آقای قالیباف شعار اشتباهی را در جای اشتباه تر مطرح کردید
اثر بومرنگی گاهی نیز به علت استفاده از شیوه و مجرای نادرست ارتباطی پدید می‌آید. برای نمونه وقتی نامزدی بر شعار «ساده‌زیستی» تمرکز می‌کند، دیدن ستادهای آنچنانی و تبلیغات چشم‌پرکن که هزینه‌ای گزاف می‌طلبند، محتوای پیامش با بی اعتمادی و یا وارونه شدن تاثیر در میان افکار عمومی رو‌به‌رو می‌شود.

اثر بومرنگی پاشنه آشیل قالیباف می شود

حمید کارگر در آفتاب یزد نوشت: یکی از نامزدهای ریاست جمهوری آنقدر بر طبل دسته‌بندی جامعه به 4 درصدی ها و 96 درصدی‌ها کوفت تا خود در افکار عمومی کم و بیش به تفرقه اندازی در جامعه متهم  شد و حتی این باور در پاره ای از افراد تقویت شد که خود او نیز در زمره همان 4 درصدی‌هایی است که مذمومشان می‌شمارد. به ویژه وقتی شائبه واگذاری‌های املاک و استخدام‌ها در بلدیه، افکار عمومی را به پرسش واداشت و در مناظره سوم نیز بر زبان رقبا جاری شد.

همین نامزد دوره دوازدهم در ترفندی دیگر به قدری بر ایده اعلام اموال نامزدها در حین مناظره اصرار ورزید که دیگر رقبا با نکوهش چنین نمایشی گفتند که اغلب پیش از این سیاهه اموالشان را به قوه قضائیه اعلام کرده اند و نیازی به تبعیت از چنین نمایشی ندارند و بالاتر از آن گفتند این شهردار تهران است که پیشتر چنین نکرده است! کار به آنجا رسید که برخی از وزرای دولت یازدهم در پاسخ به این رجزخوانی انتخاباتی گفتند که حاضرند اموالشان را با شهردار پایتخت تاخت بزنند!

انگار این گونه از هماوردطلبی برای نامزد مورد اشاره اثر عکس داشت. همچون بومرنگ!

نامزد دیگری در این دوره از انتخابات بیش از دیگران بر مبارزه با «فساد» تاکید کرد و نیز کلیدواژه «مالیات» را برگزید. دو نکته‌ای که پیامدش ایجاد دو پرسش در سطح جامعه بود. یکی اینکه جایگاه اصلی مبارزه با فساد همان جایی بوده که این نامزد سالها در آن عهده‌دار سمت‌هایی بالا بوده است نه دستگاه اجرایی کشور و ....؟
تاکید بر کلید واژه «اخلاق» و ارائه نمایشی از انواع بی اخلاقی ها، تاکید بر ایجاد «اشتغال» بدون ارائه راهکاری برای آن و بی اشاره به منابع مالی و چگونگی تامین اعتبار آن، تاکید مستمر بر نفی دولت مستقر بدون ارائه برنامه جایگزین و مواردی از این دست که در این دوره از انتخابات نمودی آشکار دارد، بازخوردهایی در سطح جامعه داشته که همگی با شدت و ضعف، اثر بومرنگی چنین پیامهایی را جلوه گر ساخته است. بومرنگ، وسیله‌ای است که بومیان استرالیا از آن به سان سلاحی برای شکار بهره می‌برند.

این سلاح، پس از پرتاب به سوی هدف، در صورت برخورد نکردن دوباره به سمت پرتاب کننده باز می‌گردد. در دانش ارتباطات نیز از این واژه برای تفسیر تاثیر واژگونه ارتباط مدد می‌گیرند. اثر بازگشتی، اثر وارونه و یا اثر بومرنگی (Boomerang Effect) در حوزه ارتباطات چنین معنا شده است که: «هر وسیله ارتباطی که به پخش اخبار نادرست مبادرت کند، در نهایت خود تحت تاثیر همان فرستاده‌هایش قرار می‌گیرد و هویتی دیگر پیدا می‌یابد.»این وارونگی تاثیر، گاه موضوع ارتباط را دربر می گیرد و مخاطب را به سمتی می‌برد که خلاف نظر فرستنده پیام بوده است. برای نمونه فرستنده پیام شروع به هشدار دادن درباره محتوای زیانبار یک کتاب یا یک شبکه تلویزیونی می‌کند و مخاطبان از سر کنجکاوی و یا به دلیل حریص شدن بر آنچه از آن منع شده اند، به سراغ آن کتاب یا شبکه می‌روند. (الانسان حریص علی ما‌منع)اثر بومرنگی، گاهی نیز در پی تکرار پیام ایجاد می‌شود. در این حالت حتی اگر پیام با نگرش‌های مخاطبان همسویی و همخوانی داشته باشد، تکرار آن موجب می‌شود که التزام و تقید به این نگرشها کاهش یابد و یا اندک اندک دافعه ای نسبت به آنها پدید آید.

اثر بومرنگی گاهی نیز به علت استفاده از شیوه و مجرای نادرست ارتباطی پدید می‌آید. برای نمونه وقتی نامزدی بر شعار «ساده‌زیستی» تمرکز می‌کند، دیدن ستادهای آنچنانی و تبلیغات چشم‌پرکن که هزینه‌ای گزاف می‌طلبند، محتوای پیامش با بی اعتمادی و یا وارونه شدن تاثیر در میان افکار عمومی رو‌به‌رو می‌شود.برای اثر وارونه ارتباط، نمونه‌های پرشماری می‌توان برشمرد که این روزها در فضای سیاسی ایران فراوان به چشم می‌آیند. سومین مناظره بین نامزدهای ریاست جمهوری و پیامدهای آن در شبکه‌های اجتماعی و میان مردم نیز به خوبی اثر بومرنگی را به نمایش درآورد. به ویژه وقتی در برابر به ظاهر افشاگری‌های شهردار پایتخت نسبت به رئیس جمهور مستقر و معاون اول وی، این پرسش در اذهان مردم شکل گرفت که: همین؟! یعنی کل فساد این دو خرید ملکی در سالها قبل به قیمت روز بوده است؟!

جدا از پیام‌هایی که نامزدها و هوادارانشان نشر می‌دهند و گاه اثر بومرنگی آنها را شاهدیم، صدا و سیما نیز از این تاثیر وارونه بی بهره نیست.

شاهدیم که صدا و سیما با از یاد بردن پیشینه خود در انتخاب‌های قبلی و بازخوردهای منفی پیشین، باز هم راهی یکسویه و جانبدارانه برگزیده است و در گزارش‌های تولیدی، در مصاحبه‌های مردمی، در گزینش سخنان نامزدها و در هر یک از برنامه‌های مرتبط با انتخابات سعی در القای نظر و موضع خود را دارد. آن هم به گونه ای که پیشتر آزموده است و اثر بومرنگی اش را دریافت داشته است.

باید دید آیا در این دوره نیز فرستندگان پیام‌های اینچنینی از اثر بومرنگی پیام‌های خود در روز 29 اردیبهشت زیان آشکاری خواهند دید یا نه!

 

منبع: آفتاب یزد