فیلم هالیوودی گلشیفته فراهانی به پیاده روهای تهران رسید

فیلم هالیوودی با بازی گلشیفته فراهانی به پیاده روهای تهران رسید.اثری كه Body of Lies نام دارد.این فیلم جمعه گذشته در آمریكا روی پرده رفت و از چهارشنبه در بساط DVDفروش های تهران دیده می‌شد.این هم از سرعت نقل و انتقالات دیجیتالی!

فیلم Body of Lies كه در اینجا "خانه دروغ ها" یا "مجموعه دروغ ها" ترجمه شده است ساخته رایدلی اسكات است و در جدول فروش فیلم های روز آمریكا با استقبال زیادی مواجه نشد. "خانه دروغها" در روز اول و در 2710 سینما 4/4میلیون دلار فروش داشت كه رقم چندان زیادی نیست.دلیل این كم توجهی از دو نكته سرچشمه می‌گیرد اول آنكه این فیلم تماشاگر را از حضور آمریكا در منطقه خاورمیانه قانع نكرده و حتی در تعریف داستانش او را جذب نمی‌كند .دوم آنكه داستان عشقی كه به عنوان پاره قصه در مسیر اصلی جای داده شده موفق نیست.گلشیفته فراهانی كه در نقش پرستار ایرانی - اردنی مورد علاقه شخصیت محوری داستان یعنی راجرفریز (با بازی لئوناردو دی كاپریو) بازی می‌كند مجموعا در 13 دقیقه كه تقریبا شش هفت سكانس را شامل می‌شود بازی خوبی ارائه داده و به دو زبان عربی و انگلیسی صحبت می‌كند، اما تماشاگر در باور اینكه قهرمان داستان  با چند برخورد در بیمارستان عاشق عایشه(گلشیفته فراهانی) شود مشكل پیدا می‌كند.در واقع فیلمنامه نویس از داستان عشق مامور  CIAبه سرعت عبور می‌كند و همین موضوع بار عشقی داستان را ضعیف كرده است.ظاهرا در داستان اصلی كه نوشته دیوید ایگناتیوس است با حضور آمریكا در منطقه به عنوان ژاندارم منتقدانه برخورد شده اما در فیلمنامه ویلیام موناهان این نگاه منتقدانه،تعدیل شده است.از سوی دیگر تصویری كه از خشونت مسلمانان نشان داده شده چندان واقعی نیست.تریلر سیاسی رایدلی اسكات در دورانی كه آثار سیاسی موفقی در هالیوود تولید می‌شود و تریلرهای پرزرق و برق بر گیشه ها سایه انداخته اند طبیعتا چندان مورد توجه مخاطبان قرار نمی‌گیرد.بازی دی كاپریو همچون "مردگان" یا "دارودسته نیویوركی " بازی خوبی است ،اما گلشیفته در همان چند دقیقه حضور بازی مسلط و موفقی دارد و این موضوع برای مخاطب كنجكاو ایرانی می‌تواند خوشحال كننده باشد.او در تمام صحنه ها با لباس كامل ظاهر شده و تنها در سكانس حضور فریز در منزل و كنار خانواده اش با روسری كوچك عربی حضور دارد.حتی به نظر می‌رسد كه كارگردان فیلمنامه را مبتنی بر شرایط حضور فراهانی عوض كرده باشد ،مثل صحنه خداحافظی فریز با عایشه كه وقتی فریز به سوی او دست دراز می‌كند عایشه با خودداری او را متوجه بالای سرش می‌كند كه خواهرش از پنجره در حال نگاه كردن آن دو است.در فیلم نه تنها هیچ صحنه تماسی بین این این دو جوان دیده نمی‌شود بلكه در باقی صحنه ها هم از روابط اروتیك دیگر شخصیت ها،صحنه های رقص و آواز، مشروب خواری و ...چیزی نمی‌بینیم.البته معنی این مساله این نیست كه فیلم برای مخاطب ایرانی ساخته شده بلكه در صحنه هایی از فیلم گروه های تروریستی و مسلمانان افراطی برای توجیه عمل خود از آیه های قرآن شاهد می‌آورند.این مساله خود نشان می‌دهد كه رایدلی اسكات علیرغم تلاشش برای رو نبودن قضاوت یك طرفه اش،نشان می‌دهد كه از مسائل داخلی منطقه خاورمیانه چندان شناخت كاملی ندارد.