مجتبی عابدینی در جام جهانی شمشیربازی پادووای ایتالیا باردیگر قدرت خودش را به رخ کشید و با کسب عنوان نایب قهرمانی یک اتفاق تاریخی دیگر در شمشیربازی ایران را به نام خود ثبت کرد.این برای اولین بار نیست که عابدینی در یک مسابقه مهم درخشان ظاهر می‌شود و می‌تواند در میان بزرگان جهان آقایی کند. شاید دیگر این جمله بی معنا باشد که عابدینی در میان بزرگان و شمشیربازهای قدرتمند جهان موفق بوده است. این جمله نه تنها بی معنا بلکه نادرست هم هست.
عابدینی در دو سال گذشته در تمام رقابت‌ها در حد و اندازه های یک شمشیرباز قهار و قدرتمند کار کرده و شرایط به گونه ای پیش رفته که حال باید او را شمشیرباز بزرگی دانست و دیگر نگوییم او بزرگان جهان را شکست داد.
باید باور کنیم که مجتبی عابدینی بزرگ شده است، بزرگتر از آن که برای پیروزی او برابر مدال آوران المپیکی تعجب کنیم. مسئولانی که بعد از المپیک هرکدام از درخشش شمشیربازی متعجب بودند وقت آن است که باور کنند عابدینی بزرگتر از آن است که با چند سکه پاداش کار او را بدهیم.
عابدینی بزرگ شده و باید در حد و اندازه های یک ورزشکارآن ها با تمام آمادگی و قوا به المپیک می‌آیند و فدراسیون و دیگر مسئولان باید کاری کنند که بازهم در یک قدمی از مدال شمشیربازی المپیک دستمانم کوتاه نماند.
متاسفانه مجتبی عابدینی ستاره است و دیگر نمی‌توان توقع داشت شخصی در حدو اندازه های او به این زودی در تیم ملی حضور داشته باشد.
فدراسیون باید بداند تمام شمشیربازی سابر و مجتبی عابدینی نیست و هر چه زودتر باید کار روی اسلحه ها و شمشیربازی های دیگر را آغاز کند تا بعد از رفتن عابدینی باز هم شمشیربازی به عزلت کشیده نشود.
عابدینی ستاره است، ستاره ای که ظهور کرد، پر نور شد. او در آسمان شمشیربازی ایران بیشتر از هرکسی دیگر دیده شد چون تنها بود. می‌توان کاری کرد که آسمان شمشیربازی ایران فقط یک ستاره نداشته باشد و کار پایه‌ای و اصولی انجام شود.
منبع: ایسنا