اما پرسش من اینجاست چرا همیشه با زنان خیابانی برخورد می شود؟ چرا با مردانی كه علت اصلی این مسأله هستند كه یك زن خیابانی می شود؛ برخورد نمی شود؟ مردانی هستند كه با عناوینی با زنانی ارتباط برقرار می كنند و بعد از مدتی او را در جامعه رها می نمایند. معلوم است چنین زنی وقتی هیچ راهی برایش باقی نمی ماند، روسپی می شود.
چند سال پیش در خبرها داشتیم كه سن روسپیگری به زیر 13 سال رسیده است. مطمئن باشید كسی كه در چنین سنی چنین عملی را انجام می دهد، به خاطر این است كه غذا ندارد بخورد و یا كاری ندارد. یك نفر پیدا می شود به او محبت می كند و از همین محبت سوء استفاده می كند و این زن خیابانی می شود.
در تمام دنیا دولت از این زنان حمایت می كند، نه اینكه یك سازمانی بیاید و ماهی 30 هزار تومان به آنان بدهد. اگر دولت هزینه زندگی را حداقل 300 هزار تومان اعلام می كند باید همانقدر از آنان حمایت كند.
از دیگر سو كسی به بچه های این زنان توجهی ندارد. بچه های این زنان هم محكوم هستند در حالی كه هیچ گناهی ندارند. آنها هم به دلیل مشكلات خانوادگی و اقتصادی به راه های خلاف كشیده می شوند و هر فرد مجرم می تواند 3 نفر دیگر را نیز مجرم كند و دولت به ازای هر زندانی در هر ماه 600 هزار تومان هزینه می كند، چرا با همین رقم این زنان را حمایت نمی كند تا فرزندانشان افراد خلافكار آینده نباشند؟
زنان خیابانی برای گذران زندگی این كار را می كنند، پس دولت به جای دادن وام برای آنكه آمار ازدواج رابالا ببرد، كار ایجاد كند. اگر كار ایجاد شود زنهای خیابانی كم می شوند،چنین زنی اگر حتی یك بار به زندان برود، برایش سوء سابقه درست می شود، بنابراین حتی نمی تواند در جایی هم استخدام شود، به طور مادام العمر محكوم است هم خودش و هم فرزندانش.
در نظر بگیرید اگر شما قرار باشد برای پسرتان عروسی انتخاب كنید، اگر بشنوید روزگاری مادر این دختر روسپی بوده است، او را برای پسرتان انتخاب می كنید؟ یا اگر دختری پدرش معتاد باشد، او را به عروسی انتخاب می كنید؟ پس ببینید كه فرزندان آنها هم بدون اینكه بخواهند، محكوم می شوند و ناخودآگاه به سمت خلاف كشیده می شوند؛ چون جامعه آنان را نمی پذیرد.
در جامعه ما همیشه زن خیابانی محكوم است اما وجود مردهایی كه این تقاضا را دارند، چنین زنانی را به وجود می آورد.