به گزارش "ورزش سه"، مسابقات کاراته اپن فرانسه هفته گذشته به پایان رسید و ایران نمایش فوق العاده ای در این رقابت ها داشت.

2 طلا و 2 برنز حاصل تلاش کاراته کاهای ایرانی بود که در این بین یک رکورد دیرینه شکست. طراوت خاکساری به همراه حمیده عباسعلی دو بانوی ایرانی در این رقابت ها بودند که خاکساری موفق شد با پیروزی درفینال یک طلای بسیاری ارزشمند را برای ایران و ورزش بانوان به دست بیاورد. خاکساری به همراه عباسعلی قبل از این اعزام با مشکلات زیادی رو به رو بودند. تا لحظات آخر سفر آنها به فرانسه برای حضور در این رقابت ها با اما و اگر رو به رو بود و در اقدامی شجاعانه این دو بانوی ایرانی با هزینه شخصی راهی پاریس شدند تا در رقابت ها شرکت کنند.

این سفر یک مدال طلای ارزشمند را برای ایران و ورزش بانوان به همراه داشت که نام طراوت خاکساری را به عنوان یک امید بانوی دیگر در سطح جهان ثبت کرد. برنز کیمیا علیزاده در المپیک، برنز عباسعلی در مسابقات جهانی و این طلا می تواند امیدهای زیادی را داشته باشد که با توجه به المپیکی شدن کاراته در توکیو شاهد مدال های بیشتری برای کاروان ایران باشیم. اگر او به این رقابت ها اعزام نمی شد شاید یکی از بزرگترین حسرت های ورزش ایران در بخش بانوان تا همیشه باقی می ماند اما خاکساری معتقد است که این چنین رقابت های جهانی سالانه برگزار می شود که بانوان ایرانی به آن اعزام نمی شوند.

* سطح مسابقات چطور بود؟

من پارسال هم در مسابقات شرکت کرده بودم و سال گذشته 4 دور بردم و پای فینال باختم و اگر کسی می خواست به فینال برود باید 6 دور را می گذراند اما امسال 7 دور است و این نشان می دهد که شرکت کننده های بسیار به این مسابقات آمده اند و تمام کسانی که در مسابقات جهانی لینز مقام دار بودند یعنی اول ، دوم، سوم، پنجم و هفتم همه در این مسابقات شرکت کرده بودند و اگر اشتباه نکنم 85 نفر در وزن من بودند خیلی سطحش بالا بود.

* بازی اول ات کمی گره خورده بود و اوکراینی نایب قهرمان سال 2016 شده بود که به هرحال امتیاز اول را تو گرفتی و برنده شدی بعد از آن مسابقات راحت بود و انگار در این مسابقات راه افتاده بودی و با نتایج خوب بالا می آمدی. فکر می کنم مهمترین بازی ات با ژاپن بود. بازیکن خوبی بود و جهانی هم برنز گرفته بود، درباره این حریفان صحبت می کنی؟

من پارسال به همین حریفم پای فینال باختم . امسال دور اول با او بودم و فینال زودرس بود ولی چون فیلمش را دیده بودم و یک بار هم بازی کرده بودم توانستم آنالیزش کنم و با برنامه ریزی از قبل توسط مربی ام سمانه خوش قدم توانستم با او رو به جلو بروم. امتیاز اول را من گرفتم و سن شمار اول نصیب من شد ولی دو بازی حساس دیگر هم داشتم. یک بازی حساس هم با حریف اسپانیایی بود که سال گذشته برنده شده بود و اینکه داوری خیلی به نفعش بود و من باید خیلی خیلی احتیاط می کردم. او بازیکن باتجربه ای است و 28 سال سن دارد و باید از اشتباهات او استفاده می کردم. آن بازی هم خیلی برایم حساس بود. بازی پای فینالم با حریف ژاپنی خیلی حساس بود، او برنده چند دوره از رقابت های جهانی بود و اینکه در اتریش مقام داشت. خوشبختانه توانستم از تجربه ام استفاده کنم و این بازی را ببرم.

* هدفت چیست، سال 2017 طلای خوبی را به دست آوردی و بازگشت خوبی داشتی. امیدواری در تیم ملی هم حضور داشته باشی؟

این سفر با این مدال آغاز کار 2017 من بود. امسال انتخابی را پیش رو داریم که تمام تلاش و تمرکزم را برای این انتخابی می کنم چون حریف های سرسختی در ایران دارم، هم یگانه و هم زهره. باید بیشتر روی انتخابی ام زوم کنم و بعد هم طلاهای آسیایی و کشوری است. الان کاراته المپیکی شده و هر کسی آرزو دارد که به المپیک برود من فقط آرزوی رفتن به المپیک را ندارم بلکه هدفم کسب مدال این رقابت هاست.

* این طلا چه خبری را با خود خواهد داشت و چه اتفاقاتی برای کاراته خانم ها در آینده خواهد افتاد ؟

این طلا یعنی می‌شود به آرزوها و اهداف بلندمان برسیم ولی باید با تلاش و خسته نشدن و با استقامت و جنگندگی خوب به آن برسیم. ما برای موفق بودن همیشه جنگنده‌ایم.

* برای شرکت در همین مسابقات کلی سختی برای اعزام کشیدید، چرا یک ورزشکار در این سطح باید برای یک اعزام انقدر سختی داشته باشد ؟

این هزینه را متقبل شدم چراکه می‌خواستم خودم و کشورم را در جهان به اثبات برسانم. ارزشمندترین کار این است که بتوانم در دنیا پرچم کشورم را بالا ببرم.

* بعد قهرمانی به این فکر کردید که اگر شرایط اعزام جور نمی شد چه اتفاق و حسرت بزرگی برایتان باقی می ماند؟ طلایی که می توانست به دست نیاد.

در سال مسابقات بسیاری برگزار می‌شود که ما نمی‌توانیم به آنها اعزام شویم که بیشتر هم به دلیل مشکلات مالی است. اما خدا را شکر تا جایی که می‌شود جلو می‌رویم چون تمام زندگی‌ام کاراته است و می‌خواهم در همین مسیر پیشرفت کنم. حتی وقتی که قهرمان نمی شدم یا مقام نمی‌آوردم باز روی ایرادهایم تمرکز می‌کردم تا برای مسابقات بعدی آماده باشم.

* طلای شما، برنز خانم عباسعلی در جهانی، یعنی المپیک بعدی المپیک خانم ها هم هست ؟

صددرصد. مگر می‌شود برای هدف جنگید و چیزی به دست نیاورد. اما به شرطی که در آن تلاش باشد و همت و پشتکار؛ یعنی با یک باخت نباید ناامید شد، یعنی استقامت در مسیر و لذت بردن از مسیر قهرمانی.

* برای المپیک هیجان شما بیشتر شده یا نه، برنامه ها مثل قبل پیش می رود؟

از زمان اعلام حضورم در المپیک هیجان داشتم و برای رسیدن به آن برنامه‌ریزی کردم. باید برای موفقیت مسیر درست را انتخاب کرد و این مسیر را ادامه می‌دهم.

* و اینکه در المپیک بعدی می توانیم از الان روی مثلث خاکسار، عباسعلی و علیزاده حساب کنیم

حتما؛ تلاشم را بیشتر خواهم کرد چون واقعا آرزوی مدال المپیک را دارم و هدفم این است که به آن برسم. لطف خدا شامل ما باشد قطعا می‌توانیم به مدال دسترسی پیدا کنیم. با تمرکز و برنامه‌ریزی بهتر.