سیدهادی خامنهای: هاشمی برای ترجمه كتاب فلسطین شكنجه شد
سید هادی خامنهای، دبیركل مجمع نیروهای خط امام با با بیان اینكه بعد از وفات امام حادثه درگذشت هاشمی مصیبتی بود كه بر سر همه ما آوار شد، اظهار داشت: از سال ١٣٤١ در فعالیتها و حوادث به یاد نمیآورم جایی را كه نام هاشمیرفسنجانی در آن غایب باشد. وی با بیان اینكه امام و هاشمی به عنوان نخستین و دومین نفر نسبت به اسراییل و فلسطین حساس بودند گفت: امام میگفتند بزرگترین وصیت من برای اسلام اسراییل است و نفر دوم هم آقای هاشمی بود كه ترجمه كتاب سرگذشت فلسطین هزینه سنگینی را برای ایشان در زندان به وجود آورد.
هاشمی: سنگ صبور همه بود
فاطمه هاشمی رفسنجانی، عضو موسس حزب اعتدال و توسعه و دختر آیتالله هاشمی هم در این نشست با بیان اینكه پدرم همواره بر انتخاب تصمیمهای عقلانی تاكید داشت، گفت: ایشان همیشه تذكر میدادند كه از خودبینی، خودخواهی و خود رایی دوری كنید. وی افزود: امیدواری و خوشبینی پدرم مثال زدنی بود چه آنكه هیچوقت ناامیدی را در هیچ برههای در وجود او ندیدم. فاطمه هاشمی تاكید كرد: هاشمی كه سنگ صبور همه بود خودش هیچ سنگ صبوری نداشت. حالا كه به دستنوشتههایش مراجعه میكنم میبینم چه زجری میكشید اما دم بر نمیآورد. وی ادامه داد: ایشان هیچوقت از شكنجههایشان برایمان نمیگفتند اما یك بار تعریف میكردند كه به خاطر مقدمه كتاب سرگذشت فلسطین از سر شب تا صبح آنچنان شكنجه شدند كه امكان ایستاده نماز خواندن را نداشتند.
فرزند آیتالله هاشمی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینكه آیتالله هاشمی معتقد به سازندگی كشور بود، اظهار داشت: ایشان بر اساس اعتقادش سعی میكرد بدون تنش به فعالیتهایش ادامه دهد. وی افزود: هاشمی یك فرد نبود، یك جریان و تفكر بود. حتی نسبت به جامعه جهانی نگاه داشت. ضمن اینكه به اصول اعتقاد داشت، مدام میگفت نیاز به اصلاحات داریم. وی ادامه داد: پدرم وقتی هجمه ها تشدید میشد میگفت باید در صحنه بمانیم تا به اهدافمان برسیم و برای آن هزینه دادن هم زیباست. فاطمه هاشمی در پایان خاطرنشان كرد: آیتالله هاشمی حاضر بود آبرویش را بگذارد اما خواستههای جامعه برآورده شود. وی در پایان سخنانش گفت: پدرم انقلاب را الگویی میدانست كه بر پایه تفكر مردمی و منش اسلامی باید به دنیا ارایه شود اما در سالهای اخیر از سرمایههایی كه در كشور هدر میرفت غمگین بود.
مومنی: هاشمی به سازمان گفت تا خدا را نشناختهاید دست به اسلحه نبرید
فرشاد مومنی، اقتصاددان و استاد دانشگاه سخنران دیگر این برنامه بود. مومنی با بیان خاطرهای از آیتالله هاشمی گفت: سال ٥٦ یا ٥٧ كه آقای هاشمی از زندان آزاد شدند از طرف مجاهدین خلق پیغام رسید كه هاشمی باید بایكوت شوداما گفتیم مهمترین كار این است كه بیشتر به دیدارش برویم. نخستین دیدارم با او اینطور اتفاق افتاد. با دوستی كه كار مسلحانه میكرد به دیدار هاشمی رفتم. دوستمان پرسیدند كه نظر امام درباره مبارزه مسلحانه چیست. هاشمی گفت امام و همراهانشان آن را تخطئه نمیكنند اما تشویق هم نمیكنند. آن دوستمان پرسید مارا راهنمایی راهبردی كنید. ایشان گفتند اگر به خاطر خدا بودن است پس تا خدا را كامل نشناختید دست به اسلحه نبرید. وی افزود: برخی حتی در دیانت هاشمی تردید میكردند در حالی كه در مورد آیتالله منتظری و دیگر افراد این اشتباهات را تكرار كرده بودیم اما سوال من این است چه زمانی میخواهیم از این اشتباهات درس بگیریم؟!
مومنی ادامه داد: هیچ كسی ادعا ندارد كه آیتالله هاشمی در مسیر مدیریتی خود اشتباه نكرد اما هاشمی مروت داشت تا جایی كه پس از قطعنامه ٥٩٨ از امام خواست تا همه مسوولیتها را به گردن بگیرد و حاضر بود اعدام شود. وی افزود: خیلیها كم آوردند و رفتند اما هاشمی ناجوانمردی دید و ماند و لب به شكوه هم باز نكرد. این استاد دانشگاه ادامه داد: كسانی كه بلدند از آب گلآلود ماهی بگیرند در زمان امام هم بودند كه میگفتند باید با طیف بازرگان برخورد كندچرا كه اینها با شما هم مخالفند و امام پاسخ داد كه من كه جزو اصول دین نیستم. وی در پایان گفت: به هر اندازه كه خود را ارادتمند به فردی میدانیم به همان اندازه برای خودمان مسوولیت تعریف كنیم باید جای خالیاش را پر كنیم و اندیشهاش را ادامه دهیم.
منبع:روزنامه اعتماد