خرید کریستیانو؛ خریدی نه چندان هوشمندانه برای یونایتد
منچستر یونایتد و پاری سن ژرمن به عنوان مهم ترین مقاصد احتمالی رونالدو نام برده شدند؛ در این میان نام منچستر یونایتد بیش از پی اس جی مطرح شده و بسیاری از رسانه ها بر این نکته تاکید کردند که رونالدو تمایل به بازگشت به تیم قبلی خود دارد و هواداران یونایتد نیز در انتظار استقبال از او هستند.
با این وجود دلایل متعددی وجود دارد که نشان می دهد چرا منچستر یونایتد نباید رونالدو را به خدمت بگیرد؛ هر چند که این قرارداد از جنبه های مختلف بسیار وسوسه برانگیز باشد.
1. ارزش معادل چهار بازیکن
نکته اول به موضوع مالی این قرارداد احتمالی بازمی گردد. چنانچه رئال قرار باشد بهترین بازیکن خود از زمان دی استفانو تابحال را از دست دهد، مطمئنا فلورنتینو پرز مبلغ سرسام آوری برای این انتقال درنظر خواهد گرفت.
هرچند منچستر یونایتد و ماشین تبلیغاتی این باشگاه قادر به تامین مبلغ هنگفت برای انتقال رونالدو خواهد بود، سوال مهم آن است که آیا این باشگاه رونالدو مقدم بر سایر نیازهای خود در تمام پست ها خواهد دانست؟ به نظر می رسد یونایتد با پول قرارداد احتمالی رونالدو می تواندچهار4 بازیکن مورد نیاز برای پست های دیگر ود به خدمت بگیرد.
2. لزوم سرویس دادن به رونالدو
منچستری ها پیش از این رونالدو را به عنوان بازیکنی که توانایی هر کاری در زمین را داشت می شناختند، اما با وجود توانایی های فوق تصور او در زمین، در حال حاضر رونالدو بازیکنی است که بقیه تیم باید برای او دست به هر کاری بزنند و به نوعی محوریت بازی متمرکز بر اوست و بقیه بازیکنان باید او را صاحب توپ کنند.
بدین ترتیب، یونایتد در صورت در اختیار گرفتن رونالدو، باید تیم خود را از نو و بر اساس محوریت او بسازد، درست مانند بنزما که فضای مقابل رونالدو را برای گلزنی وی خالی می کند. در نتیجه این اتفاق، کل تیم باید به او سرویس دهند.
3. تفاوت در تفکرات دو مربی
مهم ترین عاملی که رونالدو را به یک بازیکن فوق با ارزش تبدیل می کند، قدرت تمام کنندگی او است. این در حالی است که در رئال بازیکنانی خلاقی مانند لوکا مودریچ، تونی کروس و مارسلو در کنار او هستند. اما در یونایتد، لوک شاو به هیچ وجه قابل قیاس با مارسلو نیست و آندر هررا نیز در حد مودریچ نمی تواند ظاهر شود.
از سوی دیگر، تفکر بازی ژوزه مورینیو نیز به مراتب محتاطانه تر از زین الدین زیدان است. فقط کافی است به خاطر بیاوریم که رئال مادرید در فصل 17-2016 لا لیگا 106 گل به ثمر رساند. همین موضوع حاکی از تفاوت جایگاه رونالدو در تفکرات زیدان و مورینیو دارد.
4. حفظ آمادگی آرمانی
اگرچه رونالدو درخشان ترین فصل خود در رئال را پشت سر گذاشت، اما زیدان علیرغم شرایط فیزیکی بی نظیر و آمادگی جسمانی فوق العاده رونالدو، در فصلی که گذشت در 9 بازی لا لیگا به وی استراحت داد تا این بازیکن 32 ساله امادگی خود را برای فصل بعد و مسابقات آتی حفظ کند.
اینک این سوال مطرح است که آیا یونایتد و مورینیو می توانند چنین کاری کنند؟ و آیا در صورت تحقق این انتقال، یونایتد با توجه به رقمی که برای آن پرداخت کرده، از این بازیکن انتظار جبران این مبلغ را نخواهد داشت؟ نباید فراموش کرد که تعداد بازی های یونایتد در یک فصل از رئال بیشتر است و قطعا مورینیو و باشگاه روی نقش رونالدو حساب باز خواهند کرد. حتی مورینیو مانند زیدان از مهره های نیمکت نشین مناسبی نیز برای جایگزینی رونالدو در اختیار ندارد.
5. احتمال مصدومیت
مورینیو بر خلاف زیدان از کمترین میزان تحمل در قبال بازیکنان مصدوم برخوردار است و از سوی دیگر، کمترین اهمیت را به احتمال مصدومیت بازیکنان می دهد. این مربی در فصلی که گذشت زلاتان 35 ساله را در 27 بازی از ابتدا در ترکیب اصلی یونایتد قرار داد.
اگر در صورت انتقال، رونالدو در همه بازی های یونایتد حضور داشته باشد، احتمال مصدومیت وی افزایش پیدا کرده و میزان آمادگی وی نیز کاهش می یابد، در حالی که نباید فراموش کرد که رونالدو دیگر جوان نیست و نخواهد بود.
در پایان آنکه یونایتد پیش از صرف هزینه برای رید رونالدو، باید بار دیگر و از زاویه ای متفاوت به این موضوع بیندیشد. در بهترین حالت، رونالدو تا دو سال دیگر در بهترین شرایط خود قرار خواهد داشت. از این منظر، به نظر می رسد صرف همین هزینه برای یک مهاجم جوان تر که مسیر پیشرفت را پیش رو دارد، گزینه هوشمندانه تری خواهد بود.
گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: goaldaily.ir