تصویر سیاهی است... شاگردان میثاقیان که در خواباندن بازی تبحر ویژه‌ای دارد، مدام روی زمین می افتند. در این لحظات طرفداران میزبان هو می‌کشند. آنها دوست ندارند روند پیروزی‌های پیاپی‌شان قطع شود. اما قرار نیست همه مثل آنها فکر کنند و به میل آنها رفتار.یک امتیاز برای سیاه جامگان، تیم یکی مانده به آخر جدول برابر استقلال فوق‌العاده آماده، آن هم در زمین حریف بزرگ دستاورد بزرگی است. هرچند به زودی چندان تأثیرگذاری اش پیدا نباشد. اما با این امتیاز آنها حالا می‌توانند به گرفتن امتیاز در هر بازی امیدوار باشند حتی مقابل بزرگترین و آماده‌ترین رقبا. چرا که در نزدیک به دو ماه اخیر تنها تیمی که توانست ترمز استقلال منصوریان را بکشد، همین سیاه‌جامگانی ها بودند. آنها که برای تک امتیاز در آزادی جان کندند و بد و بیراه شنیدند.
معترضان لابد معتقدند این‌گونه به چهره فوتبال خدشه وارد می‌شود ولی نمی‌دانند فوتبال عادلانه نه جانب‌دارانه.
تصویر سیاه، فقط زمین افتادن بازیکنان یکی از معدود تیم‌های خصوصی لیگ نیست. اگر سیاه جامگان هم مجموعه‌ای از بهترین بازیکنان و امکانات (بهترین در حد لیگ داخلی) را در اختیار داشت شاید برابر استقلال جور دیگری و برای هدف دیگری جز بقا می‌جنگید اما چه می‌شود کرد که وزارت خانه‌ها، نیروهای نظامی، صنایع بزرگ و ثروتمند صاحب این تیم نیستند و سیاه جامگان باید در این نبرد نابرابر، اکبر آقا طور با دست خالی بجنگد و برای سقوط نکردن تغییر ماهیت بدهد.
منبع: ورزش سه