تنظیم تعطیلات و ساعات کار، در دستور کار
هیات دولت در مصوبه‌ای، فرمان تشکیل یک کارگروه برای «بررسی کاهش ساعت و ایام کار و تحصیل» را صادر کرد. کارگروه مرکب از هفت وزارتخانه و دو سازمان، باید ظرف سه ماه، نتایج مطالعات درباره «مدیریت تقاضای سفر» را در قالب بسته عملیاتی، به دولت ارائه کنند.

کاهش ایام کار هفته در کلیه دستگاه‌های دولتی

هدف اصلی این مصوبه، «کاهش ترافیک و آلودگی هوای کلان‌شهرها» است؛ اما نتیجه نهایی «اصلاح و تنظیم تقویم تعطیلات کشور» خواهد بود که اولین دستاورد ملموس آن، می‌تواند «دو روزه شدن تعطیلی آخر هفته» به‌عنوان الگوی جهانی تعطیلات باشد. هیات دولت با تصویب برنامه جامع 27 ماده‌ای «کاهش آلودگی هوای کلان‌شهرها»، طلسم «اصلاح و تنظیم مجدد تقویم تعطیلات کشور» را با تدوین یک ماموریت برای کارگروه جدید در دولت شکست. جزئیات مصوبه‌ای که اواخر بهار امسال تحت عنوان «برنامه جامع کاهش آلودگی هوای کلان‌شهرها» در هیات دولت، مصوب شد و اخیرا در روزنامه رسمی به چاپ رسید، حاکی است هفت وزارتخانه و دو سازمان زیرمجموعه نهاد ریاست جمهوری، موظفند با تشکیل یک کارگروه از نیمه شهریور ماه امسال، مطالعه مفصل برای «کاهش ایام و ساعات کار و تحصیل در طول هفته» را آغاز کنند و نتایج مطالعات را حداکثر ظرف سه ماه، برای تصمیم‌گیری و اقدام نهایی به هیات دولت ارائه دهند.

کارگروه مذکور، باید بسته «مدیریت تقاضای سفر» با هدف کاهش سفرهای درون‌شهری بابت کاهش ترافیک و آلودگی هوای شهرهای بزرگ ارائه کند. برای این منظور، «کاهش ایام کار هفته در کلیه دستگاه‌های دولتی و نهادهای عمومی و همچنین کاهش روزها و ساعات تحصیلی مدارس» به صراحت از جانب هیات دولت در متن مصوبه، به‌عنوان یک محور پیشنهادی برای تدوین بسته مطالعاتی قید شده است که برای تحقق کامل و درست آن، باید سیاست «دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته» به‌عنوان الگوی جهانی تقویم تعطیلات سالانه، توسط کارگروه، تعقیب و در ایران پیاده‌سازی شود.

تحقیقات و بررسی‌هایی که «دنیای اقتصاد» طی دست کم 6 ماه اخیر درباره «بی‌تعادلی شدید در تقویم تعطیلات سالانه کشور» و «نحوه توزیع منطقی تعطیلات رسمی در بیش از 160 کشور توسعه‌یافته، پیشرفته اقتصادی، اروپایی و مسلمان» انجام داده است، نشان می‌دهد برخی سوءتفاهم‌های داخلی درباره وضعیت فعلی تقویم تعطیلات کشور، در همه سال‌های گذشته مانع از «اصلاح اشکالات اساسی» این تقویم شده که مهم‌ترین آن، تصور نادرست نسبت به «فراوانی روزهای تعطیل در ایران نسبت به سایر کشورها» است. این نگاه غلط خود باعث دو نتیجه‌گیری نادرست دیگر شده که بر پایه آنها، گفته می‌شود در صورت افزایش تعطیلات آخر هفته از یک روز فعلی به دو روز، بهره‌وری کار و تولید ناخالص داخلی کشور کاهش می‌یابد و به اقتصاد لطمه وارد می‌شود! این در حالی است که تقویم نابسامان تعطیلات رسمی کشور که شامل انواع تعطیلات آخر هفته و مناسبتی می‌شود، خود به عاملی برای کاهش بهره‌وری و رشد اقتصادی و تبعات ثانویه دیگر تبدیل شده است که برای رفع آنها،‌ طبق نظر کارشناسان خبره، راهی جز «اصلاح و تنظیم تقویم تعطیلات متناسب با الگوی جهانی» وجود ندارد.

اصلاح «تقویم تعطیلات» صرفا به معنای «افزایش روزهای تعطیل کل سال» نیست که حتی اگر به این موضوع هم ختم شود، کسری کل تعطیلات ایران در مقایسه با سایر کشورها، تازه از بین خواهد رفت. اما بازنویسی تقویم، برای حصول نتیجه منطقی و کارآمد، باید از مسیر «دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته» عبور کند که برای این منظور، برخی تعطیلات مناسبتی می‌تواند از تقویم حذف یا تعدیل شود.

نتایج تحقیقات جامع «دنیای اقتصاد» در این‌باره که می‌تواند بخش اعظم مطالعات کارگروه تازه تشکیل شده در دولت را تشکیل دهد، مشخص می‌کند: مجموع روزهای تعطیل سالانه در ایران 78 روز است که 40 روز از میانگین روزهای تعطیل عمده کشورها به‌خصوص کشورهای توسعه‌یافته کمتر است. همچنین از 114 کشور اروپایی و کشورهای اسلامی، فقط 12 کشور دارای تعطیلی آخر هفته یک‌روزه هستند و مابقی، آخر هفته دو روزه دارند. بنابراین بدون تردید باید این تقویم در ایران به‌روزرسانی شود.