میراث حمایتی نمی‌کند، عکاسی از بناهای تاریخی خودجوش است

"حسین کریم زاده"  درباره عدم توجه و اقبال به عکاسی مستند از بناهای تاریخی گفت: در سال‌های اخیر برخی از عکاسان توجه ویژه‌ای به عکاسی از بناهای تاریخی کرده‌اند و به گونه‌ای جاذبه‌های بصری بناهای تاریخی را در قالب عکس به نمایش گذاشته اند اما همه این فعالیت‌ها خودجوش است.

وی افزود: با این که عکاسان به بناهای معماری اقبال نشان داده‌اند بخش عمده این توجه به واسطه جاذبه‌ای است که فرم این بناها دارند البته پشت این اقبال و توجه دانش معمارانه‌ای نهفته نیست.

به گفته این عکاس مستند که بخش عمده تمرکزش را روی عکاسی میراث فرهنگی گذاشته است؛ بخش عمده عکس‌هایی که از بناهای تاریخی گرفته می‌شود توسط خود معماران گرفته می‌شود و آشنایی با قابلیت‌های بنا‌های تاریخی این امکان را برای آنها فراهم کرده است که عکس‌های خوبی بگیرند. البته اگر این گروه اطلاعات عکاسی بیشتری داشتند و نور را بهتر می‌شناختند، عکس‌های بهتری می‌گیرند.

کریم زاده با مقایسه بناهای مدرن و بناهای تاریخی ایران گفت: با این که بناهای تاریخی زیبایی به جا مانده که بخشی از آنها نیز در معرض نابودی هستند اما بناهای مدرن از نگاه عکاسان از جاذبه و قابلیت‌های بیشتری برای عکاسی برخوردار هستند. اگر عکاس به عکاسی از معماری گرایش داشته باشد به خوبی می‌تواند از زاویه و فضاها با نورسنجی درست عکاسی کند و عکس‌های خوبی نیز ارائه کند.

به گفته کریم زاده در عکاسی از بناهای معماری تاریخی فرم کمتر دیده می‌شود و بخشی ازاین مشکل ناشی از این موضوع می‌شود که فرم‌ها و عناصر در بناهای تاریخی تکرار شده‌اند و همین تکرار از جذابیت عکاسی از بناهای تاریخی برای عکاسان می‌کاهد.

این دانش آموخته رشته عکاسی با بیان این مطب در مقطع کارشناسی واحد مستقل درباب عکاسی مستند از بناهای تاریخی ارائه نمی‌شود گفت: اما در کلاس‌ها جسته و گریخته درباره نور پردازی بر روی بناهای تاریخی، ساعات عکاسی از بناهای تاریخی و مواردی از این دست صحبت می‌شود. اما با توجه به قدمت تاریخی سرزمین مان و گستردگی بناهای تاریخی در سرزمین مان ضرورت پرداختن به عکاسی مستند از بناهای تاریخی و تخصیص واحد مستقلی به این موضوع به خوبی احساس می‌شود.

به گفته این عکاس مستند نگار؛ سازمان میراث فرهنگی تنها نهادی است که می‌تواند به عکاسان در زمینه فراهم کردن امکانات برای عکاسی از بناهای تاریخی و صدور اجازه نامه برای عکاسی سرویس بدهد که این سازمان هم نسبت به این موضوع بی تفاوت رفتار می‌کند.

وی افزود:حتی سازمان میراث فرهنگی می‌تواند با توجه به اهمیت بناهای تاریخی ایران یک جشنواره عکس در زمینه مستند نگاری بناهای تاریخی برگزار کند اما تاکنون نسبت به این موضوع بی توجه بوده است.

کریم زاده با اشاره به بلایی طبیعی و فرسودگی بناهای تاریخی و ضرورت بازسازی آنها گفت: اگر این بناها ثبت ملی شده باشند، زمینه بازسازی این بناها وجود دارد و براساس مستنداتی که از این بناهاتهیه شده است و پلان بنا تا حدودی می‌توان خوشبین بود که این بناها بازسازی شوند. اما تعداد بناهایی که ثبت ملی شده اند بسیارکم است و نمی‌توان امیدوار بود که اگر بنای تاریخی براثر بالایای طبیعی آسیب دید با وجود عکس‌های موجود بتوان آن را بازسازی کرد، چرا که بخش عمده عکس‌های موجود از بناهای معمارانه، از نظر زیبایی شناختی اهمیت دارند و جنبه تاریخی و مستند نگاری در این عکس از اعتبار کمتری برخوردار است.

کریم زاده درباره انتشار کتاب‌های عکس از بنا تاریخی گفت:متاسفانه هزینه انتشار کتاب عکس در ایران بسیار بالا است و همین موضوع زمینه ای را فراهم می‌کند که چنین کاری از توان یک عکاس خارج باشد و میراث فرهنگی نیز در این زمینه سرمایه گذاری نمی‌کند.