عجیب اما واقعی از علت عدم حضور محمد موسوی در تیم ملی والیبال
محمد موسوی دیگر تمایلی ندارد که در بازی های  خارج از کشور همراه تیم ملی والیبال باشد و مصدومیت وی شایعه ای بیش نیست!

عجایب والیبال؛ موسوی فقط در ایران بازی می‌کند

شوک بزرگ؛ این توصیف خبر غیبت محمد موسوی در تیم ملی والیبال است. تیم‌ ملی والیبال از روز دوازدهم خرداد در لیگ جهانی بازی‌هایش را شروع می‌کند. تیم هفته اول باید به ایتالیا برود و با تیم‌های میزبان، برزیل و لهستان بازی کند. برای والیبال ایران که در این چند سال عملکرد قابل‌توجهی در لیگ جهانی داشته، نبود یکی از اصلی‌ترین بازیکنان شوک بزرگی است ولی چرا موسوی روز آخر تمرینات تیم ملی تصمیم گرفت همراه تیم اعزام نشود.

هم فدراسیون و هم خود موسوی در توضیحاتی که داده‌اند، تأکید کرده‌اند که او مصدوم است. موسوی به ایسنا گفته: «کمی بدشانسی آوردم. همه مصدومان به جز من به شرایط ایده‌آل رسیده‌اند. من از هفته دوم با مصدومیت درگیر شدم و همین آسیب‌دیدگی اجازه نمی‌داد به خوبی تمرین کنم. به‌همین‌دلیل با سرمربی تیم ملی صحبت کردم و او به من اجازه داد تا هفته اول لیگ را استراحت کنم و برای انجام سه بازی متوالی، به ایتالیا نروم. امیدوارم در هفته دوم مسابقه‌ها که به میزبانی ایران برگزار می‌شود، بتوانم بازی کنم. این آسیب‌دیدگی که الان من را اذیت می‌کند، همان درد زانویی است که مدت‌ها پیش با آن درگیر بودم.»

موسوی گفته مصدوم است و امیر خوش‌خبر، سرپرست تیم ملی هم آن را تأیید کرده؛ البته با توضیحات بحث‌برانگیز. خوش‌خبر به ورزش سه گفته: «زانوی پای چپ سید مشکل قدیمی داشته و خودش اصرار داشت تا بهترشدن شرایط در تیم نباشد و سرمربی را قانع کرد تا نام او را از فهرست اعزامی به ایتالیا کنار بگذارد.»‌ موسوی با اصرار ایگور کولاکوویچ را متقاعد کرده تا استراحت کند؟ اگر بازیکنی مصدوم است پزشک تیم باید تشخیص بدهد و به سرمربی اعلام کند شرایط بازی دارد یا نه. تا‌به‌حال سابقه نداشته بازیکنی خودش برای مصدومیت چانه‌‌‌زنی کند. تیم ملی برای حضور در لیگ جهانی، چند اردو و چند بازی تدارکاتی انجام داد و موسوی در ۶ بازی تقریبا فیکس بوده. بعد از این بازی‌ها هم اتفاق جدیدی نیفتاده تا شرایط موسوی وخیم‌تر شود و به قول خودش مصدومیت، همان مصدومیت قدیمی است؛ همانی که سال ۲۰۱۴ هم موسوی گفته بود که استراحت می‌کند و مسابقه نمی‌دهد اما فدراسیون با این تصمیمش مخالفت کرده بود. همان سال موسوی بهترین بازی‌هایش را به نمایش گذاشت و تیم والیبال ایران در لیگ جهانی چهارم شد و در جام‌جهانی ششم.

شاید برای پیداکردن دلیل اصلی غیب موسوی در تیم ملی، بهتر باشد به تابستان سال قبل برگردیم؛ روزهای قبل از المپیک که به جام‌جم گفته بود: «شاید سال بعد در تیم ملی حضور نداشته باشم، نه اینکه خداحافظی کنم، بلکه واقعا نیاز به استراحت دارم. چندین سال به‌صورت مداوم در مسابقات حضور داشته‌ام. اگر مرا بخواهند شاید تصمیم بگیرم که با هماهنگی مسئولان به صورت دوره‌ای در تیم ملی حاضر باشم؛ یعنی می‌خواهم پاره‌وقت در خدمت تیم ملی باشم و قطعا در این دوره جوانان می‌توانند به ترکیب تیم ملی اضافه شده و کسب تجربه کنند.» به نظر می‌رسد موسوی بیشتر از اینکه مصدوم باشد، نیاز به استراحت دارد و شاید هم تصور می‌کند او هم مثل دیگر بازیکنان تیم‌های بزرگ جهان حق دارد مدتی استراحت کند. سال‌ بعد از المپیک بیشتر قهرمانان در مسابقات حاضر نمی‌شوند. در تیم‌های والیبال هم مربیان تیم‌های مطرح، به ستاره‌های تیم استراحت می‌دهند. این اتفاق در تیم آمریکا افتاده، بازیکنانی نظیر اندرسون، ترایدی، مکس هولت، دیویدلی و آروند راسل که نفرات کلیدی تیم هستند در لیگ جهانی نیستند. سرمربی آمریکا به این نفرات استراحت داده. ولاسکو در تیم ملی آرژانتین از فاکونتو کونته و لوسیا دچه‌کو خواسته در خانه بمانند، کونته همراه تیم نیست اما دچه‌کو به خواست خودش تیم را همراهی می‌کند. در تیم ایتالیا هم زایتیسف و خوان تولینا حضور ندارند. موسوی هم قبلا زمزمه‌های استراحت را سر داده بود. او در بعضی از جمع‌های والیبالی معترض شده بود که چرا همه بازیکنان بزرگ باید استراحت کنند ولی ایرانی‌ها نه.

با این تصمیم موسوی و حرف‌هایی که قبلا زده بود، شایعاتی مطرح شده؛ اینکه تصمیم او برای پاره‌وقت بازی‌کردن جدی است. اینکه در بازی‌هایی که خارج از ایران است، تیم را همراهی نمی‌کند ولی در ایران که تیم تماشاگر دارد، به میدان می‌رود. این شایعه را این‌طور توجیه می‌کنند؛ اینکه بازیکنانی نظیر موسوی که هم المپیک دیده و هم در لیگ جهانی و جام‌جهانی حضور داشته، اشباع شده و از نظر روانی خیلی نیازی به حضور ثابت در تیم ملی ندارند؛ البته خستگی جسمانی آنها هم قابل تأیید است. بازی‌های پی‌درپی و سنگین فشار زیادی به آنها وارد کرده اما این توضیحات برای بعضی‌ها قابل‌قبول نیست؛ اینکه چرا بازیکن تصمیم می‌گیرد کی بازی کند و کی بازی نکند. از نظر این منتقدان این کار موسوی، مصداق بارز بازیکن‌سالاری است. شاید بهتر بود موسوی هم مثل شهرام محمودی که بعد از دعوت به اردوی تیم ملی عذر خواست و به استراحت رفت، در تمرینات تیم ملی هم شرکت نمی‌کند، برای یک سال استراحت می‌کرد.


گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: روزنامه وقایع اتفاقیه