مراسم اهدای نشان داوود رشیدی
شامگاه شنبه چهارم شهریور، نشان داود رشیدی در سالگرد درگذشت این هنرمند، به علیرضا داودنژاد، حسن معجونی، عمید نائینی و محسن میرزایی اهدا شد.
در بخشی از این مراسم که در سالن اصلی تئاتر شهر با حضور جمعی از هنرمندان سینما و تئاتر برگزار شد، سیامک صفری، حسن معجونی، لیلی رشیدی و حسین حسینیان، بخشی از نمایشنامه «منهای دو» را که تابستان ۸۹ با کارگردانی داود رشیدی روی صحنه رفته بود، بازخوانی کردند.
در ادامه، فرهاد مهندس‌پور، کارگردان و مدرس تئاتر در سخنانی گفت:
«ما امروز سه گروه کارگردان در عرصه تئاتر داریم؛ یک دسته فقط برای تماشاگر تولید می‌کنند، گروه دوم اصلا به تماشاگر اهمیت نمی‌دهند و دسته سوم تئاتر را یک ملاقات می‌دانند که داود رشیدی از این جمله است.»
بعد از این سخنرانی، با به صحنه آمدن احترام برومند به همراه لیلی و فرهاد رشیدی، مراسم اهدای نخستین نشان داود رشیدی آغاز شد. در آغاز، با دستان جواد مجابی، این نشان به عمید نائینی اهدا شد.
برگزیدگان مراسم اهدای نشان داوود رشیدی
مجابی درباره این روزنامه‌نگار گفت:
« آقای عمیدی، فردی نواندیش است که دنبال ایده‌های تازه است ولی به عملی بودن آن‌ها نیز فکر می‌کند. او یک فراهنجار معقول است و به طرف هنجار برتر می‌رود، چون قبول هنجارهای رایج و معمول باعث درجا زدن می‌شود.»
دومین نشان داود رشیدی، توسط احمد مسجدجامعی به محسن میرزایی اهدا شد. ثبت تاریخ معاصر و ۶ دهه فعالیت مستمر در عرصه مطبوعات و تاریخ‌نویسی از دلیل‌های این انتخاب ذکر شد. همچنین مسجدجامعی بر فعالیت پژوهشی میرزایی و پیوند تئاتر و مطبوعات توسط او تاکید کرد.
در ادامه مراسم، علیرضا داودنژاد، کارگردان سینما، سومین نشان داود رشیدی را دریافت کرد. مرضیه برومند بعد از اهدای این نشان درباره ویژگی‌های هنری داودنژاد گفت:
«تمام مختصاتی که داود رشیدی برای یک هنرمند قایل بود، در داودنژاد جمع است و من فیلم «نیاز» او را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم. این مهم بود که جدا از نوآوری‌هایی که در آثارش دارد، حرف‌های سخت را به زبان مردم بزند.»
داودنژاد هم در پاسخ گفت:
«این شانس من بود که سال‌ها قبل مورد لطف داود رشیدی قرار گرفتم و آن برای آغاز راهم بود و حالا در اواخر راهم از سوی خانواده رشیدی مورد لطف قرار می‌گیرم که برایم بسیار ارزشمند است.»
پایان بخش این مراسم، اهدای نشان چهارم داود رشیدی به حسن معجونی بود. این نشان را فاطمه معتمدآریا اهدا کرد که معجونی را یک استثنا در تئاتر کشور دانست.
احترام برومند هم در این باره گفت:
«معجونی هم چون داود رشیدی، زیاد به تئاتر فکر و مثل او به تئاتر شهرستان توجه می‌کند. تاسیس سالن در رشت و اجرای تئاتر به زبان گیلکی از جمله این کارهاست.»
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: khabaronline.ir