جزئیاتی از زندگی مهتاب کرامتی
مهتاب كرامتی، متولد خرداد ماه 1349 تهران است. او دانش آموخته رشته میكروبیولوژی است و علاقه‌اش به بازیگری به سالهای كودكی و نوجوانی اش برمی‌گردد. خودش می‌گوید شاید هیچ كس مثل او در نوجوانی اش این همه سینما نرفته باشد. او از سال 75 جذب كلاسهای بازیگری امین تارخ می‌شود و اولین تجربه هنری اش را با نقشی در مجموعه مردان آنجلس رقم می‌زند.
كرامتی را تاكنون با نقش های متفاوتی درآثاری مثل: مردی از جنس بلور، مرد بارانی، مومیایی 3، مریم مقدس، ملاقات با طوطی، شاه خاموش، رستگاری در 8/20 و ... دیده ایم.
او بارها در جشنواره های فیلم فجر مورد تقدیر قرار گرفته و البته چند سالی است به عنوان عضو فعال «یونیسف» با این سازمان جهانی همكاری دارد.
با این بازیگر نام آشنا تماس می‌گیرم و خیلی كوتاه با او همصحبت می‌شوم... او از ورودش به دنیای بازیگری چنین می‌گوید: «26 ساله بودم كه به خاطر علاقه هایم به هنر بازیگری وارد كلاسهای آموزش بازیگری استاد امین تارخ شدم. یادم هست كه همان سال یعنی 76 از همین كلاسها برای ایفای نقشی در مجموعه مردان آنجلس كار آقای سلحشور انتخاب شدم. در نقش همسر ماكسیمیلیان رهبر «مردان آنجلس». یعنی اولین تجربه هنری ام با حرفه ای ها رقم خورد و كار كردن در این گروه شرایط بهتری را برای كارهای بعدی ام ایجاد كرد. پس از این مجموعه در فیلم «مردی از جنس بلور» ایفای نقش داشتم و سال 83 در طی این سالها، برایم یكی از پركارترین سالهای كاری بود.»
می‌پرسم تجربه تئاتر هم داشته كه در ادامه می‌گوید: «بله، تئاتر را هم، همان سالهای اول شروع كردم و تاكنون ادامه داده ام و از جمله كارهایم می‌توانم به نمایش های «آنتیگونه» و «هملت» اشاره كنم كه به شكل مداوم تا مدتی طولانی هر شب اجرا داشتم و خوشبختانه با استقبال خوبی هم مواجه شد.» كرامتی بازیگری فعال و پركار بوده، ولی این دو سال اخیر بسیار كم كار شده است. از او در این مورد می‌پرسم كه با مكثی كوتاه می‌گوید: «البته من به جز بازیگری كارهایی دارم كه باید آنها را دنبال كنم و نكته مهم در ادامه فعالیتهای هنری ام در عرصه بازیگری همیشه ماندگاری، نو بودن و انتقال احساس تازه از یك نقش به مخاطب بوده و هست. دوست ندارم ارتباط خوبی كه بین من و مخاطبانم ایجاد شده، براحتی و با پذیرش هر نقشی آن هم بدون محاسبه، از بین برود. قبول كنید كه شرایط كار در حال حاضر بسیار سخت شده و نمی‌شود تن به هر نقشی داد. نقش های زیادی این روزها پیشنهاد می‌شود ولی با كلی سبك و سنگین كردن، از آنها صرف نظر می‌كنم و شاید یكی از مهمترین دلایل حضور كمرنگ من در عرصه هنر، همین موضوع باشد.»
كرامتی اضافه می‌كند: «در حال حاضر سینمای ما دچار نوعی بیماری شده كه باید برای درمان آن فكر جدی كرد. سوژه ها تا حدودی تكراری و متن ها به قولی آبكی شده اند و كار برای بازیگر بسیار سخت می‌شود، بخصوص انتخاب نقش.»
این بازیگر سینما چند سالی است كه عضو فعال یونیسف است. وقتی در این مورد از او می‌پرسم می‌گوید: «همانطور كه می‌دانید یونیسف، سازمان جهانی كودكان و مبارزه علیه بیماری ایدز است. وقتی به عضویت این سازمان جهانی درآمدم، احساس غیرقابل توصیفی داشتم و بهترین خاطره من به زمان عقد قرارداد با این سازمان جهانی برمی‌گردد. مدتی هم جزو آموزشیاران دختران بم بودم و هنوز هم، هر از گاهی به آنجا می‌روم. این سازمان فعالیتهای گسترده ای برای مبارزه علیه بیماری ایدز و حمایت از كودكان سراسر دنیا دارد. به عقیده من كودكان یكی از اقشار لطیف و حساس هستند كه باید مورد مراقبتهای ویژه‌ای باشند، زیرا قرار است با كودكان امروز به نسلهای فردا برسیم.
در یونیسف دوستان خوبی دارم از جمله آنجلینا جولی، جكی چان و... .»
وی در ادامه می‌افزاید: «البته بخشی دیگر از فعالیت های روزمره من صرف طراحی لباس می‌شود، این رشته هم بسیار مورد علاقه ام است و سعی می‌كنم ایده های تازه ای را در كارم ارائه كنم.»
او درباره آخرین كارهایش می‌گوید: «فیلم های پاداش سكوت و آدم، آخرین كارهایم هستند كه باز هم برایم تجربه هایی تازه بوده اند. برنامه های آینده هم مشخص نیست، اگر اتفاق تازه ای بود به موقع می‌گویم.»
مهتاب كرامتی، متولد خرداد ماه 1349 تهران است. او دانش آموخته رشته میكروبیولوژی است و علاقه‌اش به بازیگری به سالهای كودكی و نوجوانی اش برمی‌گردد. خودش می‌گوید شاید هیچ كس مثل او در نوجوانی اش این همه سینما نرفته باشد. او از سال 75 جذب كلاسهای بازیگری امین تارخ می‌شود و اولین تجربه هنری اش را با نقشی در مجموعه مردان آنجلس رقم می‌زند.
كرامتی را تاكنون با نقش های متفاوتی درآثاری مثل: مردی از جنس بلور، مرد بارانی، مومیایی 3، مریم مقدس، ملاقات با طوطی، شاه خاموش، رستگاری در 8/20 و ... دیده ایم.
او بارها در جشنواره های فیلم فجر مورد تقدیر قرار گرفته و البته چند سالی است به عنوان عضو فعال «یونیسف» با این سازمان جهانی همكاری دارد.
با این بازیگر نام آشنا تماس می‌گیرم و خیلی كوتاه با او همصحبت می‌شوم... او از ورودش به دنیای بازیگری چنین می‌گوید: «26 ساله بودم كه به خاطر علاقه هایم به هنر بازیگری وارد كلاسهای آموزش بازیگری استاد امین تارخ شدم. یادم هست كه همان سال یعنی 76 از همین كلاسها برای ایفای نقشی در مجموعه مردان آنجلس كار آقای سلحشور انتخاب شدم. در نقش همسر ماكسیمیلیان رهبر «مردان آنجلس». یعنی اولین تجربه هنری ام با حرفه ای ها رقم خورد و كار كردن در این گروه شرایط بهتری را برای كارهای بعدی ام ایجاد كرد. پس از این مجموعه در فیلم «مردی از جنس بلور» ایفای نقش داشتم و سال 83 در طی این سالها، برایم یكی از پركارترین سالهای كاری بود.»
می‌پرسم تجربه تئاتر هم داشته كه در ادامه می‌گوید: «بله، تئاتر را هم، همان سالهای اول شروع كردم و تاكنون ادامه داده ام و از جمله كارهایم می‌توانم به نمایش های «آنتیگونه» و «هملت» اشاره كنم كه به شكل مداوم تا مدتی طولانی هر شب اجرا داشتم و خوشبختانه با استقبال خوبی هم مواجه شد.» كرامتی بازیگری فعال و پركار بوده، ولی این دو سال اخیر بسیار كم كار شده است. از او در این مورد می‌پرسم كه با مكثی كوتاه می‌گوید: «البته من به جز بازیگری كارهایی دارم كه باید آنها را دنبال كنم و نكته مهم در ادامه فعالیتهای هنری ام در عرصه بازیگری همیشه ماندگاری، نو بودن و انتقال احساس تازه از یك نقش به مخاطب بوده و هست. دوست ندارم ارتباط خوبی كه بین من و مخاطبانم ایجاد شده، براحتی و با پذیرش هر نقشی آن هم بدون محاسبه، از بین برود. قبول كنید كه شرایط كار در حال حاضر بسیار سخت شده و نمی‌شود تن به هر نقشی داد. نقش های زیادی این روزها پیشنهاد می‌شود ولی با كلی سبك و سنگین كردن، از آنها صرف نظر می‌كنم و شاید یكی از مهمترین دلایل حضور كمرنگ من در عرصه هنر، همین موضوع باشد.»
كرامتی اضافه می‌كند: «در حال حاضر سینمای ما دچار نوعی بیماری شده كه باید برای درمان آن فكر جدی كرد. سوژه ها تا حدودی تكراری و متن ها به قولی آبكی شده اند و كار برای بازیگر بسیار سخت می‌شود، بخصوص انتخاب نقش.»
این بازیگر سینما چند سالی است كه عضو فعال یونیسف است. وقتی در این مورد از او می‌پرسم می‌گوید: «همانطور كه می‌دانید یونیسف، سازمان جهانی كودكان و مبارزه علیه بیماری ایدز است. وقتی به عضویت این سازمان جهانی درآمدم، احساس غیرقابل توصیفی داشتم و بهترین خاطره من به زمان عقد قرارداد با این سازمان جهانی برمی‌گردد. مدتی هم جزو آموزشیاران دختران بم بودم و هنوز هم، هر از گاهی به آنجا می‌روم. این سازمان فعالیتهای گسترده ای برای مبارزه علیه بیماری ایدز و حمایت از كودكان سراسر دنیا دارد. به عقیده من كودكان یكی از اقشار لطیف و حساس هستند كه باید مورد مراقبتهای ویژه‌ای باشند، زیرا قرار است با كودكان امروز به نسلهای فردا برسیم.
در یونیسف دوستان خوبی دارم از جمله آنجلینا جولی، جكی چان و... .»
وی در ادامه می‌افزاید: «البته بخشی دیگر از فعالیت های روزمره من صرف طراحی لباس می‌شود، این رشته هم بسیار مورد علاقه ام است و سعی می‌كنم ایده های تازه ای را در كارم ارائه كنم.»
او درباره آخرین كارهایش می‌گوید: «فیلم های پاداش سكوت و آدم، آخرین كارهایم هستند كه باز هم برایم تجربه هایی تازه بوده اند. برنامه های آینده هم مشخص نیست، اگر اتفاق تازه ای بود به موقع می‌گویم.»
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: قدس