی آنتن زنده بدهیم.

 

گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: isna.ir