علی شکوهی نوشت: سیدمصطفی تاجزاده در كانال خود نوشت: من حاضر به انجام مناظره با آقای احمدینژاد درباره عملکرد او در هشت سال ریاست جمهوریاش و مقایسه آن با عملکرد دولتهای آقایان موسوی و خاتمی هستم و پذیرفت تا درباره حوادث سال ٧٨ و ٨٨ با حمید رسایی هم مناظره كند.
شخصا از برگزاری این مناظرهها استقبال میكنم اما نكاتی را درباره نحوه برگزاری مناظره خوب متذكر میشوم:
١- مناظره باید بین كسانی برگزار شود كه در آن موضوع شأنیت داشته و دستكم افرادی مطلع باشند. افراد غیرمرتبط با موضوع و نامتناسب با یكدیگر نباید با هم مناظره كنند.
٢- آزادی بعد از بیان برای طرفین مناظره تضمین شود تا افراد در بیان حقایق، اقدام به خودسانسوری نكنند.
٣- مناظره باید به صورت سلسلهای و مكرر اتفاق بیفتد تا همه مطالب درباره یك ماجرا، بیان و تحلیل شود. یك جلسه مناظره یعنی بیان كلیات و این در حالی است كه برای رسیدن به حقیقت باید در جلسات متعدد وارد جزییات و مصادیق شد.
٤- نیازی نیست كه مناظره حتما حضوری باشد. هرچند این روش بهترین است اما میتوان مناظرات را به صورت مكتوب و نامهنگاری طراحی كرد. این روش احتمالا میتواند به طرح مستندتر مباحث بینجامد هر چند جذابیت مناظره حضوری را ندارد.
٥- میزبانان جلسات مناظره را باید رسانهها و انجمنهایی قرار داد كه بتوانند شأن بیطرفی خود را حفظ كنند. جانبداری میزبان قطعا مخل برگزاری مناظرات خوب است.
٦- هر مناظره نیازمند یك هیات داوری علمی است تا هدایت بحث را بر عهده بگیرد. این هیات نباید در محتوا دخالت كند اما باید برای طرفین تبیین كند كه چگونه وارد مباحث شوند و كدام موضوعات را مطرح كنند و چه زمانی برای هر موضوعی كفایت بحث اعلام شود.
٧- پوشش رسانهای خوب هم شرط لازم فراگیر شدن مباحث است. باید ضبط صوت تصویری خوبی صورت بگیرد تا امكان انتشار وسیع آن فراهم باشد.
گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: روزنامه اعتماد