بیماری صرع در دانش آموزان
 صرع یک بیماری مزمن است و مثل سایر بیماری‌های مزمن و طولانی‌مدت، روی کودکان اثرات مشابهی دارد

 بیماری صرع

بیماری صرع در هرزمانی از زندگی ممکن است دیده شود ولی در اکثر موارد، افراد مبتلا به صرع اولین تشنج را در زمان کودکی تجربه می‌کنند.با توجه به اینکه کودکان و نوجوان، زمان زیادی را در مدرسه سپری می‌کند، معلم مدرسه باید راهکارهای مناسبی برای مواجهه با کودکان مبتلا به صرع، داشته باشد.

بهتر است بدانیم که:

•واکنش‌های نامناسب دوستان، هم‌کلاسی‌ها و اولیای مدرسه اثر منفی بر روی کودکان مبتلا به صرع دارد.

•صرع در کودکان و تشنج در کودکان حالتی نیست که باعث نگرانی و ترس شود. بسیار مهم است که اولیای مدرسه راجع به بیماری صرع در کودکان، انواع آن، اثرات روانی و نیز درمان صرع اطلاعات کامل داشته باشند.

•تشنج در کودکان‌ غالباً به‌طور کامل با دارو کنترل می‌شود و حتی اگر نشود، تشنج تنها یک موقعیت موقتی است و افراد مبتلا به صرع در بین تشنج‌ها، افرادی کاملاً عادی هستند.

•تشنج در کودکان ممکن است در شرایط خاص اتفاق بیفتد که غالباً به دنبال محرک‌ها و عوامل تشدیدکننده به وجود می‌آید که این عوامل می‌تواند به‌صورت عمومی و شایع در همه افراد اتفاق بیفتد و یا در هر فردی به‌صورت منحصربه‌فرد باشد.

شایع‌ترین عوامل تشدیدکننده تشنج در بیماری صرع: 
•قطع داروی ضد تشنج
•استرس
•کم‌خوابی و خستگی
•بیماری‌های دیگر (به‌ویژه بیماری‌های تب‌دار)
•تغییرات هورمونی در زنان و دختران جوان
•نورهای چشمک‌زن (با الگوی خاص) که منشأ این نورها ممکن است صفحه‌نمایش تلویزیون، کامپیوتر یا نورهای چشمک‌زن دیگر باشد.
•تغییرات بلوغ در نوجوانان
•گرمای مفرط
•الکل و داروها
والدین و دانش‌آموز مبتلا به صرع باید در مورد عوامل تشدیدکننده فوق، آگاه باشند و اطلاعات مربوط به عوامل تشدیدکننده منحصر به فرزند خود را به اولیای مدرسه اطلاع دهند.

تأثیر بیماری صرع بر حافظه و تمرکز


دو فاکتور مهم برای یادگیری، حافظه و تمرکز است. گاهی کودک مبتلا به صرع از بروز اشکال در تمرکز و یا حافظه شکایت می‌کنند که ممکن است از دلایل زیر ناشی شده باشد:

1.عوارض جانبی داروها


بعضی از داروهای ضد تشنج ممکن است در توانایی یادگیری کودک مبتلا به صرع اثر بگذارند که غالباً در رابطه با میزان دوز مصرفی دارو است. شایع‌ترین عوارض جانبی این داروها (که می‌تواند موقت باشد) عبارت‌اند از:

•کاهش تمرکز و اختلال در حافظه کوتاه‌مدت
•بیش فعالی، خستگی‌پذیری، خواب‌آلودگی
•اختلال در بینایی، تعادل، تکلم، سرگیجه
•تهوع، استفراغ، کاهش یا افزایش وزن
•رفتارهای غیراجتماعی مانند افسردگی و پرخاشگری

2.تشنج


حمله‌های تشنجی کوتاه‌مدت هستند، اما اثرات آن‌ها مثل خستگی، خواب‌آلودگی، سردرد، تهوع و تغییرات خلقی ممکن است طولانی‌مدت باشد.

بعد از یک تشنج، فرد به‌خوبی نمی‌تواند تمرکز کند و لازم است استراحت کند یا یک خواب کوتاه‌مدت داشته باشد و حتی ممکن است لازم باشد که دانش‌آموز به خانه بازگردد.

3.مشکلات روانی، رفتاری، اجتماعی


صرع یک بیماری مزمن است و مثل سایر بیماری‌های مزمن و طولانی‌مدت، روی کودکان اثرات مشابهی دارد.

حمله‌های تشنجی غیرقابل‌پیش‌بینی هستند و اکثر بیماران ابراز می‌کنند که ترسناک‌ترین مسئله در مورد تشنج آن‌ها این است که "حمله‌هایشان غیرقابل‌پیش‌بینی است".

به همین دلیل افراد مبتلا به صرع، نسبت به سایر مبتلایان به بیماری‌های مزمن، دیرتر به بیماری خود عادت می‌کنند. حتی یک کودک یا نوجوان مبتلا به صرع که تشنجات وی با دارو کنترل‌شده است، ممکن است هنوز در مورد تکرار حمله تشنجی دیگری، به‌ویژه در حضور دوستانش نگران باشد.

این ترس و نگرانی می‌تواند کاملاً شایع باشد. به همین دلیل بسیار مهم است که کودک مبتلا به صرع را ازنظر چگونگی تغییر در رفتار، علائق و یا انگیزه‌هایش به فعالیت درسی حمایت کنیم. از طرفی باید بدانیم که محافظت بیش‌ازحد و محدود کردن کودک در فعالیت‌های مدرسه نیز می‌تواند روی اعتمادبه‌نفس او تأثیر منفی گذاشته و احساس "متفاوت بودن با بقیه" را در او ایجاد کند.

عدم وابستگی و پذیرش اجتماعی در زندگی کودک بسیار مهم است. آن‌قدر مهم که منجر به احساس امنیت و سلامتی کودک شود و نه احساس خطر وی. درواقع کودک باید مانند سایر هم سن و سال‌های خود تا حد امکان از یک زندگی طبیعی برخوردار شود. 

کمک و راهنمایی معلم می‌تواند منجر به این شود که دانش‌آموز در ورزش و فعالیت‌های خارج از برنامه تحصیلی و مدرسه شرکت کند که البته در مورد فعالیت‌های ورزشی توجه به نکات زیر امری ضروری است: 

•دانش‌آموز مبتلا به صرع هرگز نباید به‌تنهایی شنا کند.
•انجام ورزش‌هایی مانند صخره‌نوردی و غواصی ممنوع است.

استراتژی‌های آموزشی پیشنهادی:


یادگیری جمعی، تجزیه و تحلیل مهارت‌های فردی و به‌ ذهن سپردن و کمک به یادگیری از جمله استراتژ‌هایی است که نتایج چشم‌گیری خواهد داشت.

نتیجه‌گیری:

صرع یک واقعیت قابل‌درمان است به همین دلیل توصیه می‌شود اولیای مدرسه قبل از شروع سال تحصیلی با حضور خانواده برای هر دانش‌آموز مبتلا به صرع جلسه گفتگویی ترتیب دهند. در این جلسه به والدین و دانش‌آموز اطمینان داده شود که با توجه به آگاهی و دانش اولیای مدرسه، دانش‌آموز موردحمایت است و چنانچه تشنج اتفاق بیفتد، اقدامات اولیه لازم به‌طور صحیح انجام می‌شود که این امر مستلزم کسب دانش کافی اولیای مدرسه در مورد صرع است.

خانواده باید اطلاعات اولیه در مورد نوع تشنج، زمان مصرف داروها، عوارض دارویی و تمایل و توانایی فعالیت‌های خارج از کلاس را به مدرسه بدهند. از همه مهم‌تر اینکه تمایل دارند چه کسی یا کسانی از تشنج وی مطلع باشند. مطلع بودن یک یا دو نفر از دوستان دانش‌آموز مبتلا از وجود تشنج می‌تواند در موارد لزوم و حیاتی کمک‌کننده باشد. گفتگو در کلاس درس در مورد صرع نیز کمک می‌کند تا دید و نگاه سایر هم‌کلاسی‌ها نسبت به فرد مبتلا به صرع و توانایی‌هایش تغییر قابل‌توجهی داشته باشد. 

شرکت داروسازیدکتر عبیدی به عنوان یکی از فعالان پیشرو در چرخه سلامت کشور، علاوه بر تحقیق و تولید دارو، با رویکرد بیمار محور تلاش بر افزایش آگاهی عموم جامعه دارد. برای کسب اطلاعات در ارتباط با سایر بیماری‌ها به وبسایت یا شبکه‌های اجتماعی عبیدی مراجعه کنید.





گردآوری: گروه پیشنهادی برای سلامت و زیبایی
seemorgh.com
منبع: دکتر عبیدی