افشاگری روی کین در کتابش درباره مصدوم کردن بازیکن حریف
روی کین بازیکن ایرلندی منچستریونایتد بود. او تکنیک خوبی داشت و از فیزیک خوبی بهره می‌برد. در حقیقت بازیکن خطرناکی بود اما کمی بی فکر هم بود چون یک نفر به او پیشنهاد داد که زندگی نامه‌اش را بنویسد و بازیکن ایرلندی بدون هیچ ابایی در مورد تاریک‌ترین لحظات دوران ورزشی‌اش نوشت.
او به تاریخ ۲۱ نوامبر ۲۰۰۱ پرداخت که در آن روز هالند نروژی را مصدوم کرد. لحظه ای که بینندگان تلویزیونی را وحشت زده کرد.
کین در زندگی نامه اش در این باره نوشت: مدت‌ها بود که منتظر چنین لحظه‌ای بودم. توپ نزدیک بود یا آن طور فکر می‌کنم. به او گفتم این خطا را بگیر و هرگز دوباره زمانی که من آسیب دیده ام با یک چهره بی تفاوت خودت را روی من نینداز. منتظر نماندم تا داور به من کارت قرمز نشان دهد، چرخیدم و به رختکن رفتم.
این اعتراف تکان دهنده همه چیز را آشکار کرد. انتقام کین هیچ توجیهی نداشت.
دو بازیکن در سپتامبر ۱۹۹۷ با هم رو به رو شدند. کین پیراهن منچستریونایتد را برتن کرده بود و هالند برای لیدزیونایتد بازی می کرد. هافبک ایرلندی خطای شدیدی روی هالند انجام داد که موجب شد بازیکن نروژی رویش بیفتد و کین آسیب ببیند. او دچار پارگی رباط صلیبی شد. زمانی که هافبک یونایتد روی زمین ماند هالند تصور می کرد او در حال فریب دادن داور است تا به خاطر خطای شدیدش جریمه یا اخراج نشود.
کین از این اتفاق ناراحت شده بود و به همین خاطر به دنبال تلافی بود. کین به خاطر آن اتفاق یک سال از میادین دور ماند. در نوامبر سال ۱۹۹۸ دوباره دو بازیکن با هم رو به رو شدند. هالند هنوز پیراهن لیدز را بر تن می کرد. کین او را با سه خطای شدید متوقف کرد اما نتوانست به او آسیب برساند.
این رسوایی (خطای شدید کین روی هالند در ۲۱ نوامبر ۲۰۰۱) بزرگ‌تر بود چون بعدها مشخص شد آن خطا مشکلات بزرگی را در دوران ورزشی هالند به وجود آورده است. بازیکن نروژی مجبور شد سه بار زانویش را عمل کند و به یک بازیکن نیمکت نشین تبدیل و به عبارتی آن خطا به پایان دوران حرفه ای اش منجر شد.
زندگی نامه کین پرفروش شد و در انگلیس در میان کتاب‌های غیر داستانی رتبه اول را به خود اختصاص داد. هافبک ایرلندی در این کتاب به موضوعات جالبی نیز اشاره کرده بود و مشخص شد این خشونت از کجا به وجود آمده است، موضوعی که در دوران حرفه‌ای‌اش نیز دیده می‌شد. کین در کودکی بوکسور بود و به نظر می رسید مجبور بود که در فوتبال هم خشونت را با خشونت پاسخ دهد. او در این باره گفت: هرگز نمی خواهم قربانی باشم.
فدراسیون فوتبال انگلیس هافبک یونایتد را از پنج بازی محروم و او را با جریمه ۱۵۰ هزار پوندی نقره داغ کرد. به همین خاطر کین سود حاصل از فروش کتاب را از دست داد. با این حال خیلی از باشگاه‌ها و بازیکنان این محرومیت را ناچیز می دانستند. یکی از شدیدترین انتقادها از جانب جولین دیکز مدافع پیشین لیورپول بود. او معتقد بود کین باید برای همیشه محروم می شد.
کمی بعد در پنجم آگوست ۲۰۰۵ بر اساس یک نظرسنجی کین به عنوان خشن‌ترین بازیکن تاریخ انگلیس انتخاب شد و بالاتر از فوتبالیست های خشنی مانند وینی جونز، هریس، نیل رادک و نابی استایلز قرار گرفت.
گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: isna.ir