بنیامین بهادری, محمد علیزاده و محسن یگانه در مراسم تشییع مرتضی پاشایی

پیکر «مرتضی پاشایی» هنرمند خوشنام‌ موسیقی پاپ کشورمان با حضور خیل عظیمی از هوادارن و اهالی موسیقی  تشییع شد.

ازدحام جمعیت اطراف تالار وحدت تهران به حدی بود که برگزاری این مراسم را برای دست‌اندرکاران آن بسیار مشکل کرده بود. خیابان شهریار و بخش هایی از خیابان های مجاور به دلیل ازدحام جمعیت به طور کامل مسدود شد. ازدحام جمعیت و ترافیک کم کم به خیابان های دیگر و حتی خروجی های متروهایی که نزدیک به خیابان های منتهی به آن منطقه است،‌ کشیده شده است.
این مراسم  به‌دلیل ازدحام بیش از حد و غیرقابل پیش‌بینی مردم بسیار بیشتر از زمان تعیین‌شده به طول کشید و در نهایت، پیکر مرتضی پاشایی به سمت بهشت زهرا (س) تشییع شد.

 در ابتدای این مراسم که با حضور تعداد زیادی از دوستداران موسیقی برگزار شد «عباس سجادی» پشت تریبون قرار گرفت و ضمن تسلیت به جامعه موسیقی کشور و خانواده پاشایی گفت: ‌ «درگذشت مرتضی پاشایی را به جامعه موسیقی کشور تسلیت می‌گویم.»

وی سپس با دکلمه بخش‌هایی از قطعه «یکی هست» رو به حاضرین ادامه داد: ‌ «مرتضی در چند سال گذشته به نظر من در یک کلیپ در حال بازی کردن بود. وقتی تصاویر دل انگیر و البته تلخ او را می‌دیدیم حس می‌کردیم که او در حال بازی در یک کلیپ است.»

وی افزود: «در این چند روز مردم ایران با برگزاری آئین‌های شایسته نشان دادند که مرتضی می‌ماند و تاریخ موسیقی درباره او سال‌ها بعد قضاوت خواهد کرد.»

سجادی در ادامه متن تسلیت علی جنتی (وزیر ارشاد) را قرائت نمود که در بخش‌هایی از آن آمده بود: ‌ «درگذشت جانگداز هنرمند محبوب ملت ایران مرتضى پاشایى را به همه فرهیختگان، هنرمندان و علاقه مندان آن فقید سعید بویژه خانواده معزز وى تسلیت می‌گویم و از خداوند متعال براى آن مرحوم مغفور علودرجات و براى همه بازماندگان صبر جمیل آرزومندم. یادش گرامى باد».

در ادامه برنامه معاونت هنری وزارت ارشاد پشت تریبون قرار گرفت و گفت: «چهره‌های جوان را با چشم‌هایی اشک آلود در جمع می‌بینم که شاهد تجلی احساسات پاک آن‌ها هستیم. برای شما مردم که محبت را به عنوان زیبا‌ترین چهره نشان دادید آرزوی بزرگی می‌کنم. خداوند روح این جوان را قرین رحمت کند.»

مرادخانی ادامه داد: «یک ماه پیش با مرتضی مشهد بودیم و برندگان تئا‌تر منطقه‌ای این شهر قرار بود تجلیل شوند. در حین جایزه دادن همه بازیگران از او خواستند که بخواند. در حالی که محفل کاملا مخصوص اهالی تئا‌تر بود مرتضی خواند و این همبستگی حوزه‌های هنر را در بخش‌های مختلف نشان می‌دهد. این حضور باشکوه مردم نشان دهنده احترام جامعه ایرانی به ستاره‌هایش است و قطعا برای مردم ما در جوامع جهانی بزرگی می‌آورد.»

وی در انتهای صحبت‌هایش نیز گفت: ‌ «در آخرین ملاقات‌ام با مرتضی به من گفت در مراسم‌ام کاری کنید که همه شاد باشند. احساس می‌کنم که روح او با دیدن این جمع باشکوه شاد‌اند.»

در ادامه برنامه «محمد علیزاده» روی صحنه رفت و در ابتدای صحبت هایش گفت: «این حضور و این شکوه عزیت مرتضی ست که خداوند به او داده است. خداوندی که در تمام لحظات زندگی مان راضی بوده ایم به رضایش. الان هم راضی هستیم به این اتفاق.»

وی ادامه داد: «هیچوقت در برابر مردم نباید گریه کرد و من هم به خودم این اجازه را نمی دهم. هر چند در روزهای گذشته در حق من و دوستانم در بیمارستان یکی از رسانه ها نامردی و بی اخلاقی کرد و از گریه دسته جمعی ما فیلم گرفت و بدون هماهنگی منتشر کرد. آنها را به همین خدایی می سپارم که مرتضی را انقدر دوستش داشت که بردش پیش خودش. »

علیزاده گفت: «از ته قلب آرامم و می دانم این اسطوره شدن که مرتضی امروز نشان داد لیاقتش را دارد، نصیب هر کسی نمی شود. دست تمام کسانی که آمده اند و ابراز احساسات می کنند را می بوسم. آهنگ های مرتضی را می خوانیم تا این بار ما برای او کنسرتی باشکوه را در روز وداعش بخوانیم.»

این خواننده با همراهی همه حاضرین در جمع و در حالی که صدای گریه و زاری حاضرین به شدت به گوش می رسید، قطعات «هواتو کردم» (از آثار خودش) و قطعه «جاده یکطرفه» (از آثار پرطرفدار پاشایی) را اجرا کرد و این صحنه ها بسیاری از حاضرین را منقلب کرد و باعث شد خیلی ها با چشم های گریان این لحظه ها را ببینند.»

علیزاده بعد از این اجرا در انتهای صحبت هایش گفت: «خیلی‌ها آمدند و هر کاری از دست شان بر می آمد را انجام دادند. ولی نشد . متاسفانه خدا بیشتر مرتضی را دوست داشت و او را پیش خودش برد. نسل من ادامه پیدا خواهد کرد و از مرتضی داستان ها خواه گفت.»

در ادامه برنامه عموی مرتضی پاشایی پشت تریبون قرار گرفت و گفت: «از طرف خودم و خانواده پاشایی از همه شما ممنونم. از دوستان و دست اندرکاران برگزاری برنامه هم ممنونم که شرایط را برای برگزاری این مراسم مهیا نمودند. همه شما بهتر از من مرتضی را می‌شناسید او عاشق همه شما بود. مرتضی هر شب از من در بیمارستان می‌پرسید که آنهایی که بیرون‌اند سردشان می‌شود و از آن‌ها بخواهید که در لابی بیمارستان باشند و بیرون نروند.»

وی افزود: «دعاهای شما نتایج زیادی داشت. برای اولین بار اعلام می‌کنم که پزشکان معالج‌‌ همان روزهای اول به ما گفته بودند که مرتضی چند ماهی بیشتر دوام نمی‌آورد. ولی این معجزه دعاهای شما بود که باعث شد مرتضی بیش از یک سال زنده بماند و برای همه بخواند. خدا بخاطر دعاهای شما یک سال دیگر مرتضی را حفظ کرد و چه هدیه‌ای بهتر از این؟. در طول این روز‌ها مشاهده کردیم که خیلی‌ها در اقصی نقاط کشور به برگزاری برنامه‌ها و آئین‌های عزاداری پرداختند و از همین جا از همه می‌خواهیم که با حفظ تمام اصول و آرامش و اخلاق این برنامه‌ها را ادامه دهند.»

در حالی که لحظه به لحظه بر تعداد جمعیت حاضر افزوده می‌شد، پدر مرتضی پاشایی پشت تریبون قرار گرفت و گفت: «در آخرین روز‌ها که بالای سر مرتضی رفتم، از من خواست روضه‌ای را برایش بخوانم. روضه‌ای که همیشه با آن آرامش می‌گرفت. من هم برایش خواندم. حالا‌‌ همان روضه را امروز برایش می‌خوانم و می‌خواهم تا لحظه آخر در آرامش باشد.»

روضه خوانی پدر پاشایی به قدری پر سوز و گداز بود که خیلی‌ها از حال رفتند و بسیاری نیز اشک ریختند. کمک رسانی به کسانی که بیهوش شده بودند به سختی انجام می‌شد و تنها یک آمبولانس در محل حاضر بود.

روی صحنه آمدن «بنیامین بهادری»، بخش دیگری از برنامه بود که بنیامین به محض قرار گفتن پشت تریبون خواند: «با صدای بی‌صدای / مثل یه کوه بلند/ مثل یه خواب کوتاه/ یه مرد بود یه مرد...»
بنیامین صحبت‌هایش را با این شعر آغاز کرد: «عجب روز سیاهی بود، گم کردم صدایت را/ ندیدم بعد از آن دیگر، طلوع شانه‌هایت را / دو چشمانت ماهی بود در تنگ خیال من / ولی آخر گریزاندی، دو ماهی ر‌هایت را...»

بنیامین ادامه داد: «اینجا حاضر شدن و خواندن کار هر کسی نیست. بسیاری از دوستان من هم بودند و نتوانستند بخوانند ولی مطمئن باشید این لحظه بهترین لحظه برای اوست..»

و قطعه «یکی هست» با صدای بنیامین و همراهی حاضرین اجرا شد که بخش انتهای مراسم را تشکیل می‌داد.

پس از این همخوانی پیکر مرتضی در حالی که فضای برگزاری برنامه به دلیل حضور جمعیت فراوان از کنترل مسئولین برگزاری خارج شده بود، به آمبولانس منتقل شد و به سمت بهشت زهرا روانه شد.