وقتی که رونالدینیو بخاطر رقص شبانه در یک کلوپ از بارسلونا اخراج شد
با توجه به اعلام خداحافظی رونالدینیو از دنیای فوتبال, نگاهی می کنیم به حاشیه هایی که باعث دوری رونالدینیو از دنیای فوتبال شد.

رونالدینیو؛ نابغه ها می سوزند!

گویی حکایت همیشگی نوابغ پایان ناپذیر است و آنها همواره نشان می دهند که استعداد عجیبی نه تنها در خلق زیبائی ها که در نابودی آنها نیز دارند و استعداد هایشان در راس آنها است. هیچ فرقی ندارد که موتزارت باشی و یا ون گوگ یا مارلون براندو بی شک اصل اول نابغه بودن خود تخریبی است.

جهان ورزش و فوتبال هم از این قاعده مستثنی نیست. به خود تخریب های جهان فوتبال نظری بیافکنیم مردانی چون گارینشا برزیلی که با نقص پایش توانست قهرمان جام جهانی شود اما به چه سهولت خود و خانواده اش را نابود کرد همین حکایت برای جرج بست و پل گاسکوین وجود داشت.

آنها مردان بد شانس روزگار خویش بودند که کسی نتوانست خصلت خود تخریبی را از آنها بگیرد و یا برایشان چون گرد مولر و تونی آدامز جبران کرده و فرصت دوباره ای به آنها بدهد. سالهای اول  قرن 21 بود و از دیار سامبا و قهوه و بی شک کارناوال و فوتبال پسرکی دیگر به جهان فوتبال معرفی شد . او با دندان های خرگوشی اش از گرمیو می آمد و در جام جهانی 2002 با آن ضربه فوق العاده اش دیوید سیمن انگلیس ها را مضحکه جام جهانی کرد.

او به پاریس رفت، جایی که برزیلی های مشهور را در خود جای می داد اما برق زیباترین شهر دنیا به زعم فرانسوی ها او را به خود تخریبی وا داشت اما زندگی به او فرصت دیگری داد وقتی که لاپورتا مدیر مشهور بارسلونا در پی ناکامی که در جذب دیوید بکام نصیبش شد مجبور به استخدام رونالدینیو شاعر فوتبال روزگار ما شد.

شاعر فوتبال با آن لبخندهای جادوئی و دریبل ها و حرکات تماشائی اش در کنار اتئو و کوچولوی با استعداد آن روزگار بارسلونا یعنی مسی آتش بازی فراوانی در نوکمپ راه انداختند . نابغه برزیلی هیچگاه علاقه اش را به موسیقی و رقص و خوش گذرانی از دست نداد و وقتی که گواردیولا فهمید که در روزگاری که گفته می شد او مصدوم بوده اما در یکی از کلوپهای مشهور در شب تلخ بازی نیمه نهائی منچستر یونایتد و بارسلونا برای کاتالان ها, می رقصیده است او را برای همیشه از بارسا بیرون انداخت.

کاری که با دکو هم انجام داد و خودش تبدیل به اسطوره ای شد که کسی را به یاد رونالدینیو نیانداخت. میلان هم شهر رونالدینیو نبود او آنجا هم هنر منفی خود تخریبی را انجام داد و بعد راهی وطنش شد و حالا خبر رسید که شاعر فوتبال برای همیشه غزل هایش را در مستطیل سبز به پایان رسانده است.

رونالدینیو از جهان فوتبال چون بسیاری غریبانه رفت تا یادمان آورد نوابغ چه دردناک می سوزندو عاشقان خودشان را هم می سوزانند.



گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: isport.ir