اکران فیلم خشم و هیاهو در جشنواره فیلم فجر 34:
وقتی فیلمی با جمله: «ماجرای این فیلم واقعی نیست و هرگونه تشابه با عالم بیرون اتفاقی می‌باشد» شروع می‌شود، یعنی اینکه بدون شک به ماجرای زندگی یک آدم مشهور شبیه است. «خشم و هیاهو» هم دقیقا به همین صورت بود. وقتی پای فیلم می‌نشینی از همان ابتدای ماجرا مشخص است که ماجرای زندگی ناصر محمدخانی را هدف قرار داده. با این تفاوت که شخصیت مشهور ماجرا به جای اینکه یک فوتبالی باشد، یک خواننده مشهور است.
ماجرا کمی تفاوت دیگر هم دارد و آن هم تعداد فرزندان این شخصیت است. در ماجرای واقعی، ناصر محمدخانی 2 فرزند پسر دارد اما در فیلم خواننده مورد نظر یعنی خسرو پارسا یک فرزند پسر دارد. شاید اینها تنها تفاوت‌های ماجرا باشد اما در ادامه همه اتفاقات دقیقا مثل ماجرای واقعی زندگی ناصر محمدخانی پیش می‌رود. در واقع از اواسط فیلم می‌شود حدس زد که آخر ماجرا چه می‌شود.
این مساله حتی بینندگان فیلم را به اعتراض وا داشت و در نظرهایی که برای فیلم گذاشته شده، می‌بینیم تعداد زیادی از بینندگان به این مساله اشاره داشتند؛ ماجرای زندگی مخفی با یک زن دیگر با وجود داشتن همسر و فرزند، ماجرای به قتل رسیدن همسر شخصیت مشهور ماجرا آن هم با چاقوی آشپزخانه، ماجرای پذیرفتن قتل همسر شخصیت مشهور توسط زن دیگر برای کمک به بسته شدن پرونده، ماجرای قصاص و...
با این اتفاقات و ماجراها به سراغ هومن سیدی نویسنده و کارگردان فیلم «خشم و هیاهو» رفتیم. سیدی درباره اینکه در زمان فیلمبرداری برخی آن را به داستان واقعی زندگی ناصر محمدخانی و قتل همسرش مربوط می‌دانستند، گفت: «عجیب است وقتی هیچ‌کس فیلم را ندیده، همه مدعی آگاهی از داستان و موضوع آن هستند! اما طبیعی است که بین این موضوع و روایت خشم و هیاهو شباهتی موجود باشد، چرا که به هر حال داستان جنایی است و به ناملایمت‌های زندگی فردی مشهور می‌پردازد اما اصلا ربطی به ماجرای زندگی ناصر محمدخانی ندارد، نه به لحاظ بحران موجود در داستان. اگر قرار بود مبنای فیلم آن ماجرا باشد، باید به سمت شبیه‌سازی قهرمان داستان با مابه‌ازای واقعی می‌رفتیم.»
با ناصر هم درباره این فیلم همکلام شدیم. محمدخانی قبلا هم با پیشنهاد یک کارگردان برای ساختن فیلم اتفاقات تلخ زندگی‌اش مواجه شده بود اما آن را رد کرد: «چند سال پیش و اوایل اتفاقاتی که افتاده بود یک کارگردان که نامش هم یادم رفته، با من صحبت کرد اما من موافقت نکردم چون اصلا دوست نداشتم این ماجرا بیش از این، انعکاس داشته باشد.»
محمدخانی فیلم خشم و هیاهو را ندیده اما وقتی ماجرا را برای او تعریف کردیم، راغب شد که این فیلم را ببیند: «در مورد فیلم هم با من صحبتی نشده بود و نمی‌دانم ماجرا از چه قرار است اما باید فیلم را ببینم. در روزنامه‌ها هم چیزی در مورد این فیلم ندیدم. به هر حال پیگیر این فیلم و موضوعش می‌شوم.»
گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: ایران ورزشی